Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σακαλλή Αυγή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σακαλλή Αυγή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Σακαλλή Αυγή (βιογραφικό)

Γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1916. Τελείωσε τις γυμνασιακές στην Αίγυπτο και εργότερο συνέχισε τις σπουδές της στην Αγγλία. Πτωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1939, με σημοσιεύσεις ποιημάτων της στα περιοδικά ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ και ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ. Αχολήθηκε και με την ζωγραφική. 

Ποιητικές συλλογές:

  • 1945: Οράματα
  • 1946: Απάνεμα
  • 1948: Εξομολόγηση
  • 1952: Ο Διαβάτης με τον ήλιο
  • 1954: Χαμένος Αετός
  • 1958: Άσπρο φως

ΤΑΠΕΙΝΑ / Σακαλλή Αυγή

Λίγα στολίδια και πορφύρες
έτσι γυμνή θα σου δοθώ
της παρθενιάς μόνο τ΄ αχνόφαντα,
που μου υφάνανε οι μοίρες
για σένα απόψε θα ντυθώ!...

Με ροδοστάματα θα νίψω
τη θωριά μου και το νεκρό μου μυστικό
που ως νύχτα πια με σκέπασε, 
παιδί στα πόδια σου θα σκύψω 
και ταπεινά θα σου το πω....

Κι αν αγαπάς τη χινοπώρα
γύμνια μου, και συγχωρνάς
το μυστικό μου τ΄ ανιστόρητο,
ψυχαδελφή σου σ΄ άγρια μπόρα, 
κι όπου το θέλεις θα με πας!...


ΗΡΘΕΣ..... /. Σακαλλή Αυγή

Ήρθες΄και την καρδιά μου απάλυνες!
Μα ούτε πως ήρθες το πιστεύω ακόμα, 
κι ούτε κατάλαβα το πως!
Κι αναρωτιέμαι μην είν΄  όνειρο, 
και ρόδα γέμισε το χέρσο χώμα, 
κι από τ΄ αχνάρι σου ηλιοφώς.

Ήρθες σε Γεναριού μεσάνυχτα
με την αντάρα τη βροχή!
Ήρθες, θαρρώ,στο πιο πικρό μου βράδυ...
Κι αμέσως το μπουρίνι σίγασε, 
κι όλα γύραθε γίνανε σα  χάδι
και γαληνά σαν προσευχή.

Το ντύμα του χειμώνα μου έβγαλες
με της στοργής σου το φιλί, 
και σ΄ αλαφρύ με τύλιξες μετάξι!
Ήρθες κι από βαρύ το σώμα μου, 
τώρα γυρεύει σαν πουλί, 
στους ουρανούς τ΄  Απρίλη να πετάξει!...

Ήρθες΄και την καρδιά μου απάλυνες!
Μα ούτε πως ήρθες το πιστεύω ακόμα, 
κι ούτε κατάλαβα το πως!
Κι όμως το μύρο της ανάσας σου
με ονειροβόσκει στο πράο ετούτο γιόμα:
Ήρθες κι είσαι στα στήθια μου γερτός!...

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

ΠΕΡΙΛΑΙΜΙΑ / Σακαλλή Αυγή

Φτάσαν οι κόρες, φτάσαν τ΄  ακρογιάλια...
Και περιλαίμια γίνανε
τ΄ άλικα 
της θάλασσας κοράλια.

Νυφτιάτικα εφτάσανε ντυμένες, 
με σταφάνια από κρίνα, 
μ΄ όνειρα
τα μαλλιά στεφανωμένες!

Φτάσαν οι κόρες, φτάσαν τους γιαλούς
κι οι πόθοι, με τα κύματα
μαργαριτάρια αναπηδήσανε
από της θάλασσας
τους άμετρους βυθούς...

Απλώσανε οι κόρες, 
τα χέρια απλώσανε τα δέσμια
κι οι πόθοι πια στους κύκνειους λαιμούς
της φυγής έγιναν περιλαίμια...

Φτάσαν οι κόρες:
τα όνειρα φτάσαν στ΄ ακρογιάλια, 
κι οι πόθοι πια τύλιξαν τους λαιμούς
κι άλικα κρέμονται κοράλια!...

ΘΥΡΕΣ / Σακαλλή Αυγή

Ν΄  άνοιγαν οι κλεισμένες θύρες μου μια μέρα, 
γαμπρό να σ΄ έβλεπα να φτάνεις από πέρα, 
σαν παραμύθι νύχτας φεγγερής...

Οι βουβοί τοίχοι του σπιτιού μου οι γκρεμισμένοι 
μ΄ ανθοστεφάνια θά ΄ταν πάλι στολισμένοι, 
κεριά θα τους φωτίζανε Λαμπρής!

Αχ! να μπορούσανε οι θύρες μου οι κλεισμένες,
απ΄ τον αγέρα και το φως λησμονημένες, 
γιορτάσιμα ν΄ ανοίγανε ξανά.

Απ΄  τα  θαμπά κι αραχνιασμένα παραθύρια,
από έναν ήλιο κι ένα Μάη πανηγύρια, 
να μπουν με τα τραγούδια τ΄ αυγινά!...