Ιωσήφ Κυριάκος Π. (μικρή αναφορά)

Ο Ιωσήφ Κυριάκος Π. είναι Κύπριος Ποιητής

Ποιητικές Συλλογές:

Απλές σκέψεις του γράφοντος: Πρώτη ποιητική συλλογή

Η ζωή μου μια εκκρεμότητα : Ποιητική συλλογή της Άντρης Ιωάννου (2019) (απόσπασμα)

Ήρθαν οι ειδικοί να μιλήσουν για αγάπη

Έβγαλαν τα μέτρα τους,

έκαναν υπολογισμούς,

διαβουλεύτηκαν μεταξύ τους και αποφάνθηκαν.

Εσύ αγάπα αυτόν,

εσύ εκείνον.

Έκτοτε, οι άνθρωποι βαδίζουν

Με το πόρισμα των σοφών.

Αυτών,

που περίεργο!

Δεν αγάπησαν ποτέ.

**

Προσπάθησα να βρω λέξεις για εκείνη

την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε.

Αλλά δεν τα κατάφερα.

Προσπάθησα να βρω λέξεις για εκείνες

τις στιγμές που σε έβλεπα να φεύγεις.

Αλλά δεν τα κατάφερα.

Τώρα κατάλαβα.

Για όλες τις στιγμές που δεν βρίσκεις λόγια

για να τις περιγράψεις,

υπάρχει ένα όνομα.

Ζωή.

**

Η αγωγή,

περιμένει.

Ένα παιδί,

περιμένει.

Η δουλειά,

περιμένει.

Μια αγάπη,

περιμένει.

Η ζωή μου

μια εκκρεμότητα.

Άντρη Ιωάννου (μικρή αναφορά)

Η Άντρη Ιωάννου γεν­νήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '70 σ' ένα χωριό της επαρχίας Λευ­κω­σίας. Μετά την απο­­φοίτησή της από το Λύκειο Παλ­λου­­­ριώτισσας, ακολούθησαν οι σπου­­­δές στη Φαρμακευτική στο Πα­νε­­πιστήμιο Αθηνών και στην Κοινω­νιολογία στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπου­δών στον τομέα της Πο­λι­τι­κής Υγεί­ας και Σχεδιασμού Υπη­ρε­σιών Υγείας. 

Ποιητικές συλλογές:Η Ζωή Μου, Μια Εκκρεμότητα / 2019

16 αριθμοί και 24 γράμματα: Ποιητική Συλλογή του Δημητρίου Γκόγκα (e-book) / 2019

1.        

Στο μικρό δωμάτιο,

μέτρησε τέσσερις

άσπρους τοίχους.

Ψηλά ο ουρανός.

«Ήρθε η Άνοιξη», σκέφτηκε.

Τους έβαψε γαλάζιους

και πνίγηκε στη θάλασσα.

2.        

Στο σκονισμένο κομοδίνο

είχε ξεχάσει τα σκουλαρίκια της.

Με χάλκινες ζωγραφιές.

               Σε κλουβί,

μικρά πουλιά

είχαν τα φτερά της.

Το ίδιο βράδυ

πέταξαν μακριά.

3.        

Ήθελε πάντα

να περπατήσει

κάτω απ΄ τους ήχους της βροχής,

με μια ομπρέλα να γέρνει

στον κυρτό της ώμο.

Κάποια ημέρα

έβρεχε πολύ

από το χάραμα,

πήρε απ΄ το μπαούλο την ομπρέλα,

την έβαλε με προσοχή στον ώμο,

η βροχή σταμάτησε ευθύς.

4.        

Η δουλειά που είχε

δεν τον ευχαριστούσε απόλυτα.

Κρύφτηκε με επιμέλεια

πίσω από τη φράση: δόξα τω θεώ

που έχω δουλειά.

«Αυτονόητο»,

μονολόγησε,

και συνέχισε να μαζεύει

τα σκουπίδια του Δήμου.

Κάπου – κάπου κοίταζε

τον κόσμο που περνούσε

βαδίζοντας

στην κορυφογραμμή των βλεφάρων.

5.        

Το είχε αποφασίσει από βραδύς.

Μόλις ξημερώσει θα συγυρίσει

το σπίτι.

Σηκώθηκε,

ήπιε κρύο καφέ,

έκανε ζεστό μπάνιο,

έβαψε είκοσι νύχια,

είδε τηλεόραση,

ντύθηκε αργά,

βγήκε έξω στην πόλη.

Συγύρισε τον εαυτό της,

δεν ήθελε να λερωθεί.

Μπορείτε να την "κατεβάσετε" πατώντας επί του συνδέσμου: 

https://www.openbook.gr/16-arithmoi-kai-24-grammata/

η επισκεπτόμενοι τον σύνδεσμο: 

http://dimitriosgogas2991964.blogspot.com/2019/04/16-24.html

ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ / Γεωργίου Αντώνης

Όσο μεγαλώνουν
να τους μιλάτε πιο πολύ
να τους τηλεφωνείτε κάθε μέρα, έστω για μια καλημέρα
να τους αγκαλιάζετε μ' οποιαδήποτε αφορμή
να τους λέτε και γλυκόλογα, ακόμα και σ' αγαπώ
-είναι πιο απλό απ' όσο νομίζετε-
προπαντός μην αφήνετε εκκρεμείς
θυμούς και άλυτους καβγάδες
να 'ναι λες και τους αποχαιρετάτε
κάθε φορά που φεύγετε μετά τον καφέ
το κυριακάτικο τραπέζι, τη βόλτα
μυστικά να ψιθυρίζετε "αντίο"
να 'ναι λες και φεύγετε ταξίδι μακρινό για καιρό
γιατί αν φύγουν για πάντα πρώτοι εκείνοι
και παραμείνουν εκκρεμότητες αγάπης
θα 'ρχονται θλιμμένοι στον ύπνο σας
θα τους μιλάτε, θα τους εξηγείτε
μα δυστυχώς
δε σας ακούνε πια

[ἂν τύχει ὅμως ]

ἂν τύχει ὅμως 
καὶ συμϐεῖ κάποιος στίχος 
ἢ χαμογελάσει καμιὰ φωτογραφία μου
τὰ κοινοποιῶ ἀμέσως 
ὄχι τόσο γιὰ τὰ like σας 
ὅσο γιατὶ 
αὐτὰ ποὺ διαϐάζετε ἐδῶ 
καὶ αὐτὸ τὸ χαμόγελο 
– στημένο ἔστω – 
εἶναι αὐτὴ τὴν ἐποχὴ 
ὅ,τι μπορῶ νὰ προσφέρω 
γιὰ νὰ σᾶς πῶ 
ἂς κρατηθοῦμε

Τα ποιήματά σου / Αριστοτέλους Τάσος

Έπρεπε τα ποιήματά σου
να βρίσκονται στα σχολικά βιβλία,
στα πανεπιστήμια.
Αλλά ποιος είμαι εγώ που το λέει αυτό;
Ένας οραματιστής είμαι,
που το μόνο που καταφέρνει
είναι να κόβει τετράγωνες γάζες
τα ποιήματά σου
και να τα βάζει στις πληγές του!

Διψώ και άλλα ρήματα: Ποιητική Συλλογή της Δέσποινα Αρέστη (έτος 2019) Κριτική

Με την ποίηση ομολογώ πως έχω κάποιο θέμα. Ξεκινώ από το αυτονόητο ότι είναι το πιο δύσκολο είδος λογοτεχνίας. Κι αν τα πεζογραφήματα, οποιασδήποτε μορφής, αποτελούν τον κυρίως ναό της λογοτεχνίας, τότε η ποίηση αποτελεί το ιερόν αυτού του χώρου. Όταν λοιπόν αποφασίσεις πως έχεις αρκετά μπαγάζια και κότσια να μπεις στον έκπαγλο τούτο χώρο, βγάζεις πρώτα τα παπούτσια στην είσοδο και μπαίνεις με πολύ σεβασμό, και προχωρείς με σεμνότητα, με πολύ φωτισμένη έμπνευση, αλλά προπάντων με ψυχική ανάταση. Αυτό είναι το θέμα που έχω με την ποίηση, αν με καταλαβαίνετε.

Η Δέσποινα Αρέστη, είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που με γοήτευσαν, που έκαναν να στεριώσει μέσα μου η σκέψη πως όσο εμφανίζονται τόσο αξιόλογοι ποιητές όσο η Δέσποινα Αρέστη οι ποίησή μας θα διατηρηθεί στα επίπεδα που έφτασαν την ποίηση οι, Μόντης, ο Χαραλαμπίδης, Ανθίας, Αχιλλέας Πηλιώτης, Κουκουμάς, και τόσοι άλλοι, για να μην αναφερθώ στους πιο παλιούς Λιπέρτη, Μιχαηλίδη. Δεν έχω σκοπό να κάνω εκτενή ανάλυση του έργου της σ’ αυτό το χώρο. Εξάλλου αυτό το έκανε με μεγάλη επιτυχία η εξαιρετική λογοτέχνιδα κυρία Κοκαράκη με εξαιρετική επιτυχία στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Διψώ και άλλα ρήματα», και την οποίαν, δοθείσης της ευκαιρίας, ειλικρινά συγχαίρω.

Δεν μπορώ όμως να μην αναφέρω μερικά χαρακτηριστικά της γραφής της. Κοντά μου έφθασαν και πολλές φορές ψηλάφισα τους εσωτερικούς της κλυδωνισμούς με τις αποχρώσεις πολλές φορές έντονες του πάθους και των συναισθημάτων της. Η σκόπιμη χρήση της κυπριακής διαλέκτου, όταν η ίδια επιλέγει να την χρησιμοποιήσει, είναι ένα ποιητικό κρεσέντο που αποσκοπεί να παρασύρει τον αναγνώστη στη δύνη των δικών της συναισθημάτων της προσδίδοντας δύναμη στον λόγο της, θέτοντάς το στην υπηρεσία του σκοπού του ποιήματος. Εντύπωση μου κάνει επίσης η διαλεκτική σε ορισμένες περιπτώσεις του στίχου της όπως και η φιλοσοφική δομή του. Το πέρασμα από τις ποσοτικές αλλαγές στη ποιοτική μεταμόρφωση των πραγμάτων σαν μια από τις πιο βασικές φιλοσοφικές κατηγορίες πράγμα που δείχνει την ευρύτητα των γνώσεών της.

Θα μπορούσα να μιλώ με τις ώρες για την αξία της ποίησης της Δέσποινας Αρέστη. Δεν είναι όμως σκοπός αυτής της αναφοράς μου. Παρακαλώ όπως το εκλάβετε σαν μια δική μου εσωτερική ανάγκη, ένα καθήκον ας πούμε στην ποίηση.

Γιάννης Μελέσιος - Συγγραφέας

Andro I: Μύθοι και ιστορίες: Ποιητική Συλλογή του Ανδρέα Αντωνίου (έτος 2019)

Περιγραφή

«Μια νύχτα ονειρεύτηκα κάτι που ’χα ξεχάσει
Το όνειρο το αλλιώτικο και το αλλοτινό
Ένα Φεγγάρι όμορφο στην πιο γλυκιά του χάση
Που το υμνούσα εκστατικός σαν ωδικό πτηνό

Κι ακόμη ονειρεύτηκα θάλασσες και πελάγη
Και ένα δάκρυ κρύσταλλο, διαμάντι καθαρό
Τα θαύματα που κάνανε του Ύνυς Μόνα οι μάγοι
Που τέτοια άλλα παρόμοια δεν έχω δει θαρρώ

Τα γαλανά τα μάτια της, τα κόκκινά της χείλη
Το δέρμα, την ανάσα της, το γέλιο, τη φωνή
Την ομορφιά της που ’τανε σαν σπάνιο κοχύλι
Που με γεννά και με πονά και με δολοφονεί

Μα όσο κι αν με κέντησε, όσο κι αν με σκοτώνει
Ακόμη κι αν τα μάτια της με κάνουν και πονώ
Είν’ η ματιά της βάλσαμο και πάλι με γλιτώνει
Από ’να θάνατο φριχτό κι ένα βαθύ κενό

Κι αν ήταν ένα όνειρο ισχνό και φευγαλέο
Που μιαν ανάσα κράτησε τώρα κι έχει χαθεί
Κι αν το θυμάμαι που και που και σιωπηλά το κλαίω
Πάλι μια νύχτα σαν αυτή, ξέρω θα ξαναρθεί»

**

H πικρή αλήθεια

Ο χρόνος επικίνδυνα άρχισε να περνά

Κι η κόρη, όπως όλοι μας, επήρε να γερνά

Και μόνο μία σκέψη στο νου της πια γυρνά

‘’Τι θ’ απογίνω’’

Ο ξυλοκόπος γέροντας τής έλεγε συχνά

‘’Εκείνος που αγάπησες δεν θα ‘ρθει πια ξανά!’’

Κι εκείνη του απάνταγε με λόγια ειλικρινά

‘’Δεν τον αφήνω’’

Μα όμως γίνεται η ζωή βαριά, πολύ βαριά

Κι η κάθε μέρα μοναξιάς πονά σαν μαχαιριά

Δεν άντεχε πια μόνη της χωρίς παρηγοριά

Και είπε ‘’φτάνει!

Είναι αβάσταχτο πολύ το βάσανο αυτό

Κι αφού να είμαστε μαζί δεν ήτανε γραφτό

Θα βρω ένα άλλο ν’ αγαπώ και να τον παντρευτώ

Κι ας μη μου κάνει’’

Και βρήκε κάποιον πλούσιο και όμορφο πολύ

Που ‘ταν από οικογένεια σπουδαία και καλή

Και μια αγάπη άρχισε αμφίβολη, δειλή

Μα ήταν κάτι

Μέρα στη μέρα έγινε η αγάπη δυνατή

Και [η] κοπέλα ξέχασε εκείνον τον ποιητή

Κι η μνήμη του ολότελα πια είχε ξεχαστεί

Σαν μια απάτη

Και η αγάπη ρίζωσε και έβγαλε κλαδιά

Σαν μια γερή και δυνατή, ψηλή βελανιδιά

Κι απέδωσε γλυκούς καρπούς, τρία μικρά παιδιά

Τρία αγόρια

Και η κοπέλα ένιωσε χαρά και θαλπωρή

Τον ποιητή σταμάτησε πια να τον καρτερεί

Και βρήκε αυτό που έψαχνε, κι ας πέρασαν καιροί

Μια παρηγόρια

Ανδρέας Αντωνίου (βιογραφικό σημείωμα)

Ο Ανδρέας Αντωνίου γεννήθηκε το 1988 στη Θεσσαλονίκη και μένει μόνιμα στη Λευκωσία. Είναι υποψήφιος διδάκτωρ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα είναι η Μεταφυσική, η Αισθητική και η Φιλοσοφία της Τέχνης. Παράλληλα ασχολείται με την συγγραφή. Έχει βραβευθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς κι έχει δημοσιεύσει ποιήματά του σε έγκριτα λογοτεχνικά περιοδικά. Η  ποιητική συλλογή "Τα Μάτια της Aelun" τιμήθηκε με το  Κρατικό Βραβείο Νέου Λογοτέχνη για το έτος 2016.

Ποιητικές Συλλογές:

• "Το Φως και το Σκοτάδι" (Nova Atlantis, 2010, ebook), 
• "Ο Ποιητής και το Φεγγάρι" (I-Write, 2012) και 
• "Τα Ματια της Aelun" (Οδός Πανός, 2016),
•  Andro I: Μύθοι και ιστορίες / Βακχικόν / 2019

Μυθιστόρημα:  

• "Το Παρελθόν Ενός Συγγραφέα" (Εκδόσεις Πηγή, 2015).

Αμερικάνου Ανθή

Η Αμερικάνου Ανθή είναι ποιήτρια

Ποιητικές Συλλογές

- Μεταμεσονύχτιοι στοχασμοί 2

Θέμης Αλασιώτης (μικρή αναφορά)

Ο Αλασιώτης Θέμης είναι ποιητής

Έργα του:

Πρόσω και Ολοταχώς / 2019

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΕΡΓΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ (ΕΚΔΟΣΕΙΣ 2019) ΚΥΠΡΟΥ

http://enimerosi.moec.gov.cy/archeia/1/ypp10560b

Κατάλογοι Ποιητών και Ποιητριών της Ελλάδας και της Κύπρου

https://katalogoipoiton.blogspot.com/

Το προφανές / Παναγιώτης Θεοδώρου

Κάποιες φορές ο δολοφόνος

είναι αυτός που σου λέει το

ένστικτό σου·

κάποιες άλλες όχι.

Μα τις πλείστες φορές είναι το προφανές·

ο ίδιος σου ο εαυτός.