http://k-charalambides.com.cy/wp-content/uploads/2015/04/%CE%A4%CE%9F-%CE%91%CE%93%CE%93%CE%95%CE%99%CE%9F-%CE%9C%CE%95-%CE%A4%CE%91-%CE...

Πρώτον βραβείον εις τον νεκρόν. Δεύτερον βραβείον εις τον ημιθανή. Τρίτον βραβείον εις τον ζώντα. Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κ...

Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης, ο ποιητής για τον οποίο έγραψε ο Παπατσώνης « ζωογονεί την μαρασμένη και ασθενούσα νεοελληνική Ποίηση. Της ξαν...

Τι είναι ο Πνυταγόρας όλοι ξέρουμε ή θα μπορούσαμε να μάθουμε (της Σαλαμίνας λένε που ήταν βασιλιάς). την Πνυταγόρου όμως, τη μικρή του Πνυ...

Όταν ο ήλιος με τις ασπροκίτρινες αχτίνες του έπεσε πάνω στα γουρούνια, είδε με χαρά του πώς το καθένα είχε πόδια τέσσερα. δυό για να γράφε...

Κάποιες φορές με βλέπουνε καβάλα στ' άλογό μου επάνω από τον ουρανό της Λευκωσία. Τρέξε να δεις, μου λέγουνε. Κι εγώ δε βλέπω. Όμως μια...

Αυτή ‘ναι η μοίρα των αγνοουμένων τέκνων της δυστυχούς πατρίδας, να τους βλέπεις ωσάν σε πανελλήνιους αγώνες πίσω από τ’ άρματα μέρες...

Ένα παιδί, περίπου σαν τη Δάφνη, στο δυο φτεράκια του είχε «Θέλω τον πατέρα μου». Αλλο παιδί κουτσαίνοντας ή σκουντουφλώντας σε σκαλο...

Πώς να χωρέσει ένα λεωφορείο τα πιο μεγάλα ονόματα της οικουμένης, το Γιώργο, τον Αντρέα, το Γιάννη, τον Κωστή, ποιον να πρωτοδιαλέξει...

Ν α ιδώ ποιος είμαι ζύγωσα και πούθε το χώμα μου κρατά. Μπήκα και στάθηκα στο σπίτι τ' αλμυρό, σιμά σε λάκκο. Μια ...

Είχε τρακόσια στρέμματα γης υπό κατοχήν και τον πατέρα της στα βάθη της Ανατολής. Θα παντρευόταν ευτυχώς ένα καλό παιδί. Κατά την τελε...

Παιδί με μια φωτογραφία στο χέρι με μια φωτογραφία στα μάτια του βαθιά και κρατημένη ανάποδα με κοίταζε. Ο κόσμος γύρω του πολύς ∙ κι αυτό...

Ελευθερία με τα πουλιά στα χέρια, με ράμφη και φτερά, κοιτά τον αέρα, μετρά τις τρύπες του κορμιού της, έχει στον ώμο τη λαχτάρα, στις π...

Αλλ´ ο Gian Mudazzo, όστις ήτο διοικητής,  πτοηθείς εκ της συμφοράς της Λευκωσίας,  χαμερπώς ηνέωξε τας πύλας εις τον πασάν της Κι...

   Είχα γυρίσει το κεφάλι ανάστροφα και κοίταζα τον ουρανό με τ’ άστρα ματωμένα. Άγγιζε ο λίθος ο πελεκημένος τη Ζώνη σου, τα μά...

Ο Μύρης βγήκε από τον τάφο, καθάρισε το πρόσωπο, τα χέρια από τον ρύπο της ψυχής – ήρθε κρατώντας το θαλασσί σκοτάδι της ημέρας. ...

Αθθοφορούσα μου τζυρά που το φιλίν σου τρέμει άμαν το σούζει ο άνεμος τζι αρπάσσουν το οι αντζέλοι. Αθθοφορούσα μου τζυρά που το φ...

Στον Γιώργο Χριστοδούλου από την Αιγιαλούσα Ι Πλήθος θαλάσσης• θάλασσα πλημμύρισε τον ουρανό με κέντημα χρυσό. Γλωσσολαλία• ...

Μαζεύονται οι κουκκίδες τ' αχνοσκόταδου, καμπάνα στάζει. φωνή του κρυολογημένου μουεζίνη γλιστρώντας στη γωνία ξεφεύγει από την ...

Ήμαν σπουδαίος αθλητής σήκωσα τόνους σίδερα έκαμα τ’ όνομα βαρύ∙ να το θυμάμαι τώρα μ’ αλαφραίνει. Γιατί φοβάμαι οι άνθρωποι δεν...