Βαρνάβας Π. Σωτήρης Ατέρμονη βροχή στην καρδιά του χειμώνα ρηχός χείμαρρος περνούσε ξυστά πλάι στο αλώνι εκείνο το χρόνο χάσαμε  το...

 Αμίλητη η μητέρα καθόταν στην αυλή  πλέκοντας τη ζωή της παπαρούνες  στάχυα και τριαντάφυλλα   μα πιο πολύ ζωγράφιζε με τις κλωστές  ...

Μενεξεδένιες ομιλίες στα παραθύρια της Κυριακής οι μοιρασμένες Λευκωσίες του κόσμου η μυστική αφροδίτη των παλιών ερώτων και τ...

Μια μέρα ανώνυμη χωρίς υποκρισίες, απλή μες τ' άσπρο της φουστάνι, να παίρνει δρόμο μες στ' ανώνυμα στενά της Λευκωσίας, κάποια στι...

Στον Μιχάλη Χ. Οι ιστορίες του παππού τα παιδικά του χρόνια το χωριό η πρώτη του δουλειά στην πόλη η ξενιτειά ο πόλεμος η ξενιτ...

Είμ’ ένας άνθρωπος που επιστρέφει συνεχώς από μια εκπρόθεσμη μνήμη όπου το τέλος προηγείται αενάως της εκκίνησης. Ειδωλολατρία Η μνήμη ...

... «Κι απρόσειτο καθ’ όνειρο                 στα τρίσβαθα ριγάει                 του ρημαγμένου νου»

Ετούτη η πόλη γυναίκα στη μέση του έρημου κάμπου. Ψηλά η νύχτα εγκλωβίζει τη σιωπή. Στην αυλή του μουσείου οι φοινικιές ανασαίνουν ...

Και κάθομαι εδώ μέσα στους ξένους ανέμους που περπατούν το κορμί σου. Λευκωσία Λευκωσία σε κυνηγώ μέσα στ' ατέλειωτα φώτα της νύχ...

Πόλη με τις νεκρωμένες θάλασσες και την κατακόρυφη θλίψη καρτέρι της ανερμάτιστης σιωπής πόλη με τα γυμνά παράθυρα και τις λεηλατημέ...

Αντιστάθηκε στο κάλεσμα της Κίρκης μες στις κόρες των πλαστικών ματιών αντιστάθηκε στο νόμο της βαρύτητας που αντιμάχεται την έλξη τ'ου...

Στου κάμπου το νοικοκυριό για τον  καθένα  Ενα ποτήρι περιμένει  Κάτω από τον ήλιο, και είναι πάντα  ήλιος  Κάτω από τ...

Δε χορταίνουν τον έρωτα, το πράσινο το καφετί, το γαλανό.  Ομως δε γράψαμε γι’ αυτά,  δεν είπαμε πως είναι διεστραμμένοι,  πάτ...