Μαρκίδου Ιρένα (μικρή αναφορά)

Η Μαρκίδου Ιρένα είναι ποιήτρια της Κύπρου

Ποιητικές Συλλογές:

Κύπρος σου γράφω / 2019

Κβαντομηχανή: Ποιητική Συλλογή του Ανδρέα Μαλόρη (μικρό απόσπασμα)

το ύφος σου είναι ορθά υπολογισμένο,

πάντα κράταγες μια στάση προσεκτική

μα το τέλειο ύφος σκοτώνει τις πιθανότητες!

...

Όταν προκαλείς τη διαρκή αμηχανία

γιατί δεν δείχνεις πλέον

καμία βιασύνη

και οι ανάγκες σου σε χάδια

όλο και λιγοστεύουν

όλο και λιγοστεύουν

...

Στα πλην και οι έρωτες

που συνεργάσθηκαν άψογα

με δεύτερες σκέψεις.

Οι δοσίλογοι έρωτες

...

Καιρός να υποκινήσεις κι εσύ

μια συνωμοσία,

προδομένη έστω.

Ως πότε να’ σαι υπάκουος υπήκουος

του θανάτου;

Ως πότε;

...

Κι όταν ο κύκλος κλείνει

λένε πως κάπου αλλού ανοίγει

μια άλλη απεραντοσύνη.

Λένε

...

Κι ακόμη πιο πίσω

πίσω-πίσω και πιο πίσω

πίσω κι από την Έκρηξη τη Μεγάλη

βαθύτερα κι απ’ το βαθύτερο βάθος του βάθους

εκεί όπου όλα με το τίποτα αρχινούν

και στο τίποτα τελειώνουν.

Ναι, ναι, εκεί, εκεί

θα υπάρχει πάντα αυτό που αγνοώ·

και όσο αγνοώ ελπίζω

...

Έτσι κι αλλιώς

σε ένα κατάλοιπο πλαγκτόν

θα σε καταναλώσουν τα σαγόνια

του χρόνου.

Όπως ακριβώς την αγάπη

η εξάτμιση ενός φιλιού

Ανδρέας Μαλόρης ( βιογραφικά στοιχεία)

Ο Ανδρέας Μαλόρης γεννήθηκε στην Αχέλεια της Πάφου. Σπούδασε ιατρική στη

Θεσσαλονίκη και στο Johannesburg της Νοτίου Αφρικής.

Το 1981 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα γράμματα με τη συμμετοχή του στον Πρώτο Πανελλαδικό Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Ε.Φ.Ε.Κ.Θ. όπου και βραβεύτηκε με το Πρώτο Βραβείο Ποίησης.

Ποιητικές Συλλογές:

• 1983 «Τα τριάντα ποιήματα».
• 2015 «Με διαστρέβλωση ελαχίστη»
• 2019 Κβαντομηχανική: Ποιήματα

Διηγήματα:

• 1997 «Τα μπαλόνια άφαντα» / Κρατικό Βραβείο από τις Πολιτιστικές υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου.
• 2003 «Τίποτα, τίποτα» / Κρατικό Βραβείο.
• 2012 «Εκκαθάριση προσωπικού».

Διηγήματα και ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά

περιοδικά, σελίδες του διαδικτύου και ανθολογίες ποίησης και διηγήματος. Διηγήματά του έχουν μεταφρασθεί και δημοσιευθεί στα Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Βουλγαρικά και Τουρκικά.

Αποστολή Ποιημάτων με θέμα την επανάσταση του 1821 με σκοπό την έκδοση Ανθολογίας

Αγαπητοί ποιητές, αγαπητές ποιήτριες, καλημέρα σας 

Στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, προγραμματίζουμε την έκδοση μίας σχετικής ανθολογίας ποιημάτων. Για τον σκοπό αυτό σας καλούμε, αν το επιθυμείτε, να μας στείλετεποιήματά σας σχετικά με την Επανάσταση του 1821 (πρόσωπα, γεγονότα, ιδέες)αλλά και ό, τι αφορά την Κύπρο ή Κύπριους, την ίδια περίοδο ή και πρωθύστερα (πρόσωπα, γεγονότα, ιδέες) που συνέβαλαν στην προετοιμασία της Επανάστασης ή έλαβαν μέρος σε αυτήν και βέβαια τα τραγικά γεγονότα της 9^ης Ιουλίου 1821. Αν είναι δημοσιευμένα,να σημειώνονται ο τίτλος της ποιητικής συλλογής, οεκδοτικός οίκος, ο τόπος έκδοσης, η χρονολογία και η/οι σελίδα/ες. Αν είναι δημοσιευμένα σε περιοδικό, να σημειώνονται, αντίστοιχα,ο τίτλος του περιοδικού, ο αριθμός του τεύχους, η ημερομηνία/χρονολογία (όπως αναγράφεται στο περιοδικό) και η/οι σελίδα/ες.Αν είναι γραμμένα στο πολυτονικό σύστημα, σας παρακαλούμε να τα μεταγράψετε στο μονοτονικό σύστημα.

Να διευκρινιστεί ότι από τα ποιήματα που θα αποσταλούν, θα γίνει επιλογή από τους ανθολόγους-επιμελητές, και ενδεχομένως, να μην δημοσιευτεί το σύνολο των ποιημάτων κάθε δημιουργού.

Αποστολή σταe-mail: louizachrist28@gmail.com kai chralexandrou@yahoo.gr μέχρι 10 Ιουνίου2020.

Η πρόσκληση αφορά μόνον Κύπριουςπου διαμένουν στην Κύπρο, την Ελλάδα ή το εξωτερικό.

Με εκτίμηση

ΛουίζαΧριστοδουλίδου                                           Χρήστος Αλεξάνδρου

Αναπληρώτρια καθηγήτρια                                 Ιστορικός-Πολιτικός επιστήμονας

Νεοελληνικής Λογοτεχνίας-

Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Κύπρου

Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Λόγος δικαιοσύνης / Ανδρέου Παύλος

Κρυφοκοιτούσε η θηλιά ανάποδα τον ήλιο.
Γύρευαν τα πόδια το σκαμνί,
μα η τιμή ακουμπιστά ακόμα επάτει.
Δεν άγχεστε μπρος στην αγχόνη ούτε για λίγο.
Ανηφορίζει κι αφήνει στον ποιητή ένα μνήμα.
Ένας κοκάλινος τάφος που δεν μολύνει
καμία χλωρίδα μνήμης,
όσο η ψυχή συγχωρεί
στη γλώσσα τη δική της.
Σηκώνει το χρέος της αγγελικά,
κι αποφασίζει ότι τη σωτηρία τη χρωστά,
σ’ έναν λόγο δικαιοσύνης.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ / Καϊμακλιώτη Αγγέλα

Τώρα εξηγείται
η απουσία της
εδώ και χρόνια
από τις παρελάσεις.
Είναι νεκρή
και όχι λιποτάκτης
όπως νομίζαμε.
Εφονεύθη.
Ας μην την περιμένουμε.
Ας περιοριστούμε μόνο
στην κατάθεση στεφάνων.

ΑΝΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΗΣ / Γεωργίου Εύα

Αμίλητη μέρα
Βουβές οι ώρες,
περίμεναν νωχελικά
το ηλιοβασίλεμα
Δεν χώρεσε τίποτα η γιορτή
Ούτε αγκαλιές , ούτε φιλιά
Ούτε παρελάσεις, ούτε τραγούδια
Αλειτούργητη η Παναγιά,
οι πιστοί ακοινώνητοι
Εκκωφαντική ερημιά
Μόνη η μέρα,
στην κακοκαιρία της
με χελιδόνια περίλυπα
Κομπιάζει η φωνή,
ύστερα γίνεται σπαραγμός
και την αποτελειώνει ο θρήνος
Ξάγρυπνη η πόλη,
τα κοκόρια δεν θα ξαναλαλήσουν
Γέρασε ο πλανήτης!
Ανεμοδαρμένα νιάτα τραβάνε το κουπί
Μαζεύουν απομεινάρια αντοχές
Δίνουν χέρια αγάπης,
Πορεύονται στην Ανάσταση
ατενίζοντας τον Σταυρό
προσδοκώντας όνειρα ανέγγιχτα..

Εάλω η ψυχή: Ποιητική Συλλογή της Κλεοπάτρας Μακρίδου (2018)

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Είναι κάτι γεγονότα
που τα ξεχνάμε θεληματικά
για να επιβιώσουμε
και άλλα που θυμόμαστε άθελα
για να μένουμε ταπεινοί
και κάτι άλλα ασήμαντα
που μας έχουν αποστρέψει από το φως.

Τα μεσάνυκτα όμως
βγάζεις ένα ένα τα ρούχα σου
μέχρι που να μείνεις ο εαυτός σου!

**

ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ

Η κάθε λέξη
είναι, μια διέξοδος
ένα μήνυμα
πολλές φορές γραμμένο
μες στη στενοχώρια
μες στην αδιαφορία της μέρας.
Το κάθε ποίημα
είναι μια δήλωση Αγάπης
μιας στιγμής αιωνιότητα
σαν αστραπή!

**

ΑΠΟΣΥΡΟΜΑΙ

Αποσύρομαι,
χωρίς θόρυβο
και δάκρυα
στα οχυρά της Ποίησης
και στην ηδονή των λέξεων.
Και μόνο η ευτυχία του έρωτα
που εκείνες γεννούν
αξίζει να ζεις!

**

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΦΘΙΝΟΠΩΡΑ

Είναι κάτι φθινόπωρα
κρεμασμένα στα δάκρυά σου.
Τα μαζεύεις όλα σε μια σακούλα
Ύστερα έρχεται ο χρόνος
και ξεχωρίζει σιγά σιγά
αυτά που είναι για Σένα
και τα άλλα που είναι για μένα!

**

ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ

Διχοτόμησα το σώμα μου
κόντυνα το βλέμμα μου
πάλεψα με τις λέξεις
για να χωρέσω ολόκληρη
στο Ποίημά Σου
Ήταν η εποχή της δίψας
και της αμίλητης ορφάνιας
η Αγάπη φόραγε τη φωτιά
και του σπαθιού την κόψη
Φωνή μιας άφθαρτης φθοράς
και φυλαχτό κατάρας
τον Τόπο έκρυβε και τον Τόπο τραγουδούσε
το νήμα σέρνοντας
σε χρόνους οιδίποδους…
Κι εγώ μάζευα τα κομμάτια της
σε γειτονιές ανατολίτικες
να εύρει καμινάδα
ο αναθρώσκων καπνός μου.

«Ταξίδι Οδύσσειο», (απόσπασμα) Εκδόσεις:Κουκκίδα, 2019: Ποιητική Συλλογή της Κλεοπάτρας Κουκίδου

Και αν το δάκρυ μου ξεφύγει,
χωρίς να το θέλω,
θα το στεγνώσω αμέσως να μην το δεις
έτσι θα πιστείς πως ήσουν
μια μακρινή φιλία
κι ας ήσουν για μένα
όλη μου η ζωή!

Μην ξεχνάς πως ο χρόνος
αφήνει απάνω στο σώμα σου φεύγοντας
φαντάσματα
κι η πιο ωραία ζωή
είναι αυτή που δεν θάρθει ποτέ!

Ω μνήμη
βασανιστική ερωμένη μου
απ ´ενα κουρασμένο Οδυσσέα
δεμένο μ ´ενα λαό δύσμοιρο
πικρό και χολιασμένο
που διασχίζει τους αιώνες
μες στον κυκεώνα των άστρων

Ω Χώμα
που μέσα σου ταξίδευσα και σπήλιωσα
αν και το σώμα μου
μακριά σου γευόταν
της πρώτης αθωότητας τα κρίνα!

Ω πικρή ανάμνηση
μιας μακρινής πραγματικότητας
που δεν θα γίνει ποτέ δική σου!
Ω γεγονότα που χάθηκαν
μέσα στην σκληρότητα της μέρας
και που αρκέστηκαν σ´ενα αόριστο όνειρο!
Πατρίδα,
συγκεχυμένη κραυγή
Απρόφερτη
Ακαθόριστη
Που δεν ξέρεις αν είναι όνειρο
Ή πεπρωμενο!
Ω Πατρίδα!
Ω πνοή μου
Ω βάφτισή μου
στα της ζωής απαρηγόρητα δάκρυα
ενός άδοξου παρελθόντος
Στου Ήλιου σου το ηλιοβασίλεμα
βλέπω μυθιστόρημα προδομένων επαναστάσεων
ενός ματοβαμένου αιώνα .

Ω μάταια ελπίδα μου
Ω ζωή αμείλικτη
πόσο θάνατο έχεις σπείρει
διαβαίνοντας τα σύνορα του κόσμου.

Ω Πατρίδα
πιστή ερωμένη μου
ενός δίδυμου πόθου
που κούρσεψε τα σωθικά των ονείρων μου !

Ω Χώμα που φωσφορίζει
στης Ελευθερίας τον θόλο
κάτω από τα όνειρα
της απαρηγόρητης Προσδοκίας μου!

«Μνημόσυνο-Ιχνηλασία», 2014. (απόσπασμα) Ποιητική Συλλογή της Κεοπάτρας Μακρίδου

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ ΚΥΠΡΟ Γ. ΙΩΑΝΝΟΥ
που έπεσε ηρωικά μαχόμενος κατά την Τούρκικη εισβολή στον Τράχωνα στις 22.7.1974
Απόσπασμα
....
Ό,τι ζήσαμε, να ξέρεις,
χάνεται
γκρεμίζεται μέσα στο χρόνο.
Όσα δεν ζήσαμε είναι
που μας ανήκουν...
Εσύ που δεν έζησες πολύ
Έκανες τη ζωή σου Αθάνατη
έτσι που κι ο ήλιος απάνω της
έχει κάψει τα φτερά του...
IV
Κι ενώ έβλεπες τον Εφιάλτη
να βαδίζει δίπλα σου
η οργή σου κτυπούσε
ώς τις φτέρνες πολυβόλα
Θερμοπύλες να φυλάξει
Καθώς δειλοί αρχηγοί
τα πεδία μαχών εγκατέλειπαν
λιποτάχτες του Χρέους
Εσύ Λεωνίδας
τραγούδι Πατρίδας εκάλπαζες
χωρίς τους τριακοσίους σου
και κόψη σπαθιού ακόνιζες
τους Μήδους ν' αποτρέψεις
μην διαβούνε...
Πριν γείρει το κορμί σου
στάθηκες βράχος
μπροστά στα παλληκάρια σου!
Καλύπτοντάς τα με το πολυβόλο σου
οπισθοχώρησαν ένας ένας
προς την Ομορφίτα...
Στο λόφο του Χοιροστασίου
πυροδοτούσες
Μαρκαντώνιος Βραγαδίνος
Πατρίδας πολιορκημένης
κι Αλέξανδρος Φιλίππου ...
αντιβιώνοντας την ανδρεία σου ...
Κατάξερος ο λόφος
δεν είχε τόπο να σταθείς
δέντρο να ξαποστάσεις
νερό να ξεδιψάσεις.
Φωτιά και μπαρούτι
Και τα κουφάρια των τούρκων αλεξιπτωτιστών
κατά γης...
Σε είδε ο Δίας μια στιγμή
ν' απαγκιστρώνεσαι τελευταίος
προς το νεκροταφείο
κι ύστερα έρποντας
προς στα σπίτια των «Ματσικοριθκιών»
..........................
Από τα εγκαταλελειμμένα φυλάκιά σας
ο Τούρκος δήμιός σου σε παραμόνευε
και μια βολή στο τέλος
σε γονάτισε…
Στο χώμα μια στιγμή
κινήθηκαν τα φίδια
μα άλλαξαν δρόμο
μην σου μολύνουν την ψυχή!
Καμπάνα δεν ακούστηκε
ούτ’ ήρθε μαντατοφόρος
κι έμεινες μόνος
ριζωμένος στο χώμα
ώσπου σ’ αφουγκράστηκε ο Πενταδάκτυλος
και γονατίζοντας
σε πήρε στην αγκαλιά του!

***

Bιώματα της άλλης ζωής σου
της πιο ωραίας
της φανταστικής
που κράτησες στα χέρια σου
όσο μπορούσες
ενώ όλα δείχνανε
να στενάζει δίπλα σου
το ανεκπλήρωτο.
Στιγμές που τα πράγματα μέσα
στα χέρια σου γλιστρούσαν
σαν τα ψάρια
προδώνοντας την απουσία σου
από τον κόσμο τούτο.
Tα μεγάλα γεγονότα χάθηκαν
από τα χέρια σου
μες τη συντομία των ημερών
κι έμεινες μόνος
με τις υπέροχες ιδέες
και τα δάκρυά σου
την ώρα που η ανάμνηση
εκείνων που σε πρόδωσαν
ράβδιζε το κεφάλι σου.
Mακρινά από τον κόσμο πράγματα
που δεν θα γνωρίσεις ποτέ
μα που έδιναν το νόημα
της ζωής σου.
Λόγια που δεν κατάλαβες
παρά όταν ήταν πια αργά
και τόσος κόπος, τόσα δάκρυα
για μεγάλα ταξίδια που έκανες
χωρίς να φτάσεις πουθενά
για να χαθείς ύστερα σ’ ένα δρομάκι
της γειτονιάς
κλαίγοντας σιωπηλά
για πράγματα ξεχασμένα από όλους.
Γεγονότα συνταρακτικά
που κανείς δεν προσέχει
ενώ τα χειρόγραφα πάνω στο τραπέζι
τ΄ ανεμίζει ο άνεμος της λησμονιάς
την ώρα που τα παιδιά σου
αναρωτιώνται ποια η χρησιμότητά τους.
O κόσμος ένα παιγνίδι
που έχασες.
Θυμήσου καλύτερα το απόμακρο
άρωμα των γιασεμιών
ή λίγους στίχους του Σεφέρη.
Tα βράδια να πίνεις με τους
πεθαμένους
ενώ η σύντροφός σου που αγάπησες
σ’ εγκατέλειψε
γιατί είχε την κακή τύχη
να ήταν κι αυτή θνητή.
Mιά ζωή να νοσταλγείς
αυτό που ποτέ δεν έζησες
παρά στα όνειρά σου
κι όμως αυτό ήταν όλη σου η ζωή...

Κλεοπάτρα Μακρίδου-Robinet ( βιογραφικό σημείωμα)

Η Κλεοπάτρα Μακρίδου-Robinet γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου το 1951. Ασχολείται με την ποίηση. Τελείωσε το Παγκύπριο Γυμνάσιο. Σπούδασε χημικός στη Grenoble και τη Lyon της Γαλλίας και είναι κάτοχος Διδακτορικής Διατριβής στην Ανόργανο Χημεία ( Docteur de Spécialité). 

Τέλος είναι πρόεδρος και ενεργό μέλος συλλόγων «Οι Φίλοι της Κύπρου», στη Γαλλία. 

Έργα της

Ποίηση: 

• Ωδή για την Κύπρο, Λευκωσία 1992.
• Πατερ απελθέτω απ´εμού το ποτήριον τούτο, Λευκωσία 1994.
•  Σαλαμίνα τε, Λευκωσία 1996.
• «Πρέσβυν αρ’ εισδέξομαι πάτερ», Λευκωσία 1998.
• O νόστος των Ηρακλειδών, Λευκωσία 2006.
•  Το Κάππα της Κύπρου, Λευκωσία 2013.
•  Μνημόσυνο. Ωδή στον χαμένο Υπαξιωματικό Κύπρο Γ. Iωάννου, Ιχνηλασία, Λευκωσία 2014.
• Ρε Αλεξης, Ο Ηγέτης μιας καταδικασμένης επανάστασης, Λευκωσία 2015.
• Άσμα ερωτικό και πένθιμο, Εκδόσεις Κουκκίδα, Αθήνα 2015.
• Ταξίδι Οδύσσειο / 2019

• Το βιβλίο Μνημόσυνο-Ιχνηλασία έχει μεταφραστεί στα γαλλικά και εκδοθεί από τις εκδόσεις «Editions Variations» σε δίγλωσση έκδοση, τον Οκτώβριο του  2015. To  Άσμα ερωτικό και πένθιμο έχει μεταφραστεί στα Αλβανικά  και έχει εκδοθεί τον Ιούλιο του  2016. Έργα της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες ποίησης

Διακρίσεις:

Βράβευση από την Διεθνή Ακαδημία  Arts-Sciences-Lettres που εδρεύει στο Παρίσι με το αργυρό μετάλλιο για το ποιητικό της έργο.

Πάντων των αοράτων»: Ποιητική συλλογή του Άντρου Λυρίτσα

                             Εις  Ανδρέαν Εμπειρίκον

Τα ερωτηματικά που αιωρούνται εις  ουρανόν αμόλυντον

Είναι η ζαφορά μήκωνος υπνοφόρου

Μπορεί και η περιφορά των τύψεων άσπλαχνου φθινοπώρου

Που αφήκεν εις την θλίψην της ανίατον κορασίδα

H οποία όμως θα μπορούσε να βρει την γιατρειάν της

Εις το  υψιπετές δρασκέλισμα ενός σκαλοπατιού

Ή σε ίμερους καλπάζοντες στη ρέμβη των κρημνών

Στις εν καμίνω προσευχές

Ή στο τσίμπημα ενός ρόδου που εκπορνεύτηκε

Στην ερυθριώσα ωχρότητα ενός κούρου που ανεστήθη

Ή στους βοστρύχους ανατέλλοντος αιδοίου

Στα οργασμικά κωάσματα κοράκων πειναλέων

Στα κύματα, στα σπήλαια, σε σκοτεινούς δρυμώνες

Ή - επιτέλους- στις ασπαίρουσες ρόγες της

Όπου οι κορυδαλοί μεθούν και ξαγρυπνούν

«Αντι-ποίηση ζωής» : Ποιητική Συλλογή του Λυρίτσα Άντρου (Απόσπασμα)

Εμείς που δεν ζήσαμε

Γεννηθήκαμε από μήτρα  βουνών

Κυλιστήκαμε σε κιλίμι χαμομηλιών

Λουστήκαμε σε λάβα ποταμών

Μεγαλώσαμε στον ίσκιο κοριτσιών

Ξεδιψάσαμε από  το δάκρυ  σύννεφων

Διαβάσαμε τον αρχαίο χρησμό

και μισέψαμε

προτού  μας κλέψουν τα όνειρα 

**

Όλα θα τ’ αφήσω

Τα πηγάδια και τ’ αστέρια

για να λατρέψω εκείνην

Με την ελπίδα να λαμπαδιάσει κάποτε από  πόθο

Και σαν ύαινα μου ορμήσει

Τον χιτώνα από πίσω να μου σκίσει

Καθώς θα δραπετεύω

Ευνούχος κι εγώ,  όπως ο άντρας της

Θα κλειστώ στη φυλακή μου

για να ξηγάω τα όνειρα 

Λυρίτσας Άντρος (μικρό βιογραφικό)

Γεννήθηκε το 1955 στο χωριό Τεμβριά της  Σολιάς. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στη εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ και αργότερα στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών της  Κυπριακής Δημοκρατίας. Διετέλεσε για μια πενταετία Σύμβουλος Τύπου στην κυπριακή πρεσβεία στην Αθήνα. 

Ποιητικές συλλογές.  

• «Αντι-ποίηση ζωής» 
• «Πάντων των αοράτων» 

Κωνσταντίνου Κώστας «Βάρβαρος» (μικρή αναφορά)

Ποιητής

Ποιητικές Συλλογές:

Εγιώνι τζιαι η ποίηση: Ποιητική συλλογή / 2019