Στη μητέρα μου Αν ήμουνα ποιητάρισσα θα σε τραγουδούσα ολόγιομο φεγγάρι. Θα τραγουδούσα το βουβό σου κλάμα την ώρα την ύστερη. «Πότ...

Πώς να τ’ αντέξω τούτο τ’ όνειρο έτσι που βγήκε απ’ την αρχή κλεμμένο. Μετέωρα βήματα. Τώρα, η ώρα της σιωπής τώρα, του ανείπωτου πόνου ...

Ομολογία  Τα βράδια που μονάχα  το λευκό του γιασεμιού μας τραγουδούσε     με μύησες στις σιωπές σου    Και τις λάτρεψα. ** Όν...

http://evaneocleous.blogspot.com.cy/2016_03_01_archive.html

Να ξεθωριάζουν άραγε τα όνειρα; Αναρωτιέμαι τώρα που παγιδεύτηκα σε σιωπές επώδυνες τώρα που τα γιατί φοράνε θλίψη. Κάποτε είχ...

Έτσι απλά ζωή μεταμορφώθηκες σαν το χαμόγελο που χαϊδεύει ημερωμένο την καινούργια ανατολή… Εύα Νεοκλέους

Η Εύα Νεοκλέους είναι φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Ζει και εργάζεται στη Λεμεσό.  Ποιητικές Συλλογές:  «Σημάδια για το δρόμο», ε...

Κανονικά, δεν πρέπει να΄χω και παράπονο -έτσι θα΄λεγε κι ο ποιητής- Μου χάρισες τόσα σύννεφα να΄χω να περιδιαβαίνω… Εύα Νεοκλέους, Ση...

Τις λάτρεψα τις νύχτες με φεγγάρι που ξαγρυπνώντας γνώρισα το απροσμέτρητο της αγάπης σου. Την αλήθεια σου ιχνηλάτησα ακολουθώντας τι...

Ήταν καιρός... η πανσέληνος του Ιούλη παίρνει εκδίκηση. Κάπου εδώ ο χρόνος σταματά. Ήταν καιρός… Στάζει η πίκρα και κακοφορμίζουν οι πληγές...

Δε χρειάστηκε και πολύ… Μοναχά το μένος της αθωότητας μέσα από τα τεράστια μάτια σου που μεταμόρφωναν τον κόσμο. Ποίηση μονάχα οι σιωπές κα...

  Ενόραση Αιώνες περπάτησα γυμνή ανάμεσα στις φυλλωσιές του Αυγούστου και τις πηγές που δεν στέρεψαν. Αιώνες ξεδιάλυνα των μαντείων τ’ ανε...