Ζωή / ΑΘΩΣ ΧΑΤΖΗΜΑΤΘΑΙΟΥ

Πάει, 
κτύπησε και το τρίτο κουδούνι
Τέλειωσε ο χρόνος της αναμονής
Όπου να ’ ναι θα ανοίξει η αυλαία
Κι οι ηθοποιοί θα ξαναφορέσουν τις μάσκες τους
Και θα προσπαθήσουν να μπουν στο πετσί του ρόλου
Που τους εμπιστεύτηκε ο σκηνοθέτης
Κάποιοι θα το πετύχουν
Κάποιο λιγότερο
Θα υπάρξουν όμως και αυτοί που δεν θα τα καταφέρουν
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι καλοί ηθοποιοί
Ίσως δεν βρέθηκαν στην μέρα τους,
ίσως ίσως , ίσως…
Αν προσέξουν όμως τα λάθη τους και στην επόμενη παράσταση τα αποφύγουν
μπορεί να μπουν αυτοί τότε στην κατηγορία των επιτυχημένων
Όπως και στην παράσταση της ζωής
Ξεκινάμε όλοι λίγο πολύ με τις ίδιες ευκαιρίες
Άλλοι τα καταφέρουν και φτάνουν στο τέλος της διαδρομής
Άλλοι στη πορεία μπερδεύουν τα βήματα τους
Και άλλοι χάνονται στο μισοσκόταδο της ανυπαρξίας…

Μαρία Χατζηαυξέντη (μικρή αναφορά)

Η Μαρία Χατζηαυξέντη γεννήθηκε  το 1980. Σπούδασε Παιδαγωγική στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου, στο οποίο έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση και στη Μαθηματική Παιδεία. 

Ποιητικές Συλλογές:

• Παλίρροια 2003
• Μεταίχμιο 2006

ΤΟ ΝΑΙ Η ΤΟ ΟΧΙ / Χατζηαυξέντη Μαρία

                                            Το αισχρότερο ελάττωμα είναι κα καλλωπίζετε τη σκέψη σας, με τη βοήθεια της αισχρότατης υποκρισίας.

 (Αισχύλος) 

Ναι ή όχι;

Νααι θα πούμε σ΄ ένα όχι;

Ναι θα πούμε σ΄  ένα ναι;

Δύο λέξεις για μια γνώμη

είναι άστοχο ρητό.

Σ΄ ένα ηφαίστειο συνειδήσεων 

τι ρόλο να΄  χουν όλα αυτά;

ΚΛΕΙΔΙ / Χατζηαυξέντη Μαρία

Κλείδωσε την πόρτα χωρίς θόρυβο
κλείδωσε την πόρτα κι άσε τη σιωπή σου 
                                                            να μιλήσει. 

Κλείδωσε την πόρτα έξω απ΄  τον χρόνο.
Άκουσε την καρδιά σου.
Ζήσε.

Κλείδωσε την πόρτα και το κλειδί πάρτ΄ το μαζί σου.
Σου ανήκει.
Για ένα κλειδί παλεύουμε.

ΩΚΕΑΝΟΣ ΣΤΙΓΜΩΝ / Χατζηαυξέντη Μαρία

Ένα ωκεανό στιγμών στην τσέπη σου το βάζεις;
Μονάχα η αυταπάρνηση 
δε σε καθησυχάζει. 
Δάφνες, θυσίες κι όνειρα 
στο χιόνι να χαράζεις.

Μάνα Μεσολογγίτισσα το φως δε σε τρομάζει,
με τα φτερά του Δαίδαλου
κοντά στον ήλιο αράζεις.

Ένα ωκεανό λαθών αντέχεις να αποβράζεις;

Χαμπής Ττοφάτζιης (μικρή αναφορά)

Ο Χαμπής Ττοφάτζιης γεννήθηκε στην Αχερίτου. Δεν πήγε καθόλου σχολείο. Με την γυναίκα του την Κωνσταντούν έκαναν έξι παιδιά. Πέθανε γύρω στο 1960 στην ηλικία των 80 χρόνων.

Ποιον θεωρείς καλλύττερον Τον ψεύτην ή τον κλέφτην / Ττοφάτζιης Χαμπής

Ερώτηση:

“Να σε ρωτήσω να μου πεις

Τζι έθθελ(ω) απάντησην ευτύς

Που τζιερκατζιήν ως Πέφτην

Ποιον θεωρείς καλλύττερον

Τον ψεύτην ή τον κλέφτην”

Απάντηση:

“Ο κλέφτης εν’ καλλύττερος

Να σου το πώ τραούϊν

Γιατί μπορεί να προσβαρτεί

Να κόψει τούντο χούϊν

Αλλά τον ψεύτη εν μπορούν

Ποττέ να τον σωρόψουν

ν’ ανταλλάξουν θέματα

Πάλε ‘ννα νέυκει ψέματα

Τη γλώσσαν του τζι αν κόψουν”

Χαραλάμπους Ανδρέας (αναφορά)

Χαραλάμπους Ανδρέας : Ποιητάρης της Κύπρου από την Κοινότητα: Πραιτώρι Πάφου. Το όνομά του αναφέρεται στο βιβλίο: Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ στην Ελληνική λογοτεχνία της Κύπρου

Πτωχόπουλος Ν. Χριστόδουλος (αναφορά)

Ο Πτωχόπουλος Ν. Χριστόδουλος υπήρξε λαικός ποιητής από το  Ριζοκάρπασο. Γεννήθηκε το   1878 και απεβίωσε το 1956. 

100 Χιλιάδες Ποιητές για την Αλλαγή : Εκδήλωση για την Ειρήνη, την Δικαιοσύνη, την Ανισότητα στην Αγία Νάπα την 30η Σεπ 2017

Γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

Στην αίθουσα Εκδηλώσεων του Δήμου Αγίας Νάπας, ενώπιον εκπροσώπων της Πολιτικής, Ακαδημαϊκής σκηνής της Κύπρου, ανθρώπων του πνεύματος και λίγων φίλων της Ειρήνης, πραγματοποιήθηκε στις 30 Σεπ 2017,  η εκδήλωση «100 χιλιάδες ποιητές για την αλλαγή». Η Αγία Νάπα ήταν η μοναδική πόλη της Μεγαλονήσου που φιλοξένησε φέτος αυτή την διοργάνωση, μαζί με περισσότερες από  400 πόλεις ανά τον κόσμο. Την εκδήλωση συνδιοργάνωσαν  ο Δήμος Αγίας Νάπας, ο Παγκύπριος Πολιτιστικός Σύλλογος και η εκπρόσωπος της οργάνωσης στην Κύπρο.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό από τον Δήμαρχο της Πόλης κ Γιάννη Καρούσο, ακολούθησε ομιλία του Προέδρου του Παγκύπριου Πολιτιστικού Συλλόγου κ. Δρ. Γιώργοου Κιτρομηλίδη, ενώ  και η κυρία Γιούλα Ιωάννου Πατσαλίδου,  εκπρόσωπος της Οργάνωσης «100 χιλιάδες ποιητές για την αλλαγή» αναφέρθηκε στους σκοπούς της και στον εμπνευστή της ιδέας που δεν είναι άλλος από τον Αμερικανό ποιητή Michael Rothemberg, μήνυμα του οποίου διαβάστηκε τόσο στην Αγγλική όσο και στην ελληνική γλώσσα.

«Σκοπός της Οργάνωσης» ανέφερε η κα Γιούλα Πατσαλίδου είναι «να τονίσει τα σημαντικά προβλήματα του κόσμου, όπως είναι ο Ρατσισμός, η Ειρήνη, ο Πόλεμος, η ανισότητα των φύλλων, η φτώχεια και να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης για την ορθή αντιμετώπισή τους»

     Συνεχίζοντας η  κυρία Γιούλα Πατσαλίδου επισήμανε ότι βασικός της στόχος ήταν η εκδήλωση να γίνει στην περιοχή της Αμμοχώστου σε μια προσπάθεια όπως είπε «να γνωστοποιήσουμε το πρόβλημα της αγαπημένης μας πόλης, στην παγκόσμια κοινότητα και να ζητήσουμε τη βοήθειά της στην επίλυση του προβλήματός της».

Ακολούθησαν ομιλίες με τα παρακάτω θέματα:

Ø «Η Ειρήνη στη Λογοτεχνία» από τον Δρ. Γιώργο Κιτρομηλίδη

Ø «Η μνησικακία και η μισαλλοδοξία ως εμπόδια στην ειρήνη» από τον Ακαδημαϊκό καθηγητή Niyazi Kizilyurek. Μια ομιλία που κράτησε έντονο το ενδιαφέρον μέχρι και την λήξη της.

Ø  «Η Ειρήνη στην Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία» από τον Δρ. Γιάννη Η. Ιωάννου, καθηγητή του Πανεπιστημίου Κύπρου. Και τέλος

Ø  «Εκπαίδευση και Ειρήνη». Από τον Δρ. Κυπριανό Λούη

Ενδιάμεσα των ομιλιών κλήθηκαν οι παρακάτω ποιητές για την απαγγελία των ποιημάτων τους με βασικό θέμα την Ειρήνη.

Ø ΄Αντης Κανάκης,

Ø ΄Ολγα Ρουβήμ,

Ø Δημήτρης Γκόγκας και

Ø Χαμπής Αχνιώτης,

Επίσης απαγγέλθηκε ποίημα της Ποιήτριας Εύας Γεωργίου

Η εκδήλωση τελείωσε με καλλιτεχνικό πρόγραμμα στο οποίο συμμετείχαν: 

Ø Ο Αδάμος Κατσιαντώνης,

Ø Ο Μιχάλη Χατζημιχαήλ,

Ø Το Χορευτικό Συγκρότημα του Δήμου Αγίας Νάπας

Και απονομή στους συμμετέχοντες μικρών αναμνηστικών δώρων. 

«Αειθαλής θάλασσα» : Ποιητική Συλλογή της Αγγέλα Καϊμακλιώτη / εκδ. Μελάνι, 2017

Χάρη στην κεντητή της ζώνη

θάμπωνε τους θνητούς

και τους αθάνατους

η Κύπριδα

Το Θέλγητρον

την καθιστούσε ποθητή

Η θελκτική της ικανότητα

το σώμα το αειθαλές

το θηλυκό της θάμπος

Θαλασσογέννητη

Θαλασσοκράτειρα

Θαλασσοπούλι

Όχι Θεά

Μια θαλπωρή για τους θνητούς

στο θολοσκέπαστο θαλάμι

Μια θαρραλέα θεατρίνα

Θήλυ και θήκη και θηλή

Θνητή που νίκησε το θάνατο

την κάθειρξη και τη θλιβή

θάλλοντας την αθανασία

***

Κράτησα μια απόσταση ασφάλειας

από το Φόβο και τον Ίμερο

Τους έστελνα την άλλη μου ψυχή

με την ανεστραμμένη γέφυρα

Μήτρα και όαση εκείνη

αίμα και χτυποκάρδι

Αφουγκραζόμουν στις σκιές

το ξόδεμα και την ανάγκη

Καθήμενη σε δείπνα μυστικά

τους έβλεπα με Βούδα και Χριστό

με τους προδότες μαθητές

και με τις πόρνες αλήθειες

να συναγελάζονται

Τα βράδια μάζευα ρωγμές

θρύψαλα και φαρμάκι

έβαφα κόκκινα φτερά

και τους νανούριζα

μια ψυχή μαριονέτα

ένας δούρειος ήχος

στην οικτρή ενοχή τους

Πόλη-παγίδα / Πιερής Μιχάλης

Πάντα θα είναι αυτή η πόλη πόλη
δύσκολη, στρυφνή, γεμάτη λάκκους
κι όνειρα, όπως η πόλη-παρελθόν
κι η πόλη-μέλλον. Η πόλη πριν από αιώνες

κι η πόλη πριν από πενήντα χρόνια.
Η πόλη χτες, η πόλη σήμερα και αύριο
η ίδια πάντοτε παγίδα-πόλη-όμως,
ξυπνώντας απʼ τον θάνατο

κάθε προχωρημένη ώρα της νυκτός,
στο φως που αποστρεφόμουν έρχομαι
γυμνή και ευάλωτη για σένα.

Με τα ενδύματα ευωδιαστής σαρκός
προσέρχομαι, αυτή την άλλη
γύμνια σου προσφέρω, την αληθινή.

Περίπατος στις λαϊκές αγορές της Λευκωσίας /Πιερής Μιχάλης

Τις νύχτες κατεβαίνουν φορτηγά, πολιορκούν
οι εργατικοί την πόλη. Ξημέρωμα στις λαϊκές
στήνονται γύρω οι μπάγκοι. Στην πόλη υπομένουν
σιωπηλοί το επιούσιο μαρτύριο της υπαίθρου.
Με δίχως τύψεις κʼ ενοχές τρώνε τα τρόφιμα
καταναλώνουν τʼ αγαθά, τʼ αφοδεύουν.
Βγάζουν ωστόσο έντυπα στην πόλη ψεύτικα
αναλώσιμα και άλλα τέτοια μικροπράγματα
διοικητικά, δικολαβικά, γενναίες πράξεις
και χαρτιά κυκλοφορούν στην πόλη κάτι επίσημοι
τερατικές μορφές. ύριοι ατσαλάκωτοι, κυρίες
εκτάκτου καλλονής, με το μουνί στο κούτελο…
… Ω!, να φυσήξει
ένας αέρας άξαφνα να τους σαρώσει
όλους! Μια καταιγίδα απʼ το βουνό ποτάμι
να τους πνίξει. Να έρθουν όλα ανάποδα
να καθαρίσει ο τόπος. αινούριος νιος
κατακλυσμός να τα ξεπλύνει, στα στήθη
χωρικών τα βάσανα να φύγουν
στο μπόι της να σηκωθεί ξανά
η πατρίδα.
(Στο μπόι της να σηκωθεί… Τρόπος του λέγειν.
Σώπασαν τα βιολιά, σώπασαν τα λαγούτα).
Αφοπλισμένη προχωρεί γονατιστή στο χώμα.

Η ομορφιά στη δίκη / Πιερής Μιχάλης

Ντυμένη ρούχα ακριβά και πρόστυχα

η εταίρα Φρύνη με το επιτήδειο όνομα

και το αδευτέρωτο κορμί προσήλθε

για να δικαστεί για τ' άνομα όργια της.

Μα ο Υπερείδης, σοφιστής και τρόφιμος

στα κάλλη της, σαν είδε πως στα λόγια

πήγαινε τη δική να τη χάσει, της ξέσκισε

τα ρούχα ξαφνικά κι απρόσμενα

αφήνοντας γυμνό το θεϊκό της σώμα.

Κι οι δικαστές που δέχτηκαν απότομα

την τόση ομορφιά, εκστατικοί και κάθιδροι

και αποκαμωμένοι, δεν τόλμησαν

να την καταδικάσουν. Ένα τέτοιο σώμα

σκέφτηκαν ας έχει τον δικαίωμα

στην πιο φριχτή αμαρτία.

Μόνο που ύστερα, σαν γύρισαν σ' αυτό

που ήσαν, θέσπισαν νόμο, αυστηρό κι απάνθρωπο

που έλεγε πως πια κανείς κατηγορούμενος

να μην μπορεί στη δίκη του μπροστά να είναι.

Κι είναι από τότε που οι δικαστές

αναίσθητοι και απαθείς κι ανεπηρέαστοι

απ' τη μορφή της φύσης, το νόμο τους

τον τεχνητό με πάθος εφαρμόζουν.

Ποιητική Συλλογή: Σ' όνειρο η πατρίδα, Πλανόδιον, Αθήνα, 1998

Η ασχήμια του κόσμου αμαυρώνει τη μνήμη των ποιητών/ Κώστας Πατίνιος

Η ασχήμια του κόσμου αμαυρώνει τη μνήμη των ποιητών
που οικοδομούσαν για χρόνια μια ουτοπία με λέξεις και πόνο
και την πίστευαν
-γιατί αυτό είναι το καθήκον των ποιητών-
Σήμερα είδα τον ήλιο να λούζεται στη θάλασσα
Είδα δυο προσφυγικά μάτια γεμάτα αγωνία
Είδα ένα κεφάλι να κάθετε αταίριαστα στην πλάτη του αφεντικού του
Είδα ανθρώπους να μαλώνουν για τον πόνο του διπλανού,
λες και είχε άλλη έννοια η λέξει «πόνος» όταν προφέρεται σε γλώσσα άλλη από την δική τους.
Ο παππούς μου έμενα που πολέμησε τους Γερμανούς με έμαθε
πως αυτό λέγετε φασισμός.
«Και ο φασισμός γιε μου είναι ο χειρότερος εχθρός της ανθρωπότητας»
Η ασχήμια του κόσμου αμαυρώνει τη μνήμη των ποιητών,
έτσι νιώθω αυτό το σούρουπο
κι ας κάνει φιλότιμες προσπάθειες ο ήχος των κυμάτων για να με διαψεύσει καθώς ο ήλιος χάνετε στο βάθος του θαλασσινού ορίζοντα.