Κάθε φορά που διαβάζω τα πεντάγραμμα της μνήμης ανακαλύπτω κάτι ξεθωριασμένους φθόγγους που έχουν τη δύναμη ακόμα να μ' ανεβάζουν μια ...

Στη θάλασσα της Ακανθούς γεννήθηκα καθώς µου λέν' αυτοί που ξέρουν την καταγωγή µου αυτοί που καθηµερινά µιλούν για την καταραµένη δήθεν...

  Μια σαύρα σερνόταν στα χαλάσματα των πλινθόκτιστων σπιτιών οι παπαρούνες πιο πέρα μαρτυρούσαν το αίμα των σκοτωμένων κι ανάμεσα στ’ αγριόχ...

Οι μνήμες μου που ακροβατούν ανάμεσα στο σήμερα και στο χθες τώρα που σουρούπωσε στον «Μουσαλλά» και πετούν μαζί με τα πουλιά για να φωλιάσο...

 

Όλη η μνήμη του κόσμου χωράει μέσα στην Ποίηση. 'Η, τουλάχιστον, αυτή τη μαγική εντύπωση μάς δίνει η τέχνη της Ποίησης. Όλα όσα έχουν χα...

  Ο ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΣ ΣΤΑ ΒΑΡΩΣΙΑ   Ο Πετράκης Γιάλλουρος βγήκε πρωί πρωί από το μνήμα του και ξεκίνησε από το Ριζοκάρπασο για τ...

  Ο Πετράκης Γιάλλουρος βγήκε πρωί πρωί από το μνήμα του και ξεκίνησε από το Ριζοκάρπασο για τα Βαρώσια να ενωθεί με τους συμμαθητές του σε...

  Σκουραίνουν τον ήλιο μας σταθερά και ανεπαίσθητα οι απώλειες το δειλινό τυλίγει στο δίχτυ του τον ραγισμένο καθρέφτη της μνήμης και μια πα...

Κάθε που βραδιάζει ο Κυριάκος ξεπροβάλλει το κεφάλι από το άνοιγμα του κρυσφηγέτου του εκεί στα ριζά του Πενταδάκτυλου κοιτάζει τ' άστρα...

Εάλω η Πόλη Μύθος του μαρμαρωμένου βασιλιά Φανάρι φθίνον Στο Μπαλουκλί Μισοτηγανισμένα ψάρια Καρτερούν τον γέροντα ν’ αναστηθεί για ν...

Κουρσάρικα καράβια που περνούσαν τ’ αμπάρια τους γιομίζαν με το βιος μας ψαρόβαρκες που ξεκινούσαν δέκα φορές γυρνούσαν αδειανές απ’ την...

Ώστε πρόσεξες φέτος μου ‘πες την άνοιξη γιατί έσερνε πίσω της νεκροφόρες ώστε πρόσεξες φέτος μου ‘πες την πανσέληνο της έστω κι αν δακρυ...

Πλούσια και φέτος η συγκομιδή ονείρων που οι ονειροκαλλιεργητές σε τσουβάλια και πανέρια στοιβαγμένα τα μεταφέρουν στα ονειροτριβεία για...

Το βλέμμα της μέρας σπέρνει χαμόγελα στο βρεγμένο χώμα κι ένα μικρό κυκλάμινο ανάμεσα στη σιωπή των βράχων ανασαίνει την άνοιξη. (α...

Από το Νίκο Πενταρά Όλη η μνήμη του κόσμου χωράει μέσα στην Ποίηση. 'Η, τουλάχιστον, αυτή τη μαγική εντύπωση μάς δίνει η τέχνη τη...

Κάθε Πρωτοχρονιά σκουπίζω απ' το κατώφλι του νέου χρόνου το δάκρυ τ’ ουρανού ντύνομαι την ορμή του κυμάτου ζώνομαι το ουράνιο τόξο...

Ήταν ωραία η Ανατολή! Ξυπνούσε πάντα χαμογελαστή μ’ ένα κεφαλαίο άλφα να κελαηδά στα ξέπλεκα μαλλιά της. Tώρα ξημεροβραδιάζεται μ’ ένα α...

Παίρνει ο Γενάρης το νεογέννητο και το πλένει με ανθόνερο (πυροβολισμοί) Ο Φλεβάρης το μαθαίνει να ψελλίζει τα πρώτα του λογάκια (πυροβο...

Τα χέρια του κινούνταν όμως δεν άνοιξαν ποτέ να δώσουν έστω μια αγκαλιά και μιλούσε για ανάπηρες κοινωνίες χωρίς να καταλαβαίνει ότι εκε...