Κάποια καμπάνα από το μακρινό παρελθόν χτυπάει ακόμα αδύναμα στ’ αυτιά μου. Η έρημη εκκλησιά όπου το μισοτελειωμένο κερί αγν...

Τα χρόνια μας μετράμε Σ' ένα κομμάτι νήμα απ' το κουβάρι της ζωής Τις μέρες της χαράς ιχνηλατούμε Μ' ένα ανύποπτο ανασκίρτημ...

Ήρθε φθινόπωρο, οδεύουμε προς το χειμώνα. Τα μάρμαρα, σκεπασμένα με τη στάχτη των καμένων σπιτιών μας βυθίζονται όλο και πιο πολύ στη γη...

Είμαι η Κύπρος Είμαι ο βυθός που αναδήθηκε στην αγκαλιά της Μεσογείου Η αλμυρόγλυκη θάλασσα κι ο αφρός του κύματος στην Πέτρα του...

                                                Μας ταξιδεύεις πάλι στο νησί… Κι είν’ το ταξίδι αυτό Γιομάτο γλύκα που πικραίνει,...

Σ’ ανατολίτικο σκοπό χορεύοντας στο κύμα Λικνίζεται το γέρικο σκαρί σου Στα κόκκινα και τα μαβιά νερά που βάφονται σ το ηλιοβασίλ...

Κάποια καμπάνα από το μακρινό παρελθόν χτυπάει ακόμα αδύναμα στ’ αυτιά μου. Η έρημη εκκλησιά όπου το μισοτελειωμένο κερί αγνό κα...

Βρεθήκαμε στην άκρη του πάρκου εκεί που τα χνάρια των πουλιών ψηλάφιζαν το νωπό χώμα μετά τη βροχή που κόπασε για λίγα λεπτά. ...

Είμαι ο βυθός που αναδήθηκε στην αγκαλιά της Μεσογείου Η αλμυρόγλυκη θάλασσα κι ο αφρός του κύματος στην Πέτρα του Ρωμιού Τα καφε...

Κυπριένια Κόρη θλιμμένη με τ' ανέκφραστο χαμόγελο, κόρη της Αφροδίτης χαμηλοβλεπούσα, με τα μακριά πλοκάμια των μαλλι...