Τετάρτη 5 Ιουλίου 2017

Το πιάνο κόπασε : Ποιητική Συλλογή του Γεωργαλλίδη Ανδρέα / εκδοθείσα το 2011

ΣΕ ΜΗ ΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ 

Η θάλασσα που ψάχνω 
δεν είναι από νερό φτιαγμένη. 
Δεν μετακινεί κανένα κύμα
ούτε φοβάται τη στεριά. 
Είναι μια θάλασσα κτισμένη
για να πατήσεις- να πετάξεις
εκεί που φεύγουν τα πουλιά

σελ.1
ΦΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ

γράφω 
για τις φασματικές τιμές των πραγμάτων.
Για τα χρώματα εκείνα
που λόγω ανάμειξης- δεν ξεχωρίζουν 
Για τους ήχους εκείνους
που λόγω φύσης - δεν αναγνωρίζονται
Για εκείνο το Απόλυτο το οποίο αποτελεί, 
το ίδιο το Φάσμα.  

σελ. 2
..................

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

Το ελάχιστο απόλυτο
μονώνει τη χαρά του ανικανοποίητου
και αναπνέει την αδιαφορία
των αποδεσμευμένων αντικατοπρισμών του.
Ο καθρέφτης σου δείχνει πάντα 
κάτι περισσότερο
από αυτό που μπορείς να δεις. 

σελ: 7







ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΑΣΟΣ



Οδηγήθηκε κάποτε σε ένα δάσος

με δένδρα- ιδέες

και πουλιά που δεν πετούσαν.

Ανέπνεε το φως των ματιών της

και ταξίδευε την σιωπή του τόσο

όσο να την ακούσει.



ΣΟΛΙΣΤ



Κανείς δεν πήγε στο κονσέρτο.

Μα ο σολίστ έπαιξε

ως να ήτανε παρούσες, δύο ανθρωπότητες

Το χειροκρότημα ακούστηκε, ακούγεται ακόμα.

Οι αποστάτες του ήχου αυτού

πολύ θα ήθελαν να είναι παρόντες

Κανείς δεν πήγε στο κονσέρτο.

Μα ο σολίστ έπαιξε



……../ στην μια μου χούφτα

κρατούσα – όλα τα χρώματα

και στην άλλη- όλες τις λέξεις

Μου έλειπε η ανάσα σου…..//



ΑΝΤΟΣΕΙΣΜΩ ΣΤΙΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ



Κρατάω,

το περίγραμμα της φωνής σου

και με τα χρώματα των ματιών σου

αναπαριστάνω,

τον αμετακίνητό μου ουρανό.

σελ.25



ΕΤΣΙ



…αν ήξερα το σχήμα του ουρανού

θα σε ζωγράφιζα,

με χρώματα γαλάζια…..

σελ. 26


ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

Πρόχειρα
δεν μπορώ 
να σε θυμάμαι.

σελ.27

ΜΕΤΑΞΥ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟΥ,

αναπνοές. 
Μεταξύ εισπνοής και εκπνοής 
εσύ.

σελ.28

ΚΥΚΛΟΣ ΧΩΡΙΣ ΚΕΝΤΡΟ 

Καμιά γεωμετρία δεν υποκλίθηκε, 
γιατί
ο κύκλος που φτιάχναμε
είχε δύο κέντρα.

σελ. 29

ΑΣΤΕΓΟΣ

Τα λόγια σου πέτρες
και εγώ
ο χειρότερος οικοδόμος.

σελ 30

(ΑΦΗΡΗΜΕΝΑ)

Συμπληρώνομαι στην απουσία του υπολοίπου.
Ας μου επιτραπεί λοιπόν- να κοιτάζω, 
εκείνο το μέρος του ουρανού που μ΄ αφορά.

σελ.31

ΘΕΕ ΤΗΣ

Πόσα να σβήσω 
σε μια κόλλα χαρτί.....

σελ. 32

ΟΡΙΑΚΕΣ ΑΝΤΟΧΕΣ

Κοιτούσαμε τη θάλασσα
ώσπου μας έπνιξε

σελ.33

μάτια

...η ελάχιστη πρόταση 
δεν έχει ήχο...

σελ. 34

Ανδρέας Γεωργαλλίδης (βιογραφικά στοιχεία)


OΑνδρέας Γεωργαλλίδης  σπούδασε Παιδαγωγικά, Ιστορία-Αρχαιολογία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου. Aκολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Paris Ι-Panthéon-Sorbonne και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στη Φιλοσοφία από το Πανεπιστήμιο του Sussex (UK). Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές Αντικείμενες Ημιευθείες (1998), Παγωμένο Kενό στους 516oC(2001), Κλειδωμένες Θάλασσες (2003), Όταν Βυθίζεται το Πιάνο (2004), Χρώματα Απέναντι (2007), Το Πιάνο Κόπασε (2011) σε ψηφιακή μορφή και την ποιητική συλλογήελάχιστα περισσότερο άδειο (2018). Το ποιητικό του έργο έχει μεταφραστεί και εκδοθεί σε δεκαέξι γλώσσες. Είναι ο συγγραφέας του έργου FromTheorytoMysticism: theUnclarityoftheNotionObjectinWittgensteinsTractatus (CambridgeScholars 2018) το οποίο κυκλοφορεί και στα ελληνικά σε μετάφραση του ιδίου (Ίαμβος 2018). Επιπρόσθετα, μετέφρασε στα ελληνικά τα έργαTractatusLogico-Philosophicus(Ίαμβος 2016) καιWittgensteinandtheTractatus(Ίαμβος 2019). 

Εργάστηκε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου και σήμερα είναι Επιστημονικός Συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Μάγμα / Γεωργαλλίδης Ανδρέας

Το λεπτό σεντόνι
καλύπτει το «παρόν»
και επισκιάζει
όλους τους άλλους χρόνους, υπαρκτούς και μη.
Λες και ζήσαμε κάποτε
και δεν το μάθαμε.
Λες και γελάσαμε παράλληλα
ξεχνώντας το χαμόγελό μας.
Λες και δώσαμε υποσχέσεις
και τώρα δικαζόμαστε.
Αναληθείς και ένοχοι κριθήκαμε
και την αιτία δεν τη μάθαμε ποτέ.
Οι πραγματικότητες υπάρχουν
και οι άνθρωποι
βιώνουν τα καμώματά τους!

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ / Γεωργαλλίδης Ανδρέας


Αγκαλιά η νύχτα
με το κερί κρυφοκοιμάται.
Αγυρτεία η συνάντησή της με το φεγγάρι.
Η εγκατάλειψη είναι που φέρνει τον πόνο!
Γράφω για κείνο το φεγγάρι
που δε φάνηκε ποτέ.
Για μια άχρωμη αναμονή.
Κανένα εισιτήριο δεν κόπηκε για μένα.
Μα στο ταξίδι πήγα
έστω και χωρίς αποσκευές.
Καληνύχτα!
Εκείνα τα φύλλα του φθινοπώρου·
ποτέ δεν τα πήρε ο άνεμος…

ΣΟΛΙΣΤ / Γεωργαλλίδης Ανδρέας


Κανείς δεν πήγε στο κονσέρτο.
Μα ο σολίστ έπαιξε
ως αν να ήτανε παρούσες, δύο ανθρωπότητες
Το χειροκρότημα ακούστηκε, ακούγεται ακόμα.
Οι αποστάτες του ήχου αυτού
πολύ θα ήθελαν να ήτανε παρόντες
Κανείς δεν πήγε στο κονσέρτο.
Μα ο σολίστ έπαιξε

ΑΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ / Γεωργαλλίδης Ανδρέας


Ανταμώνομαι στο τέλος του χρόνου
εκεί,
όπου η αλήθεια
αρνείται τις μεταμφιέσεις.
Έτσι ορίζομαι,
στην αδυνατότητα της ασάφειας μου.

Χρώματα απέναντι : Ποιητική Συλλογή του Ανδρέα Γεωργαλλίδη (Εκδόσεις ΙΑΜΒΟΣ) (ένα ποίημα)




ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ

Αποστέλλω λοιπόν
ένα παράθυρο κενού
στη σιωπή της σιωπής.
Ας προσπαθήσει ο παραλήπτης
να αναγνώσει
τούτη τη λευκή σελίδα
και με υπομονή
να μετρήσει
τις τόσες ανύπαρκτες λέξεις της.


ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ

Ανανεώνω
τις σιωπηρές μου συμβάσεις
διαγράφοντας τον ήχο.
Η σιωπή δεν παραφράζεται
όταν οι έννοιες
έχουν αληθινό βάθος



ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ

Εδώ,
δεν φωνάζει πια κανένας
τ’ όνομα του.
Όλοι γνωριζόμαστε
και έχουμε γίνει τώρα φίλοι.


ΣΥΜΦΩΝΟΙ

Αφού ανταλλάξαμε σιωπηρές αρνήσεις
χαθήκαμε σύμφωνοι.
Έτσι,
θα έχουν οι στίχοι νόημα
όταν θα φτιάχνουμε
το ποίημα «Σύμφωνοι»

ΣΟΛΙΣΤ

Κανείς δεν πήγε στο κονσέρτο.
Μα ο σολίστ έπαιξε
ως αν να ήτανε παρούσες, δύο ανθρωπότητες
Το χειροκρότημα ακούστηκε, ακούγεται ακόμα.
Οι αποστάτες του ήχου αυτού
πολύ θα ήθελαν να ήτανε παρόντες
Κανείς δεν πήγε στο κονσέρτο.
Μα ο σολίστ έπαιξε

ΎΠΑΡΞΗ = F(ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ)

...οι προνομιούχες του σκέψεις
μόνο μεταβλητές παρήγαγαν.
Είχε καταντήσει το νου του
ένα ίσως,
μιαν αδυνατότητα μεταξύ
της ύπαρξης και της ανυπαρξίας...

ΧΩΡΙΣ ΠΑΛΤΟ

Mου λες
να βάλω το παλτό σου.
Μα - δεν χιονίζει πια το καλοκαίρι
Μου λες
να κουβαλήσω πέτρες
και να φτιάξω
το νόμο της επαγωγής
των άστατων χρωμάτων
Μα – τα πινέλα τα φοβάμαι

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ

Αποστέλλω λοιπόν
ένα παράθυρο κενού
στη σιωπή της σιωπής.
Ας προσπαθήσει ο παραλήπτης
να αναγνώσει
τούτη τη λευκή σελίδα
και με υπομονή
να μετρήσει
τις τόσες ανύπαρκτες λέξεις της.

ΠΕΜΠΤΗ ΕΠΟΧΗ

...σημειώνομαι
για να μην τρόμαζω
την πέμπτη εποχή.
Κρατάω την ανύπαρξια του χρόνου
αναβάλλοντας έτσι
την τακτοποίηση των γεγονότων
σε μια αχρείαστη σειρά.
Άτακτα λοιπόν τα γεγονότα
ώστε επίλογος
να μην υπάρχει...

ΑΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ

Ανταμώνομαι στο τέλος του χρόνου
εκεί,
όπου η αλήθεια
αρνείται τις μεταμφιέσεις.
Έτσι ορίζομαι,
στην αδυνατότητα της ασάφειας μου.

Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

... χρώματα απέναντι
φτιαγμένα να ταιριάζουν
αφέθηκαν,
να ακουμπήσει το ένα το άλλο
μέσα στη συμφωνία μιας σιωπής,
το φως να καθρεφτίζεται
σκιές να υπάρχουν
εσύ

Τρίτη 4 Ιουλίου 2017

Μουσικο-ποιητική βραδιά αφιερωμένη στον Κύπριο ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη





ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΛΑΡΝΑΚΑΣ 2017
Κυριακή 9 Ιουλίου     9:00 μ.μ.
ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΚΑΣΤΡΟ
Μουσικο-ποιητική βραδιά αφιερωμένη στον Κύπριο ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη με μελοποιημένη ποίηση από τον συνθέτη και ερμηνευτή Λάρκο Λάρκου.
Απαγγέλουν ηθοποιοί του Θεάτρου ΣΚΑΛΑ. 


Είσοδος ελεύθερη.

Αλεξάνδρα Γαλανού (βιογραφικά στοιχεία)



Γεννήθηκε στην Λάρνακα και σπούδασε Κοινωνιολογία στη Νέα Υόρκη και μεταπτυχιακές σπουδές στον ίδιο κλάδο με ειδίκευση στην κοινωνική ψυχολογία. Εργάζεται στον επιχειρηματικό τομέα




 Ποιητικές συλλογές 


1. Ανάμεσα στο Ζαφειρί και το Γήινο, 1996
2. Συγκάτοικοι του Ορίζοντα, 2000 (Βραβείο ποίησης Κώστα Μόντη)

3. Στις γωνιές των λέξεων, 2008
4. Παρενθέσεις και εισαγωγικά από τις εκδόσεις Μελάνι (2016) 



Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί επίσης και στα αγγλικά, γερμανικά ,τουρκικά και βουλγαρικά (από τις εκδόσεις Πλάμακ , η ποιητική της συλλογή «Στις γωνιές των λέξεων»).

Είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου, του PEN Κύπρου και της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Το νήμα της νύχτας της Αλεξάνδρας Γαλανού



Με τ’ αθόρυβα τακούνια μου
επανέρχομαι
εκεί που η μυρωδιά
της βροχής
μνημονεύει το δωμάτιο
που ψιθυρίζει στο ημίφως
και οι αφουγκρασμοί
του έρωτα
σβήνουν στην άκρη
της κουρτίνας.

Με μια υποψία
φεγγαριού στα μάτια
θα ενοχλήσω
τη σιωπή
που τακτοποίησες.
θα με υποδεχθείς
μ’ ένα φλιτζάνι τσάι
χωρίς ζάχαρη
και μ’ ένα κομμάτι
πικρής σοκολάτας
θα μου προσφέρεις
αναπαράσταση κονσέρτου
στη Σιέννα.
-Έχεις ποτέ επισκεφθεί
την Ιταλία;
Μην απαντήσεις.
Δεν έχει σημασία.

Τώρα υπάρχουν
μόνο οι ώρες οι μικρές
αυτές που μεγεθύνουν
τον ίμερο
κι ακροβατούν
μες στο σκοτάδι.

Η νύχτα απόψε
ανισόρροπη
κι ο απόηχος των τακουνιών μου
ξεμακραίνει…

"Παρενθέσεις και εισαγωγικά" Ποιητική Συλλογή της Αλεξάνδρας Γαλανού



(μικρή αναφορά του Δημητρίου Γκόγκα)

Η ποίηση της κας Αλεξάνδρας Γαλανού δεν είναι καθόλου άγνωστη στο αναγνωστικό κοινό  της Κύπρου. Με τέσσερεις Ποιητικές Συλλογές στο ενεργητικό της η Ποιήτρια συνεχίζει να «ενοχλεί» τις λέξεις. Όχι φυσικά  γιατί έχει κάτι απλώς να πει,  αλλά κυρίως γιατί ο λόγος της έχει τη δύναμη να σηματοδοτήσει, να επισημάνει «μεγαλοφώνως», να συνθέσει εικόνες και ήχους, και να μας κοινωνήσει σε μια ποίηση που ξεχωρίζει για την απλότητα και το λιτό της ύφος.

Η κα Αλεξάνδρα Γαλανού γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1949. Σπούδασε Κοινωνιολογία στη Νέα Υόρκη κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στον ίδιο κλάδο με ειδίκευση στη Κοινωνική Ψυχολογία. Εμφανίζεται στα γράμματα το 1996 με την Ποιητική Συλλογή : «Ανάμεσα στο ζαφειρί και το γήινο» (Εκδόσεις Σμίλη),και λίγο αργότερα (2000) με τη Συλλογή: «Συγκάτοικοι του Ορίζοντα» πάλι από τις εκδόσεις: Σμίλη. Ποιητική Συλλογή που μεταφράστηκε και στα Γαλλικά. Το 2003 τιμάται με το Βραβείο Ποίησης Κώστα Μόντη. Πέντε (5) χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 2008, εκδίδεται η Ποιητική Συλλογή  «Στις γωνιές των λέξεων» (Εκδόσεις Σμίλη) που μεταφράστηκε επίσης στα Γαλλικά. Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί επίσης και στα αγγλικά, γερμανικά ,τουρκικά και βουλγαρικά Τέλος θα πρέπει να πούμε πως είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου, του PEN Κύπρου και της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Η Ποίηση της κας Αλεξάνδρας Γαλανού χαρακτηρίζεται από διαύγεια και καθαρότητα. Δεν είναι δύσκολη, είναι κατανοητή. Πολλές φορές μας προβληματίζει πάνω στην Κυπριακή πραγματικότητα, συναισθηματικά μας φορτίζει πάνω στις σχέσεις των ανθρώπων, δεν διστάζει να μας ταξιδέψει και συγχρόνως μας προκαλεί να ενδυθούμε τον κόσμο της, που αλλοίμονο δεν απέχει πολύ από τον δικό μας κόσμο. Τα ποιήματά και σε αυτή τη Συλλογή της κινούνται στο ίδιο ποιητικό μέτρο που μας έχει συνηθίσει, απόδειξη ότι η Ποιήτρια τηρεί με ευλαβική συνέπεια την ποιητική σχέση που έχει αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια με το κοινό της. Και δεν είναι λίγες οι στιγμές που η ανάγνωση στίχων μπορεί να μας οδηγήσει σε σκέψεις πως θα θέλαμε να είναι γραμμένοι από εμάς.

Η ποιητική Συλλογή «Παρενθέσεις και εισαγωγικά» από τις εκδόσεις Μελάνι (2016) αποτελούνται από τέσσερις (4) ενότητες και τριάντα δύο (32) Ποιήματα.

Ø Η πρώτη ενότητα δεν φέρει τίτλο. Η Ποιήτρια βρίσκεται σε μία διαρκή αναζήτηση. Θεωρώ ότι την απασχολεί ο σκοπός της ποίησης και γιατί γράφεται η ποίηση. Η δύναμή και η γοητεία των λέξεων στα ποιήματα  είναι αστείρευτη που  « ο Ρακοσυλλέκτης» «τις αγκαλιάζει τόσο σφικτά όπως τον πρώτο έρωτα» Και αφού περνά από λεκτικές περιπέτειες θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «στην επιφάνεια των πραγμάτων θα επιπλέει η ποίηση»

Υφαίνουμε τον χρόνο
Κατακερματίζουμε τις ώρες
Σβήνουμε τη στιγμή
Μαζεύουμε εικόνες νοσταλγίας
Προχωράμε σε φωτεινές χαραμάδες χαράς
Σκορπίζουμε σύννεφα θλίψης
Αντιλαλούμε φωνήεντα απελπισίας (σελ : 7)


ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

Πρωί και γράφει ένα ποίημα.
Το απλώνει στο παράθυρο
για να στεγνώσει,
όχι στον ήλιο όμως,
γιατί θέλει ακόμη να κρατήσει
λίγες σταγόνες από ενύπνιο
νύχτας που πέρασε περιπετειώδους.

Καθώς η μέρα προχωρεί
περιστέρια που περνούν
τσιμπολογούν το ποίημα.
Του αφαιρούν τα φωνήεντα
και όλα τα θαυμαστικά.
Τις παρενθέσεις και τα εισαγωγικά
αφήνουν ανέγγιχτα.

Το βράδυ επιστρέφει σπίτι,
μαζεύει το απλωμένο ποίημα
και κλείνει το παράθυρο.
Ίσως το ξαναγράψει αύριο…
Έχει πολλά παράθυρα η Ποίηση. (σελ 9)


Ø  Η δεύτερη ενότητα με τίτλο «Κάποτε πέρασε απ΄ εδώ η θάλασσα» με παραπέμπει πικρά να αναγνώσω τους στίχους  του Κώστα Μόντη :

ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ

Είναι δύσκολο να πιστέψω

πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας

είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας


Τα τέσσερα (4) ποιήματα της ενότητας :

·         Πηνελόπες
·         Της Έγκωμης
·         Προς Εφέσιους
·         Τα μαύρα πανιά

θα τα χαρακτήριζα ως γερά σκαριά που σαλπάρουν και δεν φοβούνται να εκτεθούν στις φουρτούνες και στις παγίδες των θαλασσών και των πελάγων. Σ΄ αυτή την προσπάθεια τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει ο Καπετάνιος, η Ποιήτρια.

ΠΗΝΕΛΟΠΕΣ

Οι Πηνελόπες
πέταξαν τους αργαλειούς στη θάλασσα.
Δεν υφαίνουν πια
ούτε κεντούν τα βράδια.
Κατεβαίνουν στον κήπο από το παράθυρο.
Ανοίγουν την καγκελόπορτα,
προχωρούν στην παραλία.
Κάθονται σε μπαράκια σκοτεινά,
ανοιγοκλείνουν τα μάτια και χαμογελούν
ενώ οι ναύτες τραγουδούν το «Μαραμπού».

Οι μνηστήρες, απ’ ό,τι λένε, βαρέθηκαν
τα γλέντια κι έφυγαν.
Όσο για τον Οδυσσέα,
αυτός ακόμη ταξιδεύει. (σελ: 19)



Ø  «Θρυμματίζοντας τη σιωπή» ονομάζεται η Τρίτη ενότητα. Εδώ η ποίηση της κας Αλεξάνδρας Γαλανού κινείται πάνω στα γνωστά της μονοπάτια. Ποιήσεις πάνω στα αγαπημένα της θέματα, με κύριο συστατικό τη λιτότητα. Διαφαίνεται ο μόχθος της δημιουργού να σπάσει τη σιωπή και μέσα από τους στίχους να μιλήσει κυρίως για τις σχέσεις των ανθρώπων, τις ρωγμές τους, τις ρήξεις. Λειτουργεί ως σκηνοθέτης άψυχων αντικειμένων που ανασταίνονται και ζουν μαζί με τους ήρωες των ποιημάτων.

ΤΡΕΙΣ ΣΥΛΛΑΒΕΣ

Το κρεβάτι εξισώνει
ισοπεδώνει
εξισορροπεί ανισορροπεί.
Δημιουργεί μικρούς θεούς
καταστρέφει είδωλα.
Άλλοτε ταξιδεύει
ενίοτε βυθίζεται.
Μπαίνει σε κήπους
φτιάχνει στεφάνια
που μαραίνονται.
Ακολουθεί νεκρώσιμες ακολουθίες
Εξωραΐζει το σκοτάδι
Επουλώνει πληγές
κι άλλοτε πάλι ξύνει τις παλιές.

Τρεις συλλαβές
με έψιλον μικρό
οριζοντίως και καθέτως
στο σταυρόλεξο.


Ø  Φτάνοντας στην τέταρτη και τελευταία ενότητα και στα «Μετέωρα λόγια» δεν μπορούμε παρά να αφεθούμε στην ωραιότητα των ποιητικούς της στοχασμών.



Ένα μεγάλο χασμουρητό
η μέρα που ξεχείλωσε. (σελ: 46)

***
Τούτη η νύχτα
δεν λέει να τελειώσει
όλο σκοντάφτει
στο όνειρο. (σελ: 46)

***
Οι έρωτες
δεν γερνούν.
Μόνο οι εραστές
πεθαίνουν. (σελ: 47)



Σημείωση: Ευχαριστούμε από καρδιάς την Ποιήτρια Αλεξάνδρα Γαλανού για την αποστολή της Ποιητικής της Συλλογής