γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας
Λαϊκοί άνθρωποι. (Γεωργοί, βοσκοί, εργάτες) Είχαν την ικανότητα να συνθέτουν τραγούδια,
(διηγηματικά ή αφηγηματικά) για διάφορα γεγονότα που προκάλεσαν το ενδιαφέρον
τους. Τα απήγγειλαν σε διάφορα πανηγύρια και σε λαϊκές συγκεντρώσεις με στόχο
την συγκίνηση του κόσμου και σε ορισμένες περιπτώσεις την αφύπνισή του.
(Διαφαίνεται η προσπάθεια να θίξουν θέματα ανισότητας, εκμετάλλευσης του απλού
ανθρώπου, του φτωχού εργάτη από την κεντρική εξουσία ή από κάθε είδους
εξουσία). Χρησιμοποιούν ως γλώσσα τη Κυπριακή διάλεκτο, εμπλουτισμένη με λέξεις
από τη Δημοτική Ελληνική Γλώσσα αλλά και από τη Καθαρεύουσα.
Τα θέματά τους:
-Κοινωνικές ιστορίες (ερωτικά, θρησκευτικά
γεγονότα. Φόνοι, αυτοκτονίες κτλ)
-Πολιτικά γεγονότα ( εθνικοπολιτικά συμβάντα,
προσφυγιά κτλ)
-Φυσικά φαινόμενα (θεομηνίες, πλημμύρες, ανομβρία
κτλ)
Είδη των Ποιητάρικων τραγουδιών
-Διηγήσεις, Αφηγήσεις
-Ερωτικά
-Τσιατιστά (κκιατίσματα)
Πηγή: Ανθολογία Κυπριακής Λογοτεχνίας
