[Άσε τη σκέψη μου να ξαποστάσει] / ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ

Άσε τη σκέψη μου να ξαποστάσει
στης καρδιάς σου
την πιο σκοτεινή γωνιά
Δακρυσμένες αναμνήσεις
βρέχουν οι νύκτες
και αστραπές ξυπνούν
τις τρομαγμένες ελπίδες
Κουρασμένες οι μέρες
κάθονται στην πέτρα της υπομονής
αδυνατώντας να προχωρήσουν
Και το βλέμα της αδιαφορίας
σκληρό σαν ατσάλι
κόβει στα δύο το γαλάζιο του ουρανού
Έσβησε το φεγγάρι
κρύφτηκε ο ήλιος
κι έμεινε το τραγούδι της μελαγχολίας
να νανουρίζει τον πόνο

Ο ΘΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ / ΑΝΔΡΙΑ ΓΑΡΙΒΑΛΔΗ

Κάποια καμπάνα

από το μακρινό παρελθόν

χτυπάει ακόμα αδύναμα στ’ αυτιά μου.

Η έρημη εκκλησιά

όπου το μισοτελειωμένο κερί

αγνό και μυρωδάτο

βρίσκεται ακόμα πλάι στην εικόνα τ’ Άη Μάμα

με κράζει πίσω με δισταγμό

την καγκελόπορτα να κλείσω

και σιωπηλά σκουπίζοντάς τ’ αχνάρια μου

ξυπνάω για να δω πως όλοι οι φίλοι μου χαθήκαν

κι η ανατολή όλο συγχώρεση

χύνεται αγέρωχη επάνω στον αγέραστο θόλο.

[Πέφτει το βράδυ]΄Άθως Χατζηματθαίου

Πέφτει το βράδυ
μα στην ψυχή σου
το δακτυλίδι του ήλιου
μεσουρανεί
ομορφιάς βάλσαμο
το πορφυρό μαντήλι
σκουπίζει της κιθάρας τις χορδές
μου μούσκεψε
απ’ το ψιχάλισμα των ματιών σου.

ΣΚΗΝΗ ΔΩΜΑΤΙΟΥ / Ρεούσης Κώστας

Η κουρτίνα του μπάνιου
Έγνεψε του ψηφιδωτού αστερία

Απ’ τ’ ανατολικό του ύπνου
Να βλεφαριάσει το ξεπαρθένεμα

Της αγριοτριανταφυλλιάς
Καθώς συνουσιάζονταν

Στο βορεινό βλέμμα του φοίνικα
Με την ανακατωσούρα των μποφόρ

Την αγριότητα του ξεμαλλιάσματος
Ενός νεκρού Απρίλη

ΟΣΤΡΑΚΑ ΚΑΙ ΠΕΤΡΑΝΘΟΙ - διαδικτυακές διαδρομές: Ποιητική Συλλογή του Ανδρέα Πετρίδη / 2019

Αέναη Αναζήτηση

Σαν μεθυσμένο τρωκτικό συνέχεια σκάβω

για λίγη σκόνη -έστω αργυρή- μου φτάνει.

Κρατήσου άστρο μου, κάπου κοντά τη ψαύω·

η μνήμη ας δυναμώσει το πυρρό τρυπάνι.

**

Ευλογία βροχής

 

Πέφτει μια πράσινη πυκνή βροχή

μέσα στο ξάγναντο εσπερίας ώρας·

σαν ευλογία, σαν βάφτιση αντηχεί,

κάτι σαν γεύση σπάνιας οπώρας.

**

Υπερκόσμια Αύρα

 

Ανάμεσα σε θάλασσα και φλογερό ουρανό,

το λιόγερμα έχει ρίξει τη χρυσή του σκόνη·

ορθό και άφωνο μες σε πλεούμενο σκιερό,

αύρα υπερκόσμια και ριγηλή σε ζώνει.

**

Άπνοο δείλι

 

Σιγή σαν πέσει στ' άπνοο δείλι

με τ' αλμυρό τού νόστου δάκρυ,

αηδονούν στης χλόης την άκρη

τα εύλαλα των όντων χείλη.

**

Βιβλικό Ξημέρωμα

 

Χλόη φωτός λυτρωτικά σκεπάζει

το αυγινό ανάγλυφο της οικουμένης.

Δεν παίζει αυλός, μηδέ αμνός  βελάζει

μόνο η αχλύς διάχυτη τής ειμαρμένης.

**

Αθροιστικό στο Φως

 

Στης Τέχνης τον καυτό κρατήρα

είναι η ψυχή σου πτερωτός ικέτης,

στ' άχρονο φως σού έταξε η μοίρα

και συ το φως σου να προσθέτεις.

**

Λυτρωτικό

 

Κρουνός φωτός πάνωθε ανοίγει

αμαρτωλών τα ερέβη να φωτίσει,

να λυτρωθούν ψυχές μ' ένοχα  ρίγη

κι άχραντο ρούχο να τις ντύσει.

**

Άπνοια

 

Όλα το βράδυ σιωπηλά

τίποτε δεν σαλεύει,

μόνο η ψυχή δειλά-δειλά

άσπρο πανί γυρεύει.

**

Βάθος Μνήμης

 

Νεκρά κοχύλια συναντώ

στην αυγινή ραστώνη,

το σκήνωμά τους τ'  αδειανό

μνήμη βυθού στοιχειώνει.

**

Δέος

 

Σε βράχο αν βγεις καμιά φορά

κι εκεί ψηλά στο χάος σκύψεις·

το δέος σου καλά κι αν κρύψεις,

το Κάτι νιώθεις που τα πάντα ορά.

Ανδρέας Πετρίδης (βιογραφικά στοιχεία)

Ο Ανδρέας Πετρίδης γεννήθηκε το 1948 στην Τρεμιθούσα της Πάφου κι αποφοίτησε το Γυμνάσιο το 1966. Στη συνέχεια σπούδασε Ιατρική με υποτροφία της Κυπριακής Κυβέρνησης στην πρώην Ανατολική Γερμανία, όπου κι ειδικεύτηκε στην Παιδιατρική.

Ποιητικές Συλλογές 

• Πικρή Γένεση          1983
• Δωρική Γραμμή       1989
• Αργοί Σταλακτίτες   1991
• Νόστου και Φυγής   2001
• Εντόπιο Ρίγος          2013
• Όστρακα και πετρανθοί: Διαδικτυακές διαδρομές / 2019

ποίηση του Ανδρέα Πετρίδη μπορείτε να διαβάσετε στον σύνδεσμο: http://www.ellinikipoiisi.com/tag/%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82/

Αντώνης Περικλέους (μικρή αναφορά)

Κύπριος Ποιητής. Σπούδασε Φιλολογία. 

Ποιητικές Συλλογές

Το πρώτο σκαλί  /2019

Μελουζίνης ενώτια ή Η ωραία που έρχεται: Ποιητική Συλλογή της Νάσα Παταπίου / 2019 (απόσπασμα)

Ψηλά στον ουρανό της Κύπρου

 ατέλειωτη γαλάζια χώρα απλώνεται

 με κήπους κρεμαστούς.

 Και στα λιθόστρωτά της περπατούν

 η Κυπρογένεια θεά και η νεράιδα Μελουζίνη.

«Πάρτε κι εμένα στην παρέα σας», τους φώναξα.

 «Είμαι κι εγώ δική σας κληρονόμος

 ρίχτε μια σκάλα ν’ ανεβώ κοντά σας.

 Στην αγκαλιά μου ανεμώνες κόκκινες κρατώ

 και αττεμπερούζια ευωδιαστά να σας προσφέρω…»

...

 των Αγίων Αποστόλων

 ή των Αγίων Πέτρου και Παύλου.

 Τη γέφυρα  του Αγίου Δομινίκου

  δίπλα στο λουζινιανό ανάκτορο

 εκεί που η σινόρα Ανδριάνα

 αργότερα οικοδόμησε το μέγαρό της

...

Θεοποιεί κάθε θνητό

 όταν γονυπετεί μπροστά του

 Είναι ο δόγης,  ο καίσαρας

 ο βασιλεύς ο εστεμμένος

 ο ανατροπέας,  ο κινηματίας

και ο στασιαστής…

ο μάγος και ο ηγήτορας…

πέφτω στα χέρια του αμαχητί

 σχεδόν αλκοολική

 πλήρως υποταγμένη….

Νάσα Παταπίου (μικρό βιογραφικό)

Η ποιήτρια-ιστορικός Νάσα Παταπίου γεννήθηκε το 1953 στη Ριζοκάρπασο της Κύπρου. Σπούδασε ιστορία-αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, βυζαντινή-νεοελληνική φιλολογία στο ΑΘΠ καθώς και θέατρο στη Θεσσαλονίκη. Έχει ασχοληθεί με την ελληνική και ιταλική παλαιογραφία και εργάζεται ως ερευνήτρια στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Κύπρου. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Γράμματα και Τέχνες, Το Δέντρο, Η Λέξη, Σημείο, Τραμ. 

 Ποιητικές Συλλογές

1. Το φωνήεν σώμα (Ποιητική Συλλογή), Καστανιώτης 1988
(Πρώτο Βραβείο Ποίησης Υπουργείου Παιδείας)
2. Γενέθλια Πόλη, Εκδόσεις Έψιλον 2004
3. Νυχτιφαές φως (ανέκδοτη συλλογή)
4. Μελουζίνης ενώτια ή Η ωραία που έρχεται/ 2019

Ανθολογίες Ποίησης στις οποίες συμπεριλήφθησαν Ποιήματά της. 

1. Ανθολογία Σύγχρονης Κυπριακής Ποίησης (Εκδ. Στοχαστής, Αθήνα)
2. Α ΄και Β΄ Παγκύπρια Ποιητική Συνάντηση (Έκδοση Φοιτητικής Κοινότητας Παιδαγωγικής Ακαδημίας).
3. Kavita Asia, Ανθολογία που εξεδόθη στην Ινδία το 1988.
4. Kalimerhaba, Ανθολογία πεζού και ποίησης στα Γερμανικά, Ελληνικά και Τουρκικά. Επιμέλεια N. Eideneier, Arzu Toker, Κολωνία 1992.
5. Νύχτες Πανσελήνου, Έκδοση Ακτή, Λευκωσία 1999.
6. Ποίηση της Κατοχής, Έκδ. Εταιρείας Λογοτεχνών Πάφου
7. Η Αμμόχωστος των λογοτεχνών, Έκδ. Δήμου Αμμοχώστου, Επιμέλεια Λ. Παπαλεοντίου, Λευκωσία 2001
8. Panorama Literaturii Neoelene. επιμ. Elena Lazar, Βουκουρέστι 2001


Περισσότερα για την Ποιήτρια : http://www.authors.gr/members/view/author_173

Ανδρέας Παπαχαραλάμπους (μικρή αναφορά)

Ποιητικές Συλλογές:

Ο ξανθός Νικόλας/ 2019

Νεόφυτος Παπαλαζάρου (βιογραφικό)

Γεννήθηκε την  23 Μαίου 1963 στο χωριό Χολέτρια της Επαρχίας Πάφου. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο KLIMENT OXRIDSKI στη Σόφια Βουλγαρίας. Εργάστηκε στους Ραδιοφωνικούς Σταθμούς "Ράδιο Πάφος" και "Ράδιο Κινύρας", και ως ανταποκριτής στην εφημερίδα "ΧΑΡΑΥΓΗ". Δούλεψε επίσης Τηλεοπτικό σταθμό "ΑΝΤΕΝΑ" και  στην εφημερίδα "ΠΟΛΙΤΗΣ".Από το 2001 είναι ο Αρχισυντάκτης στην εβδομαδιαία εφημερίδα "ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΒΗΜΑ" της Συνδικαλιστικής Οργάνωσης ΠΕΟ .

Έργογραφία: 

Ποιητικές συλλογές

• " Ματωμένες Μνήμες" το 1986,
• " Η ΦΛΟΓΑ" το1995,
• " Του Έρωτα και της Ζωής" το 2005
• Η Ηλικία των δένδρων/ 2012
• Τα μάτια μας αλλάζουν χρώματα/ 2019

Αφηγήματα

• " Η ΣΠΟΡΑ" το1998.

Πολύδωρος Παπαϊακώβου (βιογραφικό)

Ο Πολύδωρος Παπαϊακώβου γεννήθηκε στις 17 Μαΐου του 1972, στην Αμμόχωστο. Τo 1990 αποφοίτησε από το Λανίτειο Λύκειο Β’, στη Λεμεσό. Το 1991 μετέβη στην Αθήνα όπου φοίτησε μέχρι το 1993 στο Πανεπιστήμιο του Wolverhampton, παράρτημα Αθηνών, στο τμήμα Business & Finance.

Από το 1994 συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Wolverhampton, στο Ηνωμένο Βασίλειο, απ’ όπου, το 1995, έλαβε δίπλωμα (Bachelor of Arts) στην Διοίκηση Επιχειρήσεων.

Είναι  μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών Κύπρου, από το 2006 και μέλος του Κυπριακού Κέντρου Συγγραφέων PEN, από το 2010.

Εργογραφία:           

• 2005 «Περσεφόνης Αγάλματα»
• 2010 «Ειμαρμένης Δοξολογία»
• 2019 / Βουστροφηδόν

Τ αππάριν / Παναγή Πανίκος

Εσιε τες λιρες στιβαστές,
τες τραπεζες γεματες,
αεροπλανα, κόττερα
χρυσοστρωμένες στράτες
τζιαι κινητα τζι ακίνητα,
βίλες με τες πισινες
τζι ουλλα του κοσμου τ αγαθα,
κάρρα τζιαι λιμουζινες,
δωστα του χαρου δόλωμαν,
πον να ρτει να σε παρει,
να μεν σου πιασει την ψυσιην,
για να σου καμει χαρη.
Εν τζιαι περνουν τα έσιει σου
τζι αν του τα δωκεις ούλλα.
Η τζιεφαλή σου, σίουρα,
εν μέσα στην.. σακκούλλα
Τζι αν θελεις, πέτου άησμε
τζι εν θέλω να πεθάνω
Εν ναν τζιαμέ ο άππαρος
για να σε κάτσει..πάνω
Εν τζι ανταλλάσσει μ αγαθά
ο χάρος την ψυσιήν σου.
Ειπεν - ήρτεν η ώρα σου,
εκώπην η ποινή σου
Αν είσαι τζιαι ο Γκράντ--παπας,
εν τζιαι σηκώννει χάρη.
Εν ναν τζιαμέ, να καρτερά
να κάτσεις.. πασ τ αππάρι.
Για τουτον γινε αθρωπος.
Να σ αγαπουν τζι αγάπα
τζι αμαν εν να ρτει ο τζιαιρός
που εν να πιασεις στράτα,
για την ζωήν που έκαμες,
ούλλοι να σε θαυμάζουν
τζιαι να σε μνημονεύκουσιν.
Να μεν σε..τριχολιαζουν*


Τριχολιάζω= Καταριεμαι

Η καταδίκη / Σταυράκης Ιάσωνας

Έχετε ποτέ καταδικαστεί;
Χιλιάδες φορές, κυρία μου.
Τις περισσότερες από τύψεις.
Κύριε, εννοώ αν έχετε καταδικαστεί ποτέ από το κράτος.
Ναι, χιλιάδες φορές, κυρία μου.
Κουβαλώ στον αυχένα
τα σύνδρομα της γενιάς μου.
Κύριε.
Έχετε πάει φυλακή;
Χιλιάδες φορές,
αλλά κανείς δεν είδε τα χαρτιά μου.
Μάλιστα, θυμάμαι κι ένα κακό σκυλί
να γυροφέρνει στο κρανίο μου
ν’ ακούω τα γαβγίσματά του
και να μην μπορώ να μιλήσω.
Να μην μπορώ να σκεφτώ
και να βλέπω τα δάκρυα μου να κυλούν
κάθε που τον έπιανε η λύσσα.
Μην με ρωτάτε λοιπόν αν έχω καταδικαστεί.
Μην με ρωτάτε τίποτα πια.
Θέλω μονάχα μια υπογραφή και θα φύγω.
Θέλω μονάχα μια υπογραφή και δεν θα ξανάρθω στον ύπνο σας.
Θέλω μονάχα μια υπογραφή για να θυμάμαι πως υπήρξα.
Όπως συμβαίνει στην αρχή κάθε ζωής
και στην αρχή κάθε θανάτου.

[Σε μαστιγωμενες θάλασσες] Αχιλλέως Μαριλένα

Σε μαστιγωμενες θάλασσες πίστεψαν την τιμωρία.
Και στο δικό σου θάνατο την αιχμαλωσία της ανδρείας.
Εφυσηξαν το καντήλι και με το τέλος σου νόμιζαν πως θα σβήσει, όταν ζωή στα στηθια σου δεν θα ανασαινει πια.
Μα η αθανασία χαρίζεται σε ανηφόρες, σε μονοπάτια και σε σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.