Είπες κάποτε
πως οι νεκροί βλασταίνουνε και μεγαλώνουν
βγάνουν
ανθούς, καρπίζουν, έρχονται τα πουλιά,
σιωπηλά ρυάκια
κυλούν κάτω απ' τα πόδια τους.
Είπες πως
γελαστήκαμε στον κόσμο, μια
ολόκληρη αρχή
χάθηκε ανεπίστρεπτα· και δεν προφταίνεις.
Είπες. Ομως τα
δέντρα είναι πάντοτε μοναχικά
ακόμα και στα
δάση. Το πέρασμα του αγέρα το προδίδει.
Κι εσύ στον
κόσμο μόνος.