..Tον χαιρετισμό δεν άκουσες / Γεωργίου Εύα

...Tον χαιρετισμό δεν άκουσες
Χαζεύεις στα δικά σου σοκάκια
Σε βόλτες αισθήσεων , 
εκεί που σκάει το κύμα 
Ατάραχο το λιμάνι πιο πέρα
Να πυκνώσει η αποψινή
ομίχλη περιμένει,
ίσως η βροχή δραπετεύσει..
Κι ύστερα, άσπρο μαντήλι κουνάς
περιμένοντας το επόμενο ταξίδι
με την επίσημη πια Άνοιξη να ‘ρθει…

Νυκτες καρναβαλιού / Αθως Χατζηματθαιου

Νύχτες καρναβαλιού
στις γειτονιές του χρόνου 
στο φως του φεγγαριού
οι μνήμες ξεδιπλώνουν.

Γλυκά νοσταλγικά
στου χρόνου το μεθύσι
βραδάκια μαγικά
π' άλλοτε είχαμε ζησει.

Μαντολίνα και κιθάρες
με τραγούδι και χορό
κι μελωδικές καντάδες
άγγιζαν τον ουρανό
τ' άστρα κράταγαν σεγκόντο
στο φεγγάρι τ' ασημί
και μοσχοβολουσ' η νύκτα
ανθισμενο γιασεμί.

Νύχτες καρναβαλιού
στη μνήμη χαραγμένες
σε χείλη αηδονιού
χιλιοτραγουδημένες

Μην πάψεις να χαμογελάς / Ειρήνη Ανδρέου Από το βιβλίο της " Φτου μας ..με αγάπη "

Έμαθα να χαμογελώ
ακόμα και στον πόνο
πετροβολώ σαν τον τρελό
τον άτιμο τον χρόνο.

Κι' ας με σημάδεψε κι αυτός
και φίλοι και δικοί μου
ειν' το χαμόγελο γιατρός
βάλσαμο στην ψυχή μου.

Μόνος γεννιέσαι εις τη γη
και μοναχός σου φεύγεις
μα ότι σε πνίγει στη ζωή
διώξτο! Μακριά να φεύγεις!

Μην πάψεις να χαμογελάς
και ας σε φαρμακώνουν
και τα "ΓΙΑΤΙ"σου να ξεχνάς.
Σαράκια που σκοτώνουν!!!!

ΑΡΚΟΝ ΜΟΥ ΦΚΙΏΡΟ / Μαρούλλα Παναγου

Αρκον μου φκιώρον αγαπώσε
μα πόμακρα μονον θωρώ
στην μυρωδκιά σου πεθανίσκω
το “αγαπώσε” μουρμουρώ

Αρκον μου φκιώρον τζιειν τα κάλλη
μες στ'ορομά μου η θωρκά σου
αμάκκωτο τζι αμύριστον μου
φωδκιά που ενεν πιο μεάλη

Αρκον μου φκιώρον μες στον κάμπο
ανενοιας μυρωδκιές σκορπίζεις
θωρώ σε γιω τζι αναστενάζω
που αθελά καρκιές ραΐζεις

Αχ φκιώρο μουσκομυριστό μου
τούτη η άρκα ομορκιά σου
μαεύκει όσους σε θωρούσιν
τζιαι μέν .... μεθκιά η μυρωδκιά σου .

Βραδιά βραβεύσεων του Πολιτιστικού Ομίλου ΒΑΣΙΛΙΤΖΙΑ

https://apopsilarnaka.blogspot.com/2019/02/blog-post_4.html

Μάκης Καλοζώης (μικρή αναφορά)

Ο Μάκης Καλοζώης γεννήθηκε στην  κοινότητα Ορα το 1935. Υπήρξε δημοσιδάσκαλος. Ασχολήθηκε με την ποίηση. 

Βιβλία: 

Η κλίση του ρήματος

Κερύνεια / Ανδρέας Ιακωβίδης

Μικρή και έρμη πολιτεία των βουνών 
και της βαθιάς γαλάζιας θάλασσας
με το παλιό σου κάστρο το άπαρτο 
για να θυμίζει αλλοτινούς καιρούς 
με πολέμους και κούρσα 
και την τριπλά δουλεμένη προδοσία των αχρείων ...
που σε ταπείνωσε. 
Σε λένε Κυρήνη, Κεραυνία και Κερήνεια
μα εγώ σε φωνάζω "Αγαπημένη" !!!,
για να μην μπορέσουν ποτέ 
αυτοί που τη γη μας ξεπουλούν όσα- όσα
να σε βγάλουν από τη καρδιά μου 
κι ακόμα να θυμούνται τα παιδιά 
στο βορρά καθώς στρέφουν τα μάτια \
πως ο δρόμος που φέρνει σε σένα 
τα βουνά δρασκελώντας 
αγγίζει τ΄  αστέρια!

Ανδρέας Ιακωβίδης (μικρή αναφορά)

Ο Ανδρέας Ιακωβίδης γεννήθηκε το 1937 από την Αθηένου. Το 1955 αποφοίτησε από το Παγκύπριο Λύκειο και εργάστηκε για λίγο ως νοσηλευτής στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας. Σπούδασε στην Αθήνα φιλολογία και εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση ως καθηγητής στο Τρίκωμο και Αμμόχωστο, καθώς και στο Παγκύπριο Γυμνάσιο.  Ασχολήθηκε με την ποίηση και την πεζογραφία.

Το πρώτο του ποίημα που γράφτηκε ως μαθητής είχε τίτλο: Σβησμένες φωνές.

Βιβλία:

Ποίηση

Από μια άλλη εποχή /  1992
Ξενάγηση στη Κατεχόμενη Κύπρο / 1992

Μυθιστόρημα
Βιολέτες στη Βερενίκη / 1992 (μυθιστόρημα) 

Πέτρος (Πετρής) Ευαγγέλου (μικρή αναφορά)

Ο Πέτρος (Πετρής) Ευαγγέλου είναι λαϊκός ποιητής από ξυλοφάγου. 

Μάριος Διανέλλος (μικρή αανφορά)

Ο Μάριος Διανέλλος γεννήθηκε το 1946 και διαμένει στη Λάρνακα. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και ασχολείται με την ποίηση. 

Γλαύκος Γεωργιάδης (βιογραφικό σημείωμα)

Ο Γλαύκος Γεωργιάδης γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1946.Έζησε στο Λιοπέτρι, στην Ξυλοτύμπου, στη Λάρνακα και στη Λευκωσία.  Το 1960 μετοίκησε στην Αγγλία με την οικογένειά του και επέστρεψε στην Κύπρο το 1980.  Σπούδασε Αναλυτής και Προγραμματιστής Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στο Μπέρμιγχαμ.  Ασχολείται συστηματικά με την έρευνα και τη συλλογή ιστορικού και λαογραφικού υλικού, με τη συγγραφή και την ποίηση.

Έργα του: 

- Στο πέρασμα του χρόνου 1800-2010

  

Ωτοστόπ / Καραπάσογλου Χαλίλ

Τη ζωή
βρίσκω μαζεύοντας
ό,τι παρεαπέφτει από τις τσέπες του δρόμου

ακόμα και να παλιώσουν τα μαλλιά μου
τα γένια μου
τα σανδάλια μου

ανοίγω πηγάδια από γράμματα
ύστερα πέφτω
στον δρόμο αφήνω
ό,τι βαραίνει την πλάτη μου

Καραπασάογλου Χαλίλ (μικρή αναφορά)

Γεννήθηκε στην Κύπρο το 1985. Πήρε πτυχίο αγγλικής φιλολογίας και ανθρωπιστικών σπουδών από πανεπιστήμιο στην Αμμόχωστο. Επιμελήθηκε τα περιοδικά Çirkef και Lokmacı, στα οποία δημοσίευσε κείμενα. 

Ποιητικές Συλλογές:  «Έρωτας με καυτερό πιπέρι» (2013).

Έρωτας με Καυτερό Πιπέρι / Καραπάσογλου Χαλίλ

γλυκαίνει η πιπεριά
το ψέμα της παιδικότητας
παρά τις πίκρες
που αλείφονται στη γλώσσα σου

απλώνεται στον ήλιο
μία μία
κρεμασμένη στο σύρμα
η κόκκινη πιπεριά

γίνεται κραγιόν στα χείλη σου

ψωμοτύρι στη γλώσσα μου γίνεται η ιστορία 
του μπαχαριού που υποφέρει
κάθε φορά που σε φιλώ

το διαβάσαμε: https://lalealatli.com/tr/2018/06/karapasaoglou-xalil-erotas-me-kayt/

ΟΛΟΤ : Ποιητική Συλλογή του Γεώργιου Ονησιφόρου

ΑΓΡΥΠΝΙΣ

Τις νύχτες κοιμάσαι με κάλτσες.

Ξαπλώνουν μόνοι τους οι λεπτοί σου αστράγαλοι.

Και κρυώνουν.

Κάτω από τα παπλώματα κοιμάσαι μόνη.

Κανείς δεν τους τιμά με την όραση.

Κανείς δεν τους τιμά με την αφή του. Κανείς δεν τους τιμά.

 Πόσο σε σκέφτουνται απόψε τα πόδια μου…

ΕΞΟΔΟΣ

-Φύγαμε απ’ το Ολότ ψυχή μου

Η ζωή σε καλεί να βγεις έξω απ’ το μαύρο δωμάτιο

Η ζωή σε καλεί να φύγεις μακριά απ’ την εικόνα

-Φύγαμε

Το λευκό του έρου πανί κομματιάστηκε κόκκινο

φύγαμε απ’ το Ολότ ψυχή μου

κι η γλυκιά Δουλτσινέα δεν προβάλλεται

-Φύγαμε           φύγαμε             πια

στα σινεμά της ένδον αθήνας

απ’ το Ολότ ψυχή μου

 Κι η γλυκιά Δουλτσινέα αποστρέφει το βλέμμα της

την Κυριακή του Μάρτη

Κι η γλυκιά Δουλτσινέα χύνει μαύρη σταγόνα στους

πνεύμονες την Κυριακή του Μάρτη

Κι η γλυκιά Δουλτσινέα καίγεται καίγεται

υπέροχα την Κυριακή του Μάρτη

 -Φύγαμε φύγαμε απ’ το Ολότ ψυχή μου

 Και τα παιδιά στον εξώστη χτυπάνε τα χέρια τους

Και τα παιδιά στον εξώστη χτυπάνε τα πόδια τους

Και τα παιδιά στον εξώστη φωνάζουνε «φύγαμε!»

 -Φύγαμε απ’ το Ολότ ψυχή μου.