το ύφος σου είναι ορθά υπολογισμένο,
πάντα κράταγες μια στάση προσεκτική
μα το τέλειο ύφος σκοτώνει τις πιθανότητες!
...
Όταν προκαλείς τη διαρκή αμηχανία
γιατί δεν δείχνεις πλέον
καμία βιασύνη
και οι ανάγκες σου σε χάδια
όλο και λιγοστεύουν
όλο και λιγοστεύουν
...
Στα πλην και οι έρωτες
που συνεργάσθηκαν άψογα
με δεύτερες σκέψεις.
Οι δοσίλογοι έρωτες
...
Καιρός να υποκινήσεις κι εσύ
μια συνωμοσία,
προδομένη έστω.
Ως πότε να’ σαι υπάκουος υπήκουος
του θανάτου;
Ως πότε;
...
Κι όταν ο κύκλος κλείνει
λένε πως κάπου αλλού ανοίγει
μια άλλη απεραντοσύνη.
Λένε
...
Κι ακόμη πιο πίσω
πίσω-πίσω και πιο πίσω
πίσω κι από την Έκρηξη τη Μεγάλη
βαθύτερα κι απ’ το βαθύτερο βάθος του βάθους
εκεί όπου όλα με το τίποτα αρχινούν
και στο τίποτα τελειώνουν.
Ναι, ναι, εκεί, εκεί
θα υπάρχει πάντα αυτό που αγνοώ·
και όσο αγνοώ ελπίζω
...
Έτσι κι αλλιώς
σε ένα κατάλοιπο πλαγκτόν
θα σε καταναλώσουν τα σαγόνια
του χρόνου.
Όπως ακριβώς την αγάπη
η εξάτμιση ενός φιλιού
