(μικρή αναφορά του Δημητρίου Γκόγκα)
Η ποίηση της κας Αλεξάνδρας Γαλανού δεν είναι
καθόλου άγνωστη στο αναγνωστικό κοινό της
Κύπρου. Με τέσσερεις Ποιητικές Συλλογές στο ενεργητικό της η Ποιήτρια συνεχίζει
να «ενοχλεί» τις λέξεις. Όχι φυσικά γιατί έχει
κάτι απλώς να πει, αλλά κυρίως γιατί ο λόγος της έχει τη δύναμη να
σηματοδοτήσει, να επισημάνει «μεγαλοφώνως», να συνθέσει εικόνες και ήχους, και
να μας κοινωνήσει σε μια ποίηση που ξεχωρίζει για την απλότητα και το λιτό της ύφος.
Η κα Αλεξάνδρα Γαλανού γεννήθηκε στη Λάρνακα
το 1949. Σπούδασε Κοινωνιολογία στη Νέα Υόρκη κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές
στον ίδιο κλάδο με ειδίκευση στη Κοινωνική Ψυχολογία. Εμφανίζεται στα γράμματα
το 1996 με την Ποιητική Συλλογή : «Ανάμεσα στο
ζαφειρί και το γήινο» (Εκδόσεις Σμίλη),και λίγο αργότερα (2000) με τη
Συλλογή: «Συγκάτοικοι του Ορίζοντα» πάλι από τις εκδόσεις: Σμίλη. Ποιητική
Συλλογή που μεταφράστηκε και στα Γαλλικά. Το 2003 τιμάται με το Βραβείο
Ποίησης Κώστα Μόντη. Πέντε (5) χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 2008,
εκδίδεται η Ποιητική Συλλογή «Στις γωνιές των λέξεων» (Εκδόσεις Σμίλη)
που μεταφράστηκε επίσης στα Γαλλικά. Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί
επίσης και στα αγγλικά, γερμανικά ,τουρκικά και βουλγαρικά Τέλος θα πρέπει να
πούμε πως είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου, του PEN Κύπρου και της Εθνικής
Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Η Ποίηση της κας Αλεξάνδρας Γαλανού χαρακτηρίζεται
από διαύγεια και καθαρότητα. Δεν είναι δύσκολη, είναι κατανοητή. Πολλές φορές μας
προβληματίζει πάνω στην Κυπριακή πραγματικότητα, συναισθηματικά μας φορτίζει
πάνω στις σχέσεις των ανθρώπων, δεν διστάζει να μας ταξιδέψει και συγχρόνως μας
προκαλεί να ενδυθούμε τον κόσμο της, που αλλοίμονο δεν απέχει πολύ από τον δικό
μας κόσμο. Τα ποιήματά και σε αυτή τη Συλλογή της κινούνται στο ίδιο ποιητικό
μέτρο που μας έχει συνηθίσει, απόδειξη ότι η Ποιήτρια τηρεί με ευλαβική
συνέπεια την ποιητική σχέση που έχει αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια με το κοινό της.
Και δεν είναι λίγες οι στιγμές που η ανάγνωση στίχων μπορεί να μας οδηγήσει σε
σκέψεις πως θα θέλαμε να είναι γραμμένοι από εμάς.
Η ποιητική Συλλογή «Παρενθέσεις και εισαγωγικά»
από τις εκδόσεις Μελάνι (2016) αποτελούνται από τέσσερις (4) ενότητες και τριάντα
δύο (32) Ποιήματα.
Ø Η πρώτη ενότητα δεν φέρει
τίτλο. Η Ποιήτρια βρίσκεται σε μία διαρκή αναζήτηση. Θεωρώ ότι την απασχολεί ο
σκοπός της ποίησης και γιατί γράφεται η ποίηση. Η δύναμή και η γοητεία των
λέξεων στα ποιήματα είναι αστείρευτη που
« ο Ρακοσυλλέκτης» «τις αγκαλιάζει τόσο
σφικτά όπως τον πρώτο έρωτα» Και αφού περνά από λεκτικές περιπέτειες θα
καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «στην επιφάνεια των πραγμάτων θα επιπλέει η ποίηση»
Υφαίνουμε
τον χρόνο
Κατακερματίζουμε τις ώρες
Σβήνουμε τη στιγμή
Μαζεύουμε εικόνες νοσταλγίας
Προχωράμε σε φωτεινές
χαραμάδες χαράς
Σκορπίζουμε σύννεφα θλίψης
Αντιλαλούμε φωνήεντα απελπισίας
(σελ : 7)
ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ
Πρωί και γράφει ένα ποίημα.
Το απλώνει
στο παράθυρο
για να
στεγνώσει,
όχι στον
ήλιο όμως,
γιατί
θέλει ακόμη να κρατήσει
λίγες
σταγόνες από ενύπνιο
νύχτας που
πέρασε περιπετειώδους.
Καθώς η μέρα προχωρεί
περιστέρια
που περνούν
τσιμπολογούν
το ποίημα.
Του
αφαιρούν τα φωνήεντα
και όλα τα
θαυμαστικά.
Τις
παρενθέσεις και τα εισαγωγικά
αφήνουν
ανέγγιχτα.
Το βράδυ επιστρέφει σπίτι,
μαζεύει το
απλωμένο ποίημα
και
κλείνει το παράθυρο.
Ίσως το
ξαναγράψει αύριο…
Έχει πολλά
παράθυρα η Ποίηση. (σελ 9)
Ø Η δεύτερη ενότητα με
τίτλο «Κάποτε πέρασε απ΄ εδώ η θάλασσα» με παραπέμπει πικρά να αναγνώσω τους στίχους
του Κώστα Μόντη :
ΤΗΣ
ΕΙΣΒΟΛΗΣ
Είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας
είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας
Τα τέσσερα (4) ποιήματα της
ενότητας :
·
Πηνελόπες
·
Της Έγκωμης
·
Προς Εφέσιους
·
Τα μαύρα πανιά
θα τα χαρακτήριζα ως γερά σκαριά που
σαλπάρουν και δεν φοβούνται να εκτεθούν στις φουρτούνες και στις παγίδες των
θαλασσών και των πελάγων. Σ΄ αυτή την προσπάθεια τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει ο
Καπετάνιος, η Ποιήτρια.
ΠΗΝΕΛΟΠΕΣ
Οι Πηνελόπες
πέταξαν
τους αργαλειούς στη θάλασσα.
Δεν
υφαίνουν πια
ούτε
κεντούν τα βράδια.
Κατεβαίνουν
στον κήπο από το παράθυρο.
Ανοίγουν
την καγκελόπορτα,
προχωρούν
στην παραλία.
Κάθονται
σε μπαράκια σκοτεινά,
ανοιγοκλείνουν
τα μάτια και χαμογελούν
ενώ οι
ναύτες τραγουδούν το «Μαραμπού».
Οι μνηστήρες, απ’ ό,τι λένε, βαρέθηκαν
τα γλέντια
κι έφυγαν.
Όσο για
τον Οδυσσέα,
αυτός
ακόμη ταξιδεύει. (σελ: 19)
Ø «Θρυμματίζοντας τη σιωπή»
ονομάζεται η Τρίτη ενότητα. Εδώ η ποίηση της κας Αλεξάνδρας Γαλανού κινείται
πάνω στα γνωστά της μονοπάτια. Ποιήσεις πάνω στα αγαπημένα της θέματα, με κύριο
συστατικό τη λιτότητα. Διαφαίνεται ο μόχθος της δημιουργού να σπάσει τη σιωπή
και μέσα από τους στίχους να μιλήσει κυρίως για τις σχέσεις των ανθρώπων, τις ρωγμές
τους, τις ρήξεις. Λειτουργεί ως σκηνοθέτης άψυχων αντικειμένων που
ανασταίνονται και ζουν μαζί με τους ήρωες των ποιημάτων.
ΤΡΕΙΣ ΣΥΛΛΑΒΕΣ
Το κρεβάτι εξισώνει
ισοπεδώνει
εξισορροπεί
ανισορροπεί.
Δημιουργεί
μικρούς θεούς
καταστρέφει
είδωλα.
Άλλοτε
ταξιδεύει
ενίοτε
βυθίζεται.
Μπαίνει σε
κήπους
φτιάχνει
στεφάνια
που
μαραίνονται.
Ακολουθεί
νεκρώσιμες ακολουθίες
Εξωραΐζει
το σκοτάδι
Επουλώνει
πληγές
κι άλλοτε
πάλι ξύνει τις παλιές.
Τρεις συλλαβές
με έψιλον
μικρό
οριζοντίως
και καθέτως
στο
σταυρόλεξο.
Ø Φτάνοντας στην τέταρτη και τελευταία
ενότητα και στα «Μετέωρα λόγια» δεν μπορούμε παρά να αφεθούμε στην ωραιότητα
των ποιητικούς της στοχασμών.
Ένα μεγάλο χασμουρητό
η μέρα που ξεχείλωσε. (σελ: 46)
***
Τούτη η νύχτα
δεν λέει να τελειώσει
όλο σκοντάφτει
στο όνειρο. (σελ: 46)
***
Οι έρωτες
δεν γερνούν.
Μόνο οι εραστές
πεθαίνουν. (σελ: 47)
Σημείωση:
Ευχαριστούμε από καρδιάς την Ποιήτρια Αλεξάνδρα Γαλανού για την αποστολή της Ποιητικής
της Συλλογής
