[Θέλω να γράψω ένα ποίημα δυνατό ] / Νεοκλής Κυριάκου

Θέλω να γράψω ένα ποίημα δυνατό
Αν είναι δυνατό να είναι πολύ δυνατό
Όχι βέβαια να συνθλίβει την παλάμη σου
Όταν πας να κάνεις χειραψία μαζί του
Θα μου πεις γιατί χειραψία και όχι ανάγνωση
Διότι με τη χειραψία έρχεσαι πιο κοντά στο ποίημα και το ποίημα έρχεται πιο κοντά στον
Αναγνώστη
Αυτό το ποίημα δεν θα έχει άγνωστες λέξεις
Όπως κάθε φορά που πάω να διαβάσω κάτι εδώ
Ανατρέχω σχεδόν παντα στο wikidictionary
Για να λύσω το πρόβλημά μου, βέβαια πρόβλημα
Δικό μου που δεν ξέρω όλες τις λέξεις που ξέρουν
Εκείνοι, το καλό είναι που βγάζω στο τέλος κάποιο νόημα για να μην μένω και τελείως κομπλεξαρισμένος που έχω τόσες ελλείψεις
Λεξιλογικές, διότι ολες οι λέξεις έχουν λογική
Σημαίνουν κάτι, φανταστήκατε τον Όμηρο να έλεγε ότι ο Αχιλλέας οργίστηκε κι αντί οργίστηκε
Αίφνης να πει χέστηκε, αυτά τα πράματα τουλάχιστο στην επική ποίηση δεν γινονται
Και μη ξεπέφτουμε στο επίπεδο του Ηράκλειτου
Επειδή εζήλευε τον ΄Ομηρο τον έβγαλε απατεώνα και αγύρτη, και για να μη αμφιβάλλετε σαν τον άλλο που ήθελε να δει εξάπαντος τους τύπους των ήλων, θα σας αναφέρω το απόσπασμα ήτοι
Fragmenta στα λατινικά κύριοι που είναι η γλώσσα της νομικής επιστήμης, λέει λοιπόν
Ο πεσσεύων με τους παίδας συν τω χρόνω:
Τὸν τε Ὅμηρον ἔφασκεν ἄξιον ἐκ τῶν ἀγώνων ἐκβάλλεσθαι καὶ ῥαπίζεσθαι καὶ Ἀρχίλοχον ὁμοίως. Ο Όμηρος αξίζει απ' τους αγώνες να τον διώχνουν και να τον ραπίζουν, καθώς κι ο Αρχίλοχος. 

Ἡράκλειτος ἐντεῦθεν ἀστρολόγον φησὶ τὸν Ὅμηρον
Δηλαδή όπως και ο πλάτωνας δεν είχε σε καλό μάτι τους ποιητές…
Ως εδώ για να μην αρχίσετε να βαριέστε κι ύστερα με βρίσετε κι ας μη βγήκε δυνατό ποίημα

Η ΑΘΕΑΤΗ ΟΨΗ / Νίκος Πενταράς

Χρόνια μετά
είπα να επισκεφθώ
την αθέατη όψη 
όπου είναι βαθιά ριζωμένα
στην εγκατάλειψη
τα θυμωμένα δέντρα
της προδομένης μοίρας μου.

Κοιτώ τριγύρω και συγκινούμαι.
Το καθετί
μου θυμίζει ό,τι αγάπησα
μα τώρα μου λείπει.

Φέρνω στη σκέψη μου
τα κογχύλια όνειρα
τα παρατημένα
στις δαντέλλες ακρογιαλιές
τ’ απολιθώματα λόγια
όσων μας παραπλάνησαν
τα θαμμένα
στον κόρφο των βουνών
και μαζεύω
τα κομμάτια της ψυχής μου
που δεν λέει να κοπάσει.

Τα κρεμώ στα κλαδιά των δέντρων
και κρατώ ενός λεπτού σιγή
σ’ ένδειξη αγανάχτησης
για τη χρόνια αδιαφορία
προς την αθέατη όψη.

ΣΑΝ ΜΗΣΤΑΡΚΟΣ ΕΙΣ ' ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ / Μαρούλλα Πανάγου

Φτωχός αν εγεννήθητζιες μπορείς τζιαι ν'αρκοντήνεις
Αμα εν έσιεις ττεμπελιά
τζιαι στρώννεσαι εισ' στην δουλειά
γληόρα ννά πλουτήνεις.

Του εαυτού σου μάστρος σου εσού να είσαι πάντα
Αννοιξε μόνος σου δουλειά
τζιηνύα την μερόνυχτά
τζι η ττεμπελιά ! Στην μπάντα.

Μόνον μιαν άλλη συμβουλή αμάν να βκάλλεις δέκα
εξόδκιαζε μόνον εφτά
ήβρε τζιαι μιαν κουμανταρκάν
να πάρεις για γεναίκα.

Τότες κανέναν εθ θα ' σιεις εσού στην τζιεφαλή σσου
Σαν μησταρκός εισ' στην δουλεια
την νύχτα σάν το βασιλιά
γεμάτον το πουτζιή σσου.

χαικου / Αθως Χατζηματθαίου

Με μπλε και άσπρο 

ντύνεις τα όνειρα μας 

γλυκιά σημαία

Έτσι απλά

Έτσι απλά ζωή
μεταμορφώθηκες

σαν το χαμόγελο
που χαϊδεύει ημερωμένο
την καινούργια ανατολή…

Εύα Νεοκλέους

Η ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΚΑΛΗ ΑΠ’ ΤΗΣ ΔΙΚΙΑΣ ΣΟΥ / ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

“Η ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΚΑΛΗ ΑΠ’ ΤΗΣ ΔΙΚΙΑΣ ΣΟΥ”

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Συνεχίζονται οι παραστάσεις της καυστικής κωμωδίας του Ντάριο Φο “Η Μαριχουάνα της μαμάς μου είναι πιο καλή απ΄ της δικιάς σου” που ανεβαίνει από το θέατρο Ανεμώνα σε διασκευή – ελεύθερη απόδοση του Χρήστου Γρηγοριάδη και σκηνοθεσία του Λοίζου Μαρκίδη.  Οι επόμενες παραστάσεις του έργου θα δοθούν αυτή την Παρασκευή και το Σαββατοκύριακο 28, 29 30 Οκτωβρίου ενώ από την ερχόμενη εβδομάδα μόνο κάθε Σαββατοκύριακο μέχρι τέλος Νοεμβρίου, στην έδρα του θεάτρου στα Λατσιά.  Συγκεκριμένα: 5, 6, 12, 13, 19, 20, 26, 27 Νοεμβρίου.  Και τρείς τελευταίες παραστάσεις θα δοθούν στην Λεμεσό, στον χώρο του θεάτρου Ένα στις 5, 6, 7 Δεκεμβρίου.

Τα σκηνικά και κοστούμια κάνει η Σόσε Εσκιτζιάν και πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί: Γιάννα Λευκάτη, Μαρίνος Ξενοφώντος, Μαριλένη Σταύρου, Σκεύη Παπαμιλτιάδους, Νικόλας Πέτρου, Ιάσονας Λοιζίδης και Γιώργος Ονησιφόρου.

Το έργο από το 1976 που γράφτηκε, ανεβαίνει αδιάκοπα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και είναι μία από τις πλέον δημοφιλείς ηθοδιδακτικές κωμωδίες.

Ο Ντάριο Φο, μια από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες της Ιταλικής λογοτεχνίας, έχοντας ζήσει όλες τις ιστορικές στιγμές του αιώνα, τις αποτύπωσε στα θεατρικά και τα γραπτά του.

Κυνηγήθηκε από κυβερνήσεις και τους εκπροσώπους της εκκλησίας και τελικά τιμήθηκε με νόμπελ το 1997.  Χάρισε στη λογοτεχνία στιγμές σπαρταριστές αλλά ταυτόχρονα με προβληματισμό και σκληρή κριτική.  Ανήσυχος πάντα και ευαισθητοποιημένος, δεν το έβαλε κάτω ούτε όταν αντιμετώπισε απειλές για τη ζωή του, ούτε όταν η γυναίκα του Φράνκα Ράμε απήχθη και βιάστηκε, ούτε καν όταν μετά από εγκεφαλικό έχασε την όρασή του για μεγάλο διάστημα.

Το έργο του χαρακτηρίζεται από στοιχεία της comedia de l’arte, με οριακό χιούμορ, που μπλέκει την υπερβολή με το ρεαλισμό, από έντονη κριτική για τα πολιτικά και θρησκευτικά κακώς κείμενα, με χαρακτήρες-καρικατούρες, οι οποίοι μέσα από την αφέλεια τους συχνά αποκαλύπτουν μεγάλες αλήθειες.

Λίγα λόγια για το έργο: 

Βρισκόμαστε στην Κύπρο του σήμερα, σε μια φτωχογειτονιά, σ’ ένα μικρό σπίτι μιας παλιάς πολυκατοικίας όπου ζουν η Ροδούλα και ο πατέρας της Κλεόπας.  Ενεργητικοί άνθρωποι που υπήρξαν έντονα πολιτικοποιημένοι και αγαπούν με πάθος την… Ομόνοια!  Ο φοιτητής Λούης, χρήστης μαριχουάνας και LSD, επιστρέφει στο σπίτι μετά από μακροχρόνια απουσία, για να διαπιστώσει ότι η μαμά και ο παππούς του έχουν αποκτήσει κάποιες συνήθειες παρόμοιες με τις δικές του… Και σαν να μην έφτανε αυτό, καλλιεργούν μαριχουάνα και την εμπορεύονται, έχοντας δημιουργήσει ολόκληρο δίκτυο στη γειτονιά!!

Από το διαμέρισμα παρελαύνουν η Κάτια, μια αφελής κοπέλα που ψάχνει τον άντρα της ζωής της, ο ναρκομανής φίλος του Λούη ο Σάββας, ο παπάς της ενορίας και η Τώνια, ανηψιά της μαμάς, που κάνει καριέρα αστυνομικού…

Τα σκηνικά που ακολουθούν είναι ξεκαρδιστικά και το ποιος την πληρώνει, ξεκάθαρο από τα προαναφερθέντα.  Μέσα όμως από την ακραία σάτιρα, ο Φο κατακεραυνώνει τις εξουσίες, αποκαλύπτει την παραφιλολογία, την ψεύτικη χαρά των ναρκωτικών και την αφελή κουτοπονηριά των ανθρώπων που πιστεύουν ότι επιτελούν κοινωνικό έργο υπηρετώντας ένα σαθρό κράτος.  Δεν είναι μια απλή φαρσοκωμωδία, είναι ένας ύμνος στην τέχνη του θεάτρου, με πικρές δόσεις αλήθειας και τραγικής πραγματικότητας, που κάνουν τον θεατή να γελάει με δάκρυα.

Κύριος χορηγός: ΘΟΚ

Χορηγός: Gloria Jean’s COFFEES

Στηρίζουν: Αιμίλιος Ηλιάδης

Χορηγός επικοινωνίας: ΡΙΚ

Για κρατήσεις στο τηλέφωνο: 70007721

Φωνήεντα σε περίπτερο/ Παρουσίαση της Ποιητικής Συλλογής της Ελένης Αρτεμίου - Φωτιάδου

Aδειες βγήκαν οι λέξεις... / Εύα Γεωργίου

Aδειες βγήκαν οι λέξεις...
Κάποιοι τις επαίνεσαν....
Κάποιοι άλλοι τις προπηλάκισαν
Έπαψες να νιώθεις...
Το χάδι προπύργιο
και το φιλί δόλιο...
άμορφα συμπνυκνωμένο στο κενό των χρόνων...

[Τα πιο όμορφα ποιήματα] / Εύα Γεωργίου

Τα πιο όμορφα ποιήματα γράφονται σε μικρές ώρες
κει που το δάκρυ ξεχειλιζει και χαράζει σαν διαμάντι τα γυάλινα...
Τα μάτια αλητεύουν, περιπλανούνται κει που έζησες....
Ο νους πλάθει αρχέγονες εικόνες 
Η νύχτα δεν έχει τιποτα να σου πει , η έκσταση δε δαμάζεται με όνειρα...
θεριεύει όλο σου το είναι
και αναμασάς ιστορίες
Και τοτε σε βρεγμένο χαρτί ζωγραφίζονται ολόκληροι χάρτες ονείρων και ωκεανοί αδάμαστοι!

«Κομμάτια Ουρανού» Ποιητική Συλλογή της Θάλειας Χριστοδούλου που εκδόθηκε το 2014

Κύπρος μου!!!

Κύπρος μου πολυπόθητη
και πολυαγαπημένη,
όμορφη σαν νεράιδα
μα τόσο πονεμένη.

Σε πόνεσαν, σε τσάκισαν
και σβήσαν τη χαρά σου,
κάποιοι που ζήλεψαν πολύ
την τόση ομορφιά σου.

Ποθήσανε τα κάλλη σου
και σ' έχουνε φθονήσει,
θελήσανε τα πλούτη σου
το γέλιο σου έχουν σβήσει.

Μα εμείς που σ' αγαπήσαμε
μαζί σου αγρυπνούμε,
ανορθωμένη θέλουμε
και πάλι να σε δούμε!

Για σε θα προσευχόμαστε
κάθε κακό να σβήσει,
να δούμε το χαμόγελο
στα χείλη σου ν' ανθήσει!

Η σωτηρία της ψυχής

Η αλήθεια αυτή δεν κρύβεται
σε όλους θα την λέμε,
αν την αλήθεια κρύψουμε
μετά πολύ θα φταίμε!

Η σωτηρία της ψυχής
είναι σπουδαίο πράγμα,
δώσ' την καρδιά σου στον Χριστό
κι Αυτός θα κάνει θαύμα!

Δώσ' Του το πράσινο το φως
μέσα σου για να ζήσει,
θα σε αλλάξει ριζικά
θα σε αναγεννήσει!

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΝΩΝΕΙ

Αν θες να τα περνάς καλά
με όλους και με μένα,
να πάρεις την απόφαση
ν' απαρνηθείς το ψέμα!

Αλήθεια κάποτε πονάς
και κάποτε πληγώνεις,
μα ψέμα όμως πάντοτε
τις σχέσεις τις τελειώνεις!

Αλήθεια μοιάζεις με το φως
εσύ ελευθερώνεις,
εσύ ότι καλύτερο
ανθρώπους τους ενώνεις!

Το θάρρος να' χεις να μιλάς
μονάχα την αλήθεια,
γιατί είναι καλύτερη
από τα παραμύθια!

Δροσοσταλίδες: Ποιητική Συλλογή της Θάλειας Χριστοδούλου που εκδόθηκε το 2015

Αληθινή ιστορία

Σε κάποιες χώρες πιο παλιά κι αυτό είναι αλήθεια, σαν οι γονείς γερνούσανε δεν είχανε βοήθεια. Τους παίρνανε σ’ έναν γκρεμό και κάτω τους πετούσαν, σαν βάρος τους εβλέπανε όταν αυτοί γερνούσαν. Ένας πατέρας μια φορά αδύναμος και γέρος, ζούσε με τα βλαστάρια του στο ίδιο μέσα μέρος! Κι αφού πλέον δεν πρόσφερε και είχε πια λυγίσει, ο γιός του αποφάσισε πως δεν πρέπει να ζήσει! Με το εγγόνι το μικρό στον γάιδαρο καθίσαν, μ’ ένα καλάθι να κρατά ο γέρος, προχωρήσαν! Μες στο καλάθι ο παππούς σε λίγο θα καθήσει, να πέσει από τα ψηλά ο γιός θα τον αφήσει. Πατέρα, είπ’ ο εγγονός, σαν φτάσουμε στο μέρος, το καλαθάκι φύλαξε για σε που θα ‘σαι γέρος! Που να βρω χρόνο να γυρνώ καλάθι για να ψάξω; Να το ‘χω θέλω έτοιμο ευθύς να σε πετάξω! Και ο πατέρας πάγωσε, σταμάτησ’ η καρδιά του, απλά το αντιλήφθηκε πως έρχετ’ η σειρά του! Σε ένα δευτερόλεπτο αλλιώς όλα τα είδε, αγκάλιασε τον γέρο του και σπίτι του τον πήγε! Όπως φερθείς θα σου φερθούν, θα πάρεις ό,τι δώσεις, Αν φέρεσαι μ’ απανθρωπιά, κι εσύ δεν θα γλυτώσεις!

Αχ έρωτα

Είναι γλυκό να σ’ αγαπούν, μα και να σου το λένε,

για σένανε να καίγονται, να λιώνουν, να τρελαίνονται, για πάρτη σου να κλαίνε!

Η αγάπη σου χαμογελά και σου γλυκομιλάει, 

παράξενα αισθάνεσαι στο πάθος της πια χάνεσαι καθώς σε ακουμπάει!

Ο έρωτας γλυκοκοιτά, η έλξη ψιθυρίζει,

αρχίζουν τα μηνύματα τα ερωτικά ποιήματα κι ο πόθος σε αγγίζει!

Σαν πούπουλο στον άνεμο σε παίρνει και σε φέρνει, 

αχ έρωτας παράφορος καθόλου

Αδιάφορος στα πόδια τους σε σέρνει!

Θάλεια Χριστοδούλου (αναφορά)

Η Θάλεια Χριστοδούλου γεννήθηκε στο χωριό Κλήρου της επαρχίας Λευκωσίας. Σήμερα ζει στη Λεμεσό. Ασχολείται με την ποίηση.

Ποιητικές Συλλογές:

• 2014 «Κομμάτια Ουρανού». 
• 2015 «Δροσοσταλίδες»

Προς Δερυνειώτες Βετεράνους Πολεμιστές Β' Παγκοσμίου Πολέμου

Για σας, που η ειρήνη δε φυλακίζεται με σύνορα...

Για σας, που οι άνθρωποι είναι όλοι αδέλφια

Και δεν χωρίζονται σε φυλές, θρησκείες και χρώματα...

Για σας που ήσασταν έτοιμοι να γράψετε

σε παγκόσμιες πατρίδες με το δικό σας αίμα

Ειρήνη στον κόσμο, Ελευθερία, Δικαιοσύνη...

Λένια Τακούσιη Χριστοφόρου

Ποιήματα της Λένιας Τακούσιη Χριστοφόρου

https://www.ucy.ac.cy/psifides-gnosis/el/digital-portfolios/17-gr-articles/top-menu/digital-portfolios/81-lenia-takoushi-christoforou

Κατά λάθος / Λένια Τακούσιη Χριστοφόρου

https://www.ucy.ac.cy/psifides-gnosis/documents/psifides-gnosis/%CE%A8%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC_Portfolio/Lenia_Takoushi/TakoushiChristoforouKataLathos.pdf