Έχουμε ξεπεράσει το όριο της υπομονής τώρα πλέουμε καθώς καράβια σε ανοιχτές θάλασσες μόνοι μέσα στην απλωσιά βόηθα καρδία αν πρέπει να οροθ...

Να φοβάστε την άλλη σκιά που δεν σας ακολουθεί που δεν κρατιέται στον επιμελημένο περίγυρο της παρουσίας σας Παίρνει κάποτε ...

Κάποτε αφήνεις το σπίτι όπου γεννήθηκες όπου έζησες δέκα χρόνια, είκοσι χρόνια, ολόκληρη ζωή. Ένα, ένα σηκώνουν τα έπιπλα. Μέν...

Σα μια σταγόνα διαλυμένη μέσα στην κάψα του μεσημεριού φέρνεις στα χείλη τη μακάρια γεύση από πρώιμο καλοκαίρι∙ κι’ έτσι ως γυ...

(Λάρνακα, 1938 - 2012) υπήρξε ποιητής, εκδότης, ερευνητής, μελετητής. Σπούδασε φαρμακευτική στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού. Ι...

Τότε έμπαινε το ποτάμι μέσα στο σπίτι, κυλούσε κάτω από τα έπιπλα, σήκωνε το μπαούλο με τις φωτογραφίες. Ο Γιάννης δεν μπο...

Περνά ο κουτσός λαός-σου φορτωμένος παράσημα και τα παράσημα δε χορταίνουνε ψωμί, μονάχα σημαδέβουν μ’ αίμα και θάνατο τους ...

Δεν είναι πως όλα ετούτα τάχτηκαν πως τώρα γνωρίσουμε εκ των ένδον ότι κανένας δεν επιστρέφει — ονόματα που αρνούνταν να π...

Μεγεθύνοντας την πράξη προδίνουμε το όραμα. Οι ήρωές μας ήταν άνθρωποι, ανεπιτήδευτοι στη μάταιη θυσία τους∙ δε θα μολύνουμε τη ...

Ποίημα είναι το κενό πέρα από την τελεία της τελευταίας προτάσεως τα περιθώρια, ό,τι χωρίζει τον ένα στίχο από τον...

Διαβάτη, η μικρή Μυρτώ, από τη μακρινή αιολική Ελαία, κατηγορεί την τύχη της γιατί εδώ στην Κύπρο την ευρήκε ο θάνατος. Επιγραφή...

Αυτοί που μοιάζουν με φυτό κυκλοφορούν σχεδόν ακίνητοι στον ίδιο τόπο αδιάφοροι σε υπολογισμούς ξένοι σε πάθη από την τριβή του πλ...

Η πολιτεία έμενε άγρυπνη το βράδυ από τις οιμωγές των πληγωμένων. Κάθε πρωί ανέβαινε ο ήλιος πάνω στις στέγες, μέσα σε δέντρα πο...

Άνοιξε η πόρτα και μπήκε ο Αλεξανδρινός με αργή πατημασιά αιωνόβιου γέρου. Ώρα πολλή κάθισε σιωπηλός στη σκιά, όπου γυαλίζαν τα υγ...

Ολοένα λιγοστεύουν οι στίχοι όπως οι επιθυμίες όπως τα όνειρα όπως οι μέρες μας με κάθε χτύπο της καρδιάς.

Να φοβάστε την άλλη σκιά που δεν σας ακολουθεί που δεν κρατιέται στον επιμελημένο περίγυρο της παρουσίας σας Παίρνει...

Πετάξτε το χαμόγελο   και προχωρείτε. Έν, δυο. Το τέλος έρχεται μ’ ένα κουδουνάκι όπως τον παλιάτσο που ακούτε να ’ρχεται, να ...

Έχουμε ξεπεράσει το όριο της υπομονής τώρα πλέουμε καθώς καράβια σε ανοιχτές θάλασσες μόνοι μέσα στην απλωσιά∙ βόηθα καρδία ...

Στον Νάσο Βαγενά Τόσοι πολλοί μαζεύτηκαν να σε καλωσορίσουν και το δωμάτιο δε χωρεί- Οπλοστάτες κυνηγοί αδραν...

Αυτοί που μοιάζουν με φυτό κυκλοφορούν σχεδόν ακίνητοι στον ίδιο τόπο αδιάφοροι σε υπολογισμούς ξένοι σε πάθη από την τρ...