Εσείς που πάνω από ηρώων μνήματα κομπάζετε με δάφνινα στεφάνια και λόγια πατριωτικά μα την θυσία τους ασύστολα ντροπιάζετε... μέχρι τα μπού...

  Κολάζουμαι που σε θωρώ με τη λεγνήν την κόξαν, Τζιαι το μαλλί σου το γρυσόν, μοιάζεις που τον παράδεισον Ο Άγγελος που θκιώξαν...

Εμπορεύσιμα εδώδιμα χριστουγεννιάτικα παιχνίδια ο θείος λόγος από τους ιεροκήρυκες -ο Ιωσήφ και η Μαρία ήταν άστεγοι έψαχναν κάπου να γεννήσ...

Στο Σπίτι μας που ο πόνος τώρα ερήμαξε κι άγριος βορινός κτύπησε αγέρας σα φάντασμα παλιό πλανάται η σκέψη μου όταν σκορπάει το γκρ...

Δεν θα έλεγα, ποτέ μου ότι είμαι δικός σου... Αν δεν κυκλοφορουσες και στο τελευταιο κύτταρο του οργανισμού μου... Αν η σκεψη μου, ξωστρακού...

  Το λάθος Κάθετα κι οριζόντια ξύλα χρόνια τώρα φτιάχνουν τους πιο σκληρούς σταυρούς για τον Μεσσία Εν αρχή όμως είν΄ το λάθος… Μόνο ενός...

  Στες βραδυνες φιεστες, στηνουν σκηνες οι καραγκιοζοπαίχτες Επαίνους και βραβεία διαμοιράζουν, κι οσους μενουνε απεξω τους τρομάζουν Στην ...

  Φλιτζάνι   αναποδογυρισμένο και ρηχό μας κληροδότησαν έναν καφέ παρηγοριάς στης γειτονιάς την   πορσελάνινη   συνάντηση Τα ιερογλυφικά ερμ...

  Ένας αέρας με θυμό λυσσομανά κι ότι στο δρόμο του βρεθεί κάτω το ρίχνει, ρωτώ ποιός είναι που τον κόσμο τυρρανά και ένα χέρι εχθρικό εμένα...

  Φινάλε διάφανο λιποβαρές δίχως εκτόπισμα. Χορός υδρόβιος υπότιτλοι κυματισμοί ακροτελεύτιο. Άνωση δίχως όρους σχεδόν ένωση αμφίβια σώματα ...

Ασπάζονται ο ένας τον άλλον, σαν πρόκες οι σκέψεις καρφώνονται πάνω στο δέρμα, εισχωρούν μέσα στο αίμα, στην καρδιά, ακόμη και στα μικρότερ...

  Θύμησες από το σπίτι μου Το σπίτι μου κάθε πρωί υποκλινόταν σε ένα ήλιο γεμάτο με ανείπωτο φως Μέσα στην αγκαλιά των γονιών μου χωρούσε ολ...

----------------------------------- Η ψυχή στα τέσσερα όταν μπουσουλάει πλάθεται με κάθε τι που αγγίζει αν δεν την καίει αν δεν την τρυπά αν...

. Τη μέρα που ξεπούλαγαν τους σκλάβους που τέλειωνε ο χρόνος της σοδειάς ο ήλιος δεν λεγόταν να φανεί τηγάνιζαν τα άλφα μες στο λάδι και μαύ...

Πόσο ζυγίζει η ζωή; Κάποιες φορές τόσο βαριά όσο και η στιγμή που άφησες το σώμα της μάνας σου στο χώμα Πιο βαριά και από εκείνο τον στερνό,...