Συμφορά / Κολοσιάτου Φροσούλα

 

Όταν χαράζει στο Αιγαίο

Ο κρότος του νερού τινάζεται

Φυσάει δυνατός πουνέντες

Όμως ο πνιγμός καταλήγει αθέατος

Οριοθετεί τα κύματα

Βαθύφωνη η μέρα υποκλίνεται

Αποσυντονίζει ο καιρός

Και ο κραδασμός της νύχτας τεμαχίζει

Μέσα σε λαβύρινθους υγρούς

Πέτρωσαν οι υπόγειες στοές

Και ο θάνατος