Αυτό θα πει αγάπη / Παύλος Ανεμόμυλος

http://www.ormideia.info/html/omideia_today.html

Παύλος Ανεμόμυλος (βιογραφικό)

Γεννήθηκε στην Ορμίδεια το 1949. 
Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο της Ορμίδειας και το Λύκειο της Λάρνακας. 
Μετανάστευσε στην Αγγλία προς αναζήτηση καλύτερης τύχης το 1969 και εκεί ασχολήθηκε με την  ποίηση. 

Το 1997 το ποίημά του "Αγάπη για τη ζωή" κερδίζει την πρώτη θέση στο διαγωνισμό "Θέατρο για την ανθρωπότητα" και 
Το 1998 το ποίημά του "Για τη ζωή τραγούδια θα κεντώ" κερδίζει και αυτό την πρώτη θέση στον ποιητικό διαγωνισμό "jeet monnet"  που έγινε στη Γένοβα της Ιταλίας. 

Ποιητικές Συλογές : Με τα μάτια της ψυχής μου (2000) 

Αγάπη για τη ζωή και Για τη ζωή τραγούδια θα κεντώ: Δύο Ποιήματα του Παύλου Ανεμόμυλου

http://www.ormideia.com/html/poetry.html

ΞΥΠΝΑ Ραγιά / Ανδρέου Ειρήνη

Έφτασε η ώρα της σιωπής, πια τι να πεις
που ένα μπουρδέλο την πατρίδα καταντήσαν
της ηδονής και της κοιλιάς δούλοι παχιοί 
στο σβέρκο του φτωχού σαν βδέλλες εκολλήσαν.

Για να ξεφύγεις απ' το λούκι δεν μπορείς
πολιτικάντηδες σου βάλαν τη θηλιά.
μπουρλότο θέλει η βουλή κι εσύ μαζί
που σε κουρεύουν, σε πηδάν κι ούτε μιλιά.

Φίμωτρα σου φορέσανε σε δέσαν στα τσιγκέλια
μα εσύ νομίζεις πως σε ντύσαν μασκαρά.
Γυρνάς σε καρναβάλια, χορεύεις τσιφτετέλια
κουνιέσαι στο ρυθμό τους και παλαμάκια σου βαράν.

Βολεύτηκες εκεί σε μια θεσούλα
γλείφοντας κόμματα, παλιό το σκηνικό
έχεις ταυτότητα, σαν το αρνί με βούλα
δούλος στο σύστημα, ραγιάς κανονικός.

Ο τόπος γέμισε με ξένους κάθε ράτσας
και τα παιδιά σου παν να ζήσουν μακριά
και η τιβί κσθημερίς σου κάνει πιάτσα
κι ότι σκουπίδι στο πουλά ,ΞΥΠΝΑ ραγιά!

Ζόμπι σε καταντήσανε, σε ψέκασαν καλά
παίζεις τον ρόλο σου τον ζεις μες στο πετσί σου.
σου μάθανε το μάθημα μα πρόσεξε καλά
μην γίνεις δήμιος στο ίδιο το παιδί σου.

ΠΡΟΣΑΡΑΞΗ / Ανδρέου Ανδρέας

Κι όταν κάποτε φτάσης 

η θάλασσα δεν θα υπάρχει πια

- μόνο λειψοί σκελετοί πλοίων 

στην ακροθαλασσιά π΄ αρμένισαν κάποτε

τον Ήλιο. Θα καταλάβεις τότε πως ήσουν 

πολύ ξένος για τη θάλασσα, 

πως δεν της ήσουν τίποτα.

Το κάστρον / Αναγιωτού Πάμπης

Το κάστρον εκσπερματώνει θλιβερές αναμνήσεις
υπό μορφήν βίαιων κυμάτων. Το κάστρον είναι
μια προέκταση του βραχίονα των βράχων που
εφορμούν εν στύσει προς τον παρθενικόν υμένα
των ουρανίων σωμάτων. Το κάστρου δεν επιδέχεται
την εύσπλαχνον επαιτείαν,
ούτε επιζητεί γόγγους επετειακούς.
Δεν μπορεί όμως και να βαστάξει
την λήθη διάττοντος αστέρα.
Απαιτεί την συρρίκνωσιν όλων των αξιών
εις την μίαν και την μοναδικήν λέξιν της Ελεφθερίας.
Διότι, πώς άλλως θα δυνηθεί να λεφκάνει
την χαίνουσαν πληγήν της νύκτας;

Κλεψύδρα / Αναγιωτός Κυριάκος

Να, τώρα

ετούτη τη στιγμή

το σήμερα γίνεται χθες,

το χθες παρελθόν

και το παρελθόν μύθος.

Η κλεψύδρα 

με συνθλίβει

στο στένωμά της.

Ασφυκτιώ

στο πλέγμα των μεσημβρινών

και με τους παράλληλους.

Κι εσείς

αδιάκοπα στιλβώνετε

την επιτύμβιά σας στήλη.

Στα βράχια / Αναγιωτός Κυριάκος

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΑΝΑΓΙΩΤΟΣ

Άξαφνα,

τα όργανα

πέτρωσαν

στα χέρια των κιθαρωδών.

Στα κρεματόρια

των αυτόματων ταμιακών,

αποτεφρώθηκε

το δείπνο της τυροφάγου.

Μεσίστια κυμάτιζαν

οι χαρταετοί,

ανήμερα των κουλούμων.

Ποια η γύμνια

και ποια η μεταμφίεση;

Ποιο το πρόσωπο

και ποιο το προσωπείο;

Στα βράχια,

μονάχα τα αυτοφυή κυκλάμινα,

δεμένα πισθάγκωνα,

αρνούνται να προδώσουν την Άνοιξη.

Μνήμες / Αναγιωτός Κυριάκος

Την τρίαινά τους

έσεισαν

οι αποκαρωμένες μου μνήμες.

Η θάλασσα εσχίσθη

το βένθος ανεδύθη.

Τα κογχύλια άρπαξαν τα όργανα

άρχισαν τραγούδι τα ψάρια

έστησαν χορό τα κοράλλια.

Σίγησε το γραμμόφωνο.

Παντού πάλι πέλαγος.

Καταχώνιασα ξανά τις φωτογραφίες

και καταβυθίστηκα στο παρόν.

Αιμιλία Μωυσέως - Αλεξάνδρου (Μικρή αναφορά)

Η Αιμιλία Μωυσέως - Αλεξάνδρου  γεννήθηκε στην Αραδίππου το 1971. Ασχολείται με την Ποίηση και το τραγούδι. Είναι πολύτεκνη μητέρα. 

Έργα της ιδίας:

-Βιώματα από Καρδιάς (Ποίηση) 

-Πνευματικοί Πόθοι (Ποίηση)

- Το ψεύτικο βασίλειο (παραμύθι)

τα βιβλία της μπορείτε να τα βρείτε στο βιβλιοπωλείο Κατσώνη στην περιοχή Αραδίππου κοντά στο Γ' Δημοτικό Σχολείο. 

http://www.reporter.com.cy/local-news/article/267768/

Πνευματικοί Πόθοι: Ποιητική Συλλογή της Αιμιλίας Μωυσέως Αλεξάνδρου

Μόνο για σένα 

Καράβι Παναγίτσα μου 

για χάρη Σου θα γίνω. 

Να ταξιδέψω ολόχαρη 

στην όμορφη την Τήνο. 

Κύμα θα κάνω την καρδιά 

θάλασσα το μυαλό μου 

γιατί επόθησα πολύ 

να σ΄ έχω στο πλευρό μου. 

Τα άγρια τα κύμματα 

δεν θα υπολογίσω. 

Στη χάρη Σου μανούλα μου

να΄ ρθω να προσκυνήσω. 

Βιώματα από Καρδιάς: Ποιητική Συλλογή της Αιμιλίας Μωυσέως Αλεξάνδρου (ένα Ποίημα)

Στείλε μου ένα Καράβι 

Ένα καράβι στείλε μου 

Μανούλα να με φέρει 

στο όμορφο ακρογιάλι Σου

με το γλυκό αγέρι 

Κι όταν κοντά Σου θα βρεθώ 

έστω για λίγες μέρες

σε άλλους κόσμους θα πετώ 

και σε ουράνιες σφαίρες   

Μέσα στη χάρη Σου εγώ 

θα ζω και θ΄ ανασαίνω 

θα Σε κοιτάζω μοναχά 

και δε θα Σε χορταίνω. 

Στην Τήνο την πανέμορφη 

θα΄ μαι εκεί κοντά Σου 

να γαληνεύσω αμέριμνα 

μέσα στην αγκαλιά Σου. 

Αθηνοδώρου Αμαλία (μικρή αναφορά)

Η Αθηνοδώρου Αμαλία καταγότανε από την Λάρνακα.  Ασχολήθηκε με την ποίηση. 

Ποιητικές Συλλογές:

--Η πρώτη μου συλλογή / 1990. σ. ; 16 εκ. ISBN 9963-7784-0-2 χαρτόδετο

Τον αγαπώ / Αθηνοδώρου Αμαλία

Τον αγαπώ τον αγαπώ 
τόσο πολύ 
κι όμως το είναι μου ποτέ δε θα 
του δώσω 
ούτε καρδιά ούτε ψυχή 
ούτε φιλί
χωρίςι τον όρκο πούχω κάμει 
να προδώσω.


Τον αγαπώ τον αγαπώ
όμως ποτέ 
δεν θα μπορέσω τη ζωή μου 
να μοιράσω 
θάμαι αόρατη στο πλάι του 
σκια 
μα τη μορφή του δεν μπορώ 
να την ξεχάσω.

Μοιάζεις με πλοίο / Αθηνοδώρου Αμαλία

Σαν το νησάκι μοιάζει η ζωή μου
στον ίδιο τόπο στέκει πιστά 
και συ το πλοίο που διασχίζεις
θάλασσες κύματα λαχταριστά.

Μες τολιμάνι κάποτε αράζεις 
κι όρκους μου κάνεις ψιθυριστά 
μα όταν χαράζει φεύγεις μ΄ αφήνεις
γεια σου μου γνέφεις, θάρθω μετά. 

Όταν φουρτούνα σε φοβερίζει 
έρχεσαι πλάι μου πούνε ζεστά 
κι όταν το κύμα θα γαληνέψει 
μου ξαναφεύγεις πάλι κλεφτά.