α. Η πέννα τζιαι το γράψιμον.
Η πέννα έσιει δύναμην σγιαν έσιει το πιστόλιν,
οι λέξεις πάνω στο χαρτίν εν σιείρου που το βόλιν.
Σηκώννει επανάστασες τζιαι ρίφκει κυβερνήσεις,
μιαν κλαμουρίζει, μιαν γελά τζι’ ’έν καμνει διακρίσεις.
Έσιει μεγάλην δύναμην, γράφει για την ουσίαν,
για τούτον την εφκάλασιν «Τέταρτην Εξουσίαν!»
Έσιει την ικανότηταν μυαλά να τα παιδεύκει,
να ξισσιεπάζει τες βρομιές τζιαι τ’ άδικα να φεύκει, ...
... σούζει καρέκλες, θεμελιούς τζιαι σαν την πόμπαν σούζει
τζι’ ας μεν σκοτώννει άμεσα, σε βάθος χρόνου κρούζει.
β. Το σιέριν τζιαι ο νους.
Οι συγγραφείς τζι’ οι ποιητές, άμαν την πένναν πιάσουν
τζιαι λογικήν τζιαι δίκαιον καλά-καλά ζυάσουν, ...
... βάλλουν τες σκέψεις στο χαρτίν, γιουτούν τζι’ αναορεύκουν,
φκάλλουσιν συμπεράσματα τζιαι το μυαλόν παιδεύκουν, ...
... τζι’ άμαν τους έρτει έμπνευση, βιώματα ή όϊ,
μπαίννουν που κά- στην κρίσην τους ένοχοι τζιαι αθώοι.
Με τούν’ τον τρόπον γράφουνται κείμενα μα τζιαι στίχοι,
λόγια καυτά τζιαι εύστοχα, μα τίποτε στην τύχη, ...
... σκέψεις ζωής τζιαι θάνατου, καΐσια τζιαι λαχτάρες,
πίσ’ ’όν μηνίσκει τίποτες τζιαι δεν γίνουνται χάρες.
γ. Τ’ αμμάτιν τζιαι η κρίση.
Εν τ’ αναγνώστη το γυρίν, άμαν τα μελετήσει,
ποιόν εν που ’ν λάθος ή σωστόν, στον
νουν να ξεχωρίσει, ...
... τζι’ άμαν στον ώριμον τον νουν το νόημαν αρπάξει,
διαφωνεί ή συφφωνεί τζι’ ανάλογα ’ννα πράξει.
Ας κρίνει, ο ακροατής, τζιαι λέξεις μα τζιαι πέννα
τζιαι να σσιαστεί το νόημαν πού ’χουσιν τα γραμμένα.
Ύστερα, με την λογική τζιαι αν υπάρχει λόγος,
κρώννεται, συμβουλεύκεται τζιαι πράττει αναλόγως ...
... τζι’ άμαν που ποίμαν, κείμενον, το νόημαν εγεύτην,
ας δείξει τσας εχτίμησην σ’ τζιείνον που τα εσκέφτην.
Κυριάκος Κατσιαντώνης
28 Νιόβρη, 2014
(Από τη συλλογή: «Κουβέντες Χωρκάτικες»)