"Παρενθέσεις και εισαγωγικά" Ποιητική Συλλογή της Αλεξάνδρας Γαλανού

(μικρή αναφορά του Δημητρίου Γκόγκα)

Η ποίηση της κας Αλεξάνδρας Γαλανού δεν είναι καθόλου άγνωστη στο αναγνωστικό κοινό  της Κύπρου. Με τέσσερεις Ποιητικές Συλλογές στο ενεργητικό της η Ποιήτρια συνεχίζει να «ενοχλεί» τις λέξεις. Όχι φυσικά  γιατί έχει κάτι απλώς να πει,  αλλά κυρίως γιατί ο λόγος της έχει τη δύναμη να σηματοδοτήσει, να επισημάνει «μεγαλοφώνως», να συνθέσει εικόνες και ήχους, και να μας κοινωνήσει σε μια ποίηση που ξεχωρίζει για την απλότητα και το λιτό της ύφος.

Η κα Αλεξάνδρα Γαλανού γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1949. Σπούδασε Κοινωνιολογία στη Νέα Υόρκη κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στον ίδιο κλάδο με ειδίκευση στη Κοινωνική Ψυχολογία. Εμφανίζεται στα γράμματα το 1996 με την Ποιητική Συλλογή : «Ανάμεσα στο ζαφειρί και το γήινο» (Εκδόσεις Σμίλη),και λίγο αργότερα (2000) με τη Συλλογή: «Συγκάτοικοι του Ορίζοντα» πάλι από τις εκδόσεις: Σμίλη. Ποιητική Συλλογή που μεταφράστηκε και στα Γαλλικά. Το 2003 τιμάται με το Βραβείο Ποίησης Κώστα Μόντη. Πέντε (5) χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 2008, εκδίδεται η Ποιητική Συλλογή  «Στις γωνιές των λέξεων» (Εκδόσεις Σμίλη) που μεταφράστηκε επίσης στα Γαλλικά. Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί επίσης και στα αγγλικά, γερμανικά ,τουρκικά και βουλγαρικά Τέλος θα πρέπει να πούμε πως είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου, του PEN Κύπρου και της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Η Ποίηση της κας Αλεξάνδρας Γαλανού χαρακτηρίζεται από διαύγεια και καθαρότητα. Δεν είναι δύσκολη, είναι κατανοητή. Πολλές φορές μας προβληματίζει πάνω στην Κυπριακή πραγματικότητα, συναισθηματικά μας φορτίζει πάνω στις σχέσεις των ανθρώπων, δεν διστάζει να μας ταξιδέψει και συγχρόνως μας προκαλεί να ενδυθούμε τον κόσμο της, που αλλοίμονο δεν απέχει πολύ από τον δικό μας κόσμο. Τα ποιήματά και σε αυτή τη Συλλογή της κινούνται στο ίδιο ποιητικό μέτρο που μας έχει συνηθίσει, απόδειξη ότι η Ποιήτρια τηρεί με ευλαβική συνέπεια την ποιητική σχέση που έχει αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια με το κοινό της. Και δεν είναι λίγες οι στιγμές που η ανάγνωση στίχων μπορεί να μας οδηγήσει σε σκέψεις πως θα θέλαμε να είναι γραμμένοι από εμάς.

Η ποιητική Συλλογή «Παρενθέσεις και εισαγωγικά» από τις εκδόσεις Μελάνι (2016) αποτελούνται από τέσσερις (4) ενότητες και τριάντα δύο (32) Ποιήματα.

Ø Η πρώτη ενότητα δεν φέρει τίτλο. Η Ποιήτρια βρίσκεται σε μία διαρκή αναζήτηση. Θεωρώ ότι την απασχολεί ο σκοπός της ποίησης και γιατί γράφεται η ποίηση. Η δύναμή και η γοητεία των λέξεων στα ποιήματα  είναι αστείρευτη που  « ο Ρακοσυλλέκτης» «τις αγκαλιάζει τόσο σφικτά όπως τον πρώτο έρωτα» Και αφού περνά από λεκτικές περιπέτειες θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «στην επιφάνεια των πραγμάτων θα επιπλέει η ποίηση»

Υφαίνουμε τον χρόνο
Κατακερματίζουμε τις ώρες
Σβήνουμε τη στιγμή
Μαζεύουμε εικόνες νοσταλγίας
Προχωράμε σε φωτεινές χαραμάδες χαράς
Σκορπίζουμε σύννεφα θλίψης
Αντιλαλούμε φωνήεντα απελπισίας (σελ : 7)

ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

Πρωί και γράφει ένα ποίημα.
Το απλώνει στο παράθυρο
για να στεγνώσει,
όχι στον ήλιο όμως,
γιατί θέλει ακόμη να κρατήσει
λίγες σταγόνες από ενύπνιο
νύχτας που πέρασε περιπετειώδους.

Καθώς η μέρα προχωρεί
περιστέρια που περνούν
τσιμπολογούν το ποίημα.
Του αφαιρούν τα φωνήεντα
και όλα τα θαυμαστικά.
Τις παρενθέσεις και τα εισαγωγικά
αφήνουν ανέγγιχτα.

Το βράδυ επιστρέφει σπίτι,
μαζεύει το απλωμένο ποίημα
και κλείνει το παράθυρο.
Ίσως το ξαναγράψει αύριο…
Έχει πολλά παράθυρα η Ποίηση. (σελ 9)

Ø  Η δεύτερη ενότητα με τίτλο «Κάποτε πέρασε απ΄ εδώ η θάλασσα» με παραπέμπει πικρά να αναγνώσω τους στίχους  του Κώστα Μόντη :

ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ

Είναι δύσκολο να πιστέψω

πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας

είναι δύσκολο να πιστέψω

πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας

Τα τέσσερα (4) ποιήματα της ενότητας :

·         Πηνελόπες

·         Της Έγκωμης

·         Προς Εφέσιους

·         Τα μαύρα πανιά

θα τα χαρακτήριζα ως γερά σκαριά που σαλπάρουν και δεν φοβούνται να εκτεθούν στις φουρτούνες και στις παγίδες των θαλασσών και των πελάγων. Σ΄ αυτή την προσπάθεια τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει ο Καπετάνιος, η Ποιήτρια.

ΠΗΝΕΛΟΠΕΣ

Οι Πηνελόπες
πέταξαν τους αργαλειούς στη θάλασσα.
Δεν υφαίνουν πια
ούτε κεντούν τα βράδια.
Κατεβαίνουν στον κήπο από το παράθυρο.
Ανοίγουν την καγκελόπορτα,
προχωρούν στην παραλία.
Κάθονται σε μπαράκια σκοτεινά,
ανοιγοκλείνουν τα μάτια και χαμογελούν
ενώ οι ναύτες τραγουδούν το «Μαραμπού».

Οι μνηστήρες, απ’ ό,τι λένε, βαρέθηκαν
τα γλέντια κι έφυγαν.
Όσο για τον Οδυσσέα,
αυτός ακόμη ταξιδεύει. (σελ: 19)

Ø  «Θρυμματίζοντας τη σιωπή» ονομάζεται η Τρίτη ενότητα. Εδώ η ποίηση της κας Αλεξάνδρας Γαλανού κινείται πάνω στα γνωστά της μονοπάτια. Ποιήσεις πάνω στα αγαπημένα της θέματα, με κύριο συστατικό τη λιτότητα. Διαφαίνεται ο μόχθος της δημιουργού να σπάσει τη σιωπή και μέσα από τους στίχους να μιλήσει κυρίως για τις σχέσεις των ανθρώπων, τις ρωγμές τους, τις ρήξεις. Λειτουργεί ως σκηνοθέτης άψυχων αντικειμένων που ανασταίνονται και ζουν μαζί με τους ήρωες των ποιημάτων.

ΤΡΕΙΣ ΣΥΛΛΑΒΕΣ

Το κρεβάτι εξισώνει
ισοπεδώνει
εξισορροπεί ανισορροπεί.
Δημιουργεί μικρούς θεούς
καταστρέφει είδωλα.
Άλλοτε ταξιδεύει
ενίοτε βυθίζεται.
Μπαίνει σε κήπους
φτιάχνει στεφάνια
που μαραίνονται.
Ακολουθεί νεκρώσιμες ακολουθίες
Εξωραΐζει το σκοτάδι
Επουλώνει πληγές
κι άλλοτε πάλι ξύνει τις παλιές.

Τρεις συλλαβές
με έψιλον μικρό
οριζοντίως και καθέτως
στο σταυρόλεξο.

Ø  Φτάνοντας στην τέταρτη και τελευταία ενότητα και στα «Μετέωρα λόγια» δεν μπορούμε παρά να αφεθούμε στην ωραιότητα των ποιητικούς της στοχασμών.

Ένα μεγάλο χασμουρητό
η μέρα που ξεχείλωσε. (σελ: 46)

***

Τούτη η νύχτα
δεν λέει να τελειώσει
όλο σκοντάφτει
στο όνειρο. (σελ: 46)

***

Οι έρωτες
δεν γερνούν.
Μόνο οι εραστές
πεθαίνουν. (σελ: 47)

Σημείωση: Ευχαριστούμε από καρδιάς την Ποιήτρια Αλεξάνδρα Γαλανού για την αποστολή της Ποιητικής της Συλλογής

Ανεξάρτητη Δημοκρατία Κύπρου (1960- 1974) Σημαντικά Ιστορικά γεγονότα

• 1963 Σημειώνεται Τουρκοκυπριακή Ανταρσία 
• 1964 (Μάρτιος) Αποστολή Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών με βάση ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας
• 1964 (Αύγουστος) Μάχες στην Τηλλυρία. Βομβαρδισμοί από την Τουρκική Αεροπορία. 
• 1967 Η Ελληνική Μεραρχία εγκαταλείπει την Κύπρο
• 1974 (15 Ιουλίου) Σημειώνεται Πραξικόπημα
• 1974 (20 Ιουλίου) Α΄Φάση της Τουρκικής Εισβολής 
• 1974 (14 Αυγούστου) Β΄Φάση της Τουρκικής Εισβολής

Τα δεκατρία (13) σημεία του Μακαρίου Γ΄

Με τη συγκατάθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλληνοκυπρίων βουλευτών και άλλων παραγόντων του νησιού, παρέδωσε ο Μακάριος Γ΄(Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας)  στις 20 Νοεμβρίου 1963 στον αντιπρόεδρο Φαζίλ Κουτσιούκ μνημόνιο που περιείχε τα παρακάτω 13 σημεία για την τροποποίηση του Κυπριακού Συντάγματος. Σκοπός αυτού του μνημονίου να περιοριστούν και να καταργηθούν ουσιαστικά τα διαιρετικά και αρνητικά στοιχεία του Συντάγματος και να αμβλυνθούν οι αντιπαραθέσεις σε όλα τα επίπεδα μεταξύ των δύο κοινοτήτων 

Η Τουρκική απάντηση για την τροποποίηση του συντάγματος δόθηκε στις 16 Δεκεμβρίου του ιδίου έτους, από τον Τούρκο Πρέσβη στη Λευκωσία στον Μακάριο και ήταν απορριπτική. Μάλιστα η Τουρκία διατύπωσε και απειλή στρατιωτικής επέμβασης στη περίπτωση διατάραξης της ισορροπίας που επιτεύχθηκε με τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου. 

Τα 13 σημεία 

1. Να καταργηθεί το δικαίωμα βέτο του προέδρου και του αντιπροέδρου της Δημοκρατίας. 

2. Ο αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας να εκπροσωπεί και να αντικαθιστά τον πρόεδρο της Δημοκρατίας σε περίπτωση προσωρινής απουσίας του ή αδυναμίας του να εκτελεί τα καθήκοντά του. Κατά συνέπεια όλες οι συνταγματικές προβλέψεις για την από κοινού δράση του προέδρου και του αντιπροέδρου της Δημοκρατίας πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως. 

3.  Ο Ελληνας πρόεδρος της Βουλής των αντιπροσώπων και ο Τούρκος αντιπρόεδρος να εκλέγονται από τη βουλή συνολικά και όχι όπως σήμερα ο πρόεδρος από τους Ελληνες βουλευτές και ο αντιπρόεδρος της Βουλής από τους Τούρκους.

4. Ο αντιπρόεδρος της Βουλής των αντιπροσώπων να εκπροσωπεί και να αντικαθιστά τον πρόεδρο  της Βουλής σε περίπτωση προσωρινής απουσίας του ή αδυναμίας του να εκτελεί τα καθήκοντά του. 

5. Να καταργηθεί η συνταγματική πρόβλεψη που επιβάλλει χωριστή πλειοψηφία για τη ψήφιση νόμων από τη βουλή των αντιπροσώπων.

6. Να καταργηθεί η συνταγματική πρόβλεψη που επιβάλλει την καθιέρωση χωριστών Δήμων στις πέντε κυριότερες πόλεις. Να υπάρξει πρόβλεψη ώστε:

α. Το Δημοτικό Συμβούλιο σε καθεμιά από τις παραπάνω πέντε πόλεις να αποτελείται από Έλληνες και Τούρκους Συμβούλους κατ΄ αναλογία προς τον αριθμό των Ελλήνων και Τούρκων δημοτών κάθε πόλης από τους οποίους αντιστοίχως θα εκλέγονται. 

β. Στον προυπολογισμό καθεμιάς από τις παραπάνω πόλεις, μετά την αφαίρεση των απαιτούμενων για κοινές υπηρεσίες δαπανών, ένα ποσοστό του υπολοίπου, ανάλογο προς τον αριθμό των Τούρκων κατοίκων κάθε πόλης, θα απομονώνεται και θα διατίθεται σύμφωνα με τις επιθυμίες των Τούρκων συμβούλων. 

7. Να καταργηθεί η συνταγματική πρόβλεψη που επιβάλλει δικαστήρια αποτελούμενα από Έλληνες Δικαστές για να δικάζουν Έλληνες και Τούρκους Δικαστές για να δικάζουν Τούρκους και μεικτά δικαστήρια απαρτιζόμενα από Έλληνες και Τούρκους Δικαστές για να δικάζουν υποθέσεις όπου οι διάδικοι είναι Έλληνες και Τούρκοι. 

8. Να καταργηθεί η διάκριση των δυνάμεων ασφαλείας σε αστυνομία και χωροφυλακή. Να γίνει πρόβλεψη ώστε σε περίπτωση που ο αρχηγός της αστυνομίας είναι έλληνας, ο υπαρχηγός να είναι Τούρκος και αντιστρόφως. 

9. Η αριθμητική δύναμη των δυνάμεων ασφαλείας και του στρατού να καθορίζεται από νόμμο και όχι με συμφωνία προέδρου και αντιπροέδρου της Δημοκρατίας. 

10. Η αναλογία συμμετοχής Ελληνοκυρπίων και Τουρκοκυπρίων στη σύνθεση της δημόσιας υπηρεσίας και των δυνάμεων της Δημοκρατίας δηλαδή της αστυνομίας και του στρατού, να τροποποιηθεί κατ΄αναλογία προς τον πληθυσμό Ελληνοκυρπίων και Τουρκοκυπρίων. 

11. Ο αριθμός των μελών της επιτροπής δημόσιας υπηρεσίας να μειωθεί από δέκα σε πέντε ή επτά.

12. Όλες οι αποφάσεις της επιτροπής δημόσιας υπηρεσίας να λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία. Αν υπάρχει ισχυρισμός περί διακρίσεων, με την ομόφωνη αίτηση είτε των Ελλήνων είτε των Τούρκων μελών της Επιτροπής, ο πρόεδρός της να υποχρεώνεται να αναφέρει το ζήτημα στο ανώτατο συνταγματικό δικαστήριο. 

13. Να καταργηθεί η Ελληνική κοινοτική συνέλευση 

(Κληρίδης, τ.α , σ, 188) 

Πιστή αντιγραφή από το βιβλίο : ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ (Μεσαιωνική- Νεώτερη)  (1192-1974) του Υπουργείου παιδείας και Πολιτισμού (Διεύθυνση Μέσης Εκπαίδευσης)

Δημήτριος Γκόγκας 

ΛΟΚΡΙΓΚΑΝΑ : Ποιητική Συλλογή του Λεωνίδα Γαλάζη εκδοθείσα το 2010.Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (Κύπρου)

ΛΟΚΡΙΓΚΑΝΑ

μνήμη της γιαγιάς μου Ελευθερίας

Νοσοκόμες πάνε κι έρχονται
παρά το προκεχωρημένο της ώρας.
Της γιαγιάς η φωνή ραγισμένη
των συγκατοίκων ρόχθοι
πώς συνωστίζονται να τους υποδεχθούν στην όχθη
αμέτρητες ψυχές ζητιάνων κι ευγενών.

Λοκριγκάνα σπάνιο μέταλλο
χιλιάδες πέθαναν για σε μεταλλωρύχοι
βαθιά μέσα στη γη τρυπώνοντας
στις γαλαρίες με μάσκες και φανούς
αγνοώντας τις συνεχείς μεταστάσεις σου
τις αλλεπάλληλες αποδημίες.
Σκόνη στις κυψελίδες των πνευμόνων
ξανά σαν τυφλοπόντικες στις σήραγγες
καταμετρώντας τα μοιραία λάθη
των εμπειρογνωμόνων.

Την ευχή σου γιαγιά σφραγιστή στο μαντίλι
πώς τελειώνει το λάδι στο καντήλι
μεταλλωρύχοι σπάνιο μέταλλο
ξανά βαθιά στις σήραγγες για το μαύρο ψωμί
για τη ζωή των άλλων, τις ευγενείς επιδιώξεις τους
τις άριστες προοπτικές, τα παρεπόμενα της δόξης τους.

ΟΙ ΚΟΥΣΤΩΔΟΙ ΤΩΝ ΑΝΕΜΩΝ

Στ’ αμπάρι με τα σάπια κάγκελα
τις υποσχέσεις των κενταύρων
αλατισμένη λογική
φρεσκομαγειρεμένη
λαλούν κοκόρια και ξυπνούν τις συνειδήσεις.

Σκύψε, γονάτισε, προσκύνα
τους κουστωδούς των ανέμων
μην αμολήσουν τα σκυλιά και σηκωθούν τα κύματα
κι οι πειρατές παραιτηθούν στη μέση του πελάγου.

Πώς διαγουμίζουν τη ζωή σαν δεν είναι δική τους
πώς κυβερνούν τα βάθη της ψυχής μας!
Δούλοι πιστοί ξεχάσαμε πώς τραγουδούν ανέμελα
δούλοι πιστοί τα δόντια τρίζοντας
τ’ αφεντικά σαν το προστάξουν

Με τη συνείδηση στο πιάτο ξεβαμμένη
όνειρα σάπια φλούδες ελπίδων
αποξηραμένες δεσποινίδες
τους ανέμους, τους ανέμους, τους ανέμους!

ΛΕΥΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ

Πώς σας διέφυγαν τα παροράματα
στις λευκές σελίδες;
Σας ξεγέλασαν φαίνεται
με την προσποιητή τους αγνότητα
την τρυφερότητα της ανέγγιχτης σάρκας.

Το τι δεν έγραψες ως όφειλες
το τι δεν έπραξες ή είπες εν καιρώ
οι αιτιάσεις, οι προφάσεις
οι στυγνοί λογαριασμοί
ο φόβος των Ιουδαίων
ο νυσταγμός της ψυχής
τα δάκρυα των κροκοδείλων

αυτά κι αν σε εκθέτουν
αυτά κι αν σου προσάπτονται
στις μαρτυρικές καταθέσεις
ως άκρως επικίνδυνα
αλλά σπανίως ανιχνεύσιμα
παρά τις φιλότιμες παρεμβάσεις
των ειδικών σωμάτων ασφαλείας
των εμβριθών διορθωτών και φιλολόγων
ανακριτών και μικροβιολόγων.

ΔΟΚΙΜΕΣ ΣΥΓΚΟΛΛΗΣΕΩΣ: Ποιητική Συλλογή του Λεωνίδα Γαλάζη εκδοθείσα το 2013

ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ

Πόσο τρόμαξε η γάτα σου
όταν οι δυο ξένοι με τα παράξενα πλουμιά
μπήκαν απρόσκλητοι στο σπίτι!
Και τι φόβο τράβηξε
αντικρίζοντας τον σκύλο τους η έρμη
το χλωμό τους άλογο, τα σπαθιά και το γεράκι τους

Κρύφτηκε σε μια γωνιά της αυλής και περίμενε
χωρίς να προβλέψει
πως σε λίγα λεπτά -δα κατέφθαναν οι γείτονες
και τ’ ασθενοφόρο χλωμό
πως δεν θα προλάβαιναν τα παιδιά σου.

Χωρίς να μπορεί και τώρα να το πιστέψει
πως αναχώρησες για πάντα.
Ποιος θα της δίνει τώρα σημασία
σε ποιου τα πόδια θα κάθεται
από ποιον θα ζητά με νάζι τα χάδια
ποιου τα λόγια θ’ ακούει;

Η ΣΚΟΝΗ ΣΤΑ ΠΛΕΜΟΝΙΑ ΣΑΣ

Γιατί να ενοχλήσουν τους επιστάτες
οι αναθυμιάσεις κι η μαύρη σκόνη
που κατακάθιζε στα πλεμόνια σας;

Μια λεπτομέρεια χωρίς σημασία
ήταν η σκόνη στα πλεμόνια σας.
Εκείνο που προείχε τώρα
ήταν η κατασκευή των δοκών και των υποστυλωμάτων
των στεγάστρων
των θυρών και παραθύρων
των συστημάτων συναγερμού και διαφυγής.

Η σκόνη στα πλεμόνια σας
ήταν δικό σας πρόβλημα και μόνο.
Ας το αντιμετωπίζατε με θάρρος, επιτέλους.
Και μόνοι!

ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ

Στη μητέρα μου

Τόσο κακό μέσα στο σπίτι
κι οι μέλισσες στον κήπο μας
δεν έλεγαν να μας αφήσουν ήσυχους.

Ποιος θα τρυγούσε τους ανθούς
που είδαν πολλά τα μάτια τους
κι όμως γιορτάζαν
ακόμα κι αν μας έβλεπαν
να κλείνουμε τα χάσματα στο πάτωμα
κι αυτά ν’ ανοίγουν πιο πλατιά,
να περιθάλπουμε τους τοίχους
και πάλι να φουσκώνουν
οι ρωγμές τους επικίνδυνα;

Κι οι μέλισσες το μέλι τους
και τα λουλούδια τ’ άσματά τους
κι εμείς διαβάζοντας σκεφτικοί
το λήμμα «περικαρδίτις»
να κρυφοκοιτάμε τον πατέρα σκυφτό
στο προσκεφάλι της μητέρας
την Παναγιά στην άκρη του κρεβατιού της
μ’ ένα στεφάνι στα μαλλιά
από λουλούδια του κήπου μας
και μέλισσες σαν προσευχές
σε κάθε ανθό που δάκρυζε
και πίκριζε το μέλι.

ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΤΙΠΟΤΑ

Υγρό σκοτάδι κι ύστερα φως
κήπος δακρύων
σπιθόβολες κραυγές
πίσω απ’ τους λόφους
κύμβαλα, κρόταλα
εφήμερες χαρές
και νίκες
κι ανεμοσκορπίσματα.

Κι ύστερα φως
κι ύστερα γυμνός
κι ύστερα τίποτα
χωρίς καν τ’ όνομα σου.
Πηχτό σκοτάδι, νερό
πέτρες και κόκαλα.

Και ξανά στο φως
ν’ ακούς τα παραμύθια
που γλυκαίνουν την αλήθεια
να κοιτάς ακίνητος τα όνειρά σου
που καλπάζουν στο φως
χωρίς επίγνωση, χωρίς αιδώ.

Λεωνίδας Γαλάζης (βιογραφικό)

Ο Λεωνίδας Γαλάζης γεννήθηκε το 1962 στη Λευκωσία της Κύπρου. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και παιδαγωγικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου. Παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Είναι διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας του ίδιου Πανεπιστημίου με τη διατριβή "Ποιητική και ιδεολογία στο κυπριακό θέατρο (1869-1925)". Εργάζεται ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. 

Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές και άλλα έργα

•  "Ματωμένα κοράλλια" (1979),
•  "Ο λοιμός και άλλα ποιήματα" (δίφυλλο, 1981), 
• "Ιατρική βεβαίωση" (1982, Βραβείο Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου για έργο νέου λογοτέχνη), 
• "Στυφά κυδώνια" (1988), 
• "Φωτηλασία" (1999) και 
• "Παραδαρμός εν αλφαβήτω" (2007) κ.ά. 
• Το 2010 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (Κύπρου) για την ποιητική του συλλογή "Λοκριγκάνα".
• Δοκιμές Συγκολήσεως / 2013
• Ληξιπρόθεσμες επαγγελίες / 2016
• Κειμενικές διαθλάσεις / 2012
• Η προσωποποίηση στο ποιητικό έργο του Κώστα Μόντη / 2008

Υπόγεια Στρώματα / Γαλάζης Λεωνίδας

Θαμμένος βαθιά
Κάτω από τόνους ανοχής
Χωρίς τις νενομισμένες τιμές
Και τους μακροσκελείς επικηδείους
Χωρίς τους προσποιητούς θρήνους
Των πληρωμένων επί τούτω γυναικών.

Καρφωμένος πάνω στα πετρώματα
Των υπογείων στρωμάτων
Αναδεύοντας τα χώματα
Νεκρός γι’ αυτούς
Μα για τον θάνατο μπελάς
Για τα καρφιά βραχνάς
Γυρίζοντας σαν σβούρα μες στον τάφο σου
Ξυπνώντας κάθε τόσο τους συγκάτοικους
Που ξέχασαν για πάντα τα ρολόγια
Τον ήλιο και τις επισυναπτόμενες κορδέλες της ζωής.

Θαμμένος αναδεύοντας καρφιά
Δεμένος στο κατάρτι των στιγμών που δεν παρέρχονται
Για τα ρολόγια τίποτα
Μόνο φωνές από τα βάθη
Του τάφου που χορτάριασε
Των απειλών που δεν εκφέρονται
Παρά κάτω απ’ το χώμα.

Βαθιά θαμμένος
Ενωμένος με τις πρώτες ύλες
Της αποστολής των υποδίκων
Των πάσης φύσεως εκτελεστικών οργάνων
Γραναζιών, εξαρτημάτων, υποστυλωμάτων
Και συναφών αναλωσίμων υποσυστημάτων.

φλούδες νοημάτων / Γαλάζης Λεωνίδας

Σκέψου πρώτα τους κανόνες του παιχνιδιού
Μην αφεθείς στις πρωτοβουλίες του κοπαδιού
Των αγαθών κι ανήξερων προβάτων
Που μηρυκάζουν φλούδες νοημάτων.

Λέξεις μαγειρεμένες με λάδια τοξικά
Καταναλώνουν άφοβα μαύρα λαγωνικά

Επιζητούν τη λάσπη τα γουρούνια
Καρπούζια, πεπονόφλουδες
Λέξεις αποδιοπομπαίες
Ακατάδεχτες σημαίες

Ποιήματα για τους καλάθους των υπεραγορών
Εν μέσω προσφορών
Κορδέλες στα μαλλιά ανέφελων κυράδων.

Τι λέξεις βαρυσήμαντες
Τι σπάνια νοήματα
Στα τρίσβαθα του νου τους

Σαν δίνουν μάχη εν ονόματι των ιερών συμβόλων
Δήθεν μακράν αντισταθμίσεων
Άνευ ζιζανίων και τριβόλων.

οι κουστωδοί των ανέμων / Γαλάζης Λεωνίδας

Στ’ αμπάρι με τα σάπια κάγκελα, τις υποσχέσεις των κενταύρων
Αλατισμένη λογική
Φρεσκομαγειρεμένη
Λαλούν κοκόρια και ξυπνούν τις συνειδήσεις.

Σκύψε, γονάτισε, προσκύνα
Τους κουστωδούς των ανέμων
Μην αμολήσουν τα σκυλιά και σηκωθούν τα κύματα
Κι οι πειρατές παραιτηθούν στη μέση του πελάγου.

Πώς διαγουμίζουν τη ζωή σαν δεν είναι δική τους
Πώς κυβερνούν τα βάθη της ψυχής μας.

Δούλοι πιστοί ξεχάσαμε πώς τραγουδούν ανέμελα

Δούλοι πιστοί τα δόντια τρίζοντας

Τ’ αφεντικά σαν το προστάξουν

Τη λογική στο πιάτο φρούτο συνείδηση
Όνειρα σάπια φλούδες ελπίδων
Αποξηραμένες νόστιμες δεσποινίδες
Τους ανέμους, τους ανέμους, τους ανέμους.

ΑΓΥΡΙΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ / Λεωνίδας Γαλάζης

Νόμιζες πως τα κορίτσια που χάνονταν για μέρες κυοφορούσαν την ανταρσία. Τα δάκρυα της ροδιάς δεν ωφελούσαν. Κι εσύ τα γύρευες στον ουρανό. Οι φλόγες που τύλιγαν το σώμα τους. Κι οι κρυψώνες τους. Με το πικρό ψωμί της αμαρτίας και τις ελιές. Κι οι γριές με σάπια μήλα στην ποδιά τους.

Ούτε που πρόσεχες πως σφύριζαν τα σκολιαρόπαιδα. Κι έπεφτες σ' ένα πηγάδι και τρέχαν τα κορίτσια που τόσες μέρες γύρευες στο δάσος. Πιο σκοτεινά με το χνούδι των κυδωνιών. Γυρεύοντας τα μυστικά τους στο πηγάδι. Πικρό ψωμί κι ελιές. Κι ύστερα κόλλυβα.

Και δεν μπορούσαν να σε δουν εκεί που πολεμούσες. Με τις δυνάμεις του θανάτου. Κι ύστερα τρέχαν στα ξωκλήσια να ξεπλύνουν τις πομπές των προγόνων μας. Μα του κορμιού τους κάθε κύτταρο διαπέρασαν οι ρύποι και τρέμανε.

Κι ας τις καλούσαν οι μάρτυρες τη σκλαβιά ν' αποσείσουν. Μα κείνες προσεύχονταν... Σκυλιά, πώς μαγαρίσατε της ύπαρξής μας κάθε χνάρι; Με τα γρόσια να κουδουνίζουν στα κεφάλια σας.

Λεωνίδας Γαλάζης 

ΚΥΠΡΟΣ του Λεωνίδα Γαλάζη

Τόσοι καημοί που σ’ έζωσαν
και σ’ έριξαν στο χώμα,
μα μάχεσαι και με ψυχή
και λιονταρίσιο σώμα,

Μα μάχεσαι κι ορθώνεσαι
λαμπάδα μες στους κόσμους
να φέγγεις στους μικρόψυχους
μάνα, πατρίδα, φώς μου.

Ο μεγάλος Σαμάν / Ποιητική Συλλογή του Κώστα Βασιλείου εκδοθείσα το 1977