Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παγιάση - Κατσούρη Ντίνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παγιάση - Κατσούρη Ντίνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 20 Μαΐου 2021

Οι ποιητές και τα συνέδρια / Παγιάση - Κατσούρη Ντίνα

ΕΝΑ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ 1980

Κι ενώ όλοι εμείς οι ποιητές
καταθέταμε τη φαιά μας ουσία
στην υπηρεσία της ανθρωπότητας
μεσ' από ανεξάντλητες θεωρίες,
ποιητικές σεάνς, μεξικάνικες κιθάρες,
vino rosso, ψειρολογίες, τρίχες και σκατά, εκεί,
μπροστά στον τάφο
ενός σφαγμένου Γιουγκοσλάβου αντάρτη
μας ήρθε το μήνυμα:
πώς εσύ ανενόχλητος
φλερτάριζες πάλι
με τους αγωνιστές και τους οδοιπόρους,
πώς εσύ ανενόχλητος
έστηνες,
κόπου εκεί στα βουνά της πατρίδας μας,
μικρά τρελά παιχνίδια
ανάμεσα
Κύπρου, Αφρικής, Λατινικής Αμερικής και Παλαιστίνης,
πώς εσύ ανενόχλητος
υπενθύμιζες «πέραν πόσης λογικής αμφι­βολίας»
την παρουσία σου
στις γειτονιές της Λευκωσίας (παλιές και νέες)
κι έδινες πάλι
μια πρώτη γεύση, μια πρόβα τζενεράλε, ας πούμε,
βίας, τρομοκρατίας και προβοκάτσιας.

Για τον Φασισμό μιλάμε, φυσικά, για τον Φασισμό.


Ε, όχι, λοιπόν,
Αν η ποίηση, σε οποιαδήποτε περίπτωση
ανέχεται έστω και ψήγματα της παρουσίας σου,
αν η ποίηση, σε οποιαδήποτε περίπτωση
μεροληπτεί για να δικαιώσει την παρουσία σου,
αν η ποίηση, σε οποιαδήποτε περίπτωση
αδιαφορεί για την παρουσία σου
κι ενδίδει σε σένα και στους ποιητές σου,
τότε να τη διαγράψουμε.
Ναι, διάολε, να τη ΔΙΑΓΡΑΨΟΥΜΕ
οριστικά και αμετάκλητα από τη ζωή μας.

Γιατί η ποίηση γίνηκε,
για  να συμπορεύεται με την ανάσα  του πρόσφυγα
την αγωνία του αγνοούμενου
τον θρήνο της μάνας
τον σφυγμό του αντάρτη
την αγάπη της γης
το τραγούδι της νίκης
την αιώνια αλήθεια.
Με λίγα λόγια: τη Λευτεριά.      

Ντίνα Παγιάση Κατσούρη (βιογραφικά στοιχεία )



Η Ντίνα Παγιάση Κατσούρη γεννήθηκε στην Αμμόχωστο το 1941 και απεβίωσε το 2021.  Σπούδασε δημοσιογραφία στην Αθήνα. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της επέστρεψε στην Κύπρο το 1962. Συνεργάστηκε με εφημερίδες και περιοδικά, καθώς και με το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου (ΡΙΚ). Το 1966-1968 εργάστηκε ως λειτουργός Τύπου στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας.




 


Ποιητικές συλλογές: 
  • (1964) Ποιήματα. Λευκωσία: Τυπογραφεία Γέκα.

    (1966) Σύνθεσις. Λευκωσία: Βιβλιοθήκη Κυπριακών Χρονικών. 

    (1969) Ο Ηγεμόνας. Αθήνα: Ιωλκός.

    (1978) Υπομνήματα. Λευκωσία: Τυπογραφεία Θεοπρές.

    (1987) Αντι-Θέσεις. Αθήνα: Εκδόσεις Θεμέλιο.

    (1996) Μ' ακουουούς. Λευκωσία: Ωρίων.

    (2006) Της Αφροδίτης και του Άδωνη. Λευκωσία. ΑΝΕΥ.

    (2011) Πενήντα παρά μία ανατροπές. Λευκωσία: ΑΝΕΥ.

    (2013) Τα ποδοσφαιρικά. Λευκωσία: ΑΝΕΥ.

    (2017) Το παγκάκι. Λευκωσία: ΑΝΕΥ.

Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε πολλές χώρες του κόσμου όπως στην Αγγλία, Γερμανία, Ρουμανία , Σερβία, Ρωσία, Ολλανδία κ.α

Μεταφραστικό έργο: 
  • Αφρικανοί πεζογράφοι, «Θεμέλιο», Αθήνα 1979· 
  • Σύγχρονοι Παλαιστίνιοι πεζογράφοι, «Θεμέλιο», Αθήνα 1983.
Συλλογή διηγημάτων:

Παγιάση-Κατσούρη, Κ. Ν., (2001) Μεταξύ Θεού και Αγγέλου. Αθήνα: Εκδοτικό Οίκος Α.Α.Λιβάνη


περισσότερα για την Ποιήτρια:https://www.ucy.ac.cy/psifides-gnosis/el/digital-portfolios/17-gr-articles/top-menu/digital-portfolios/129-dina-katsouri

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ / Ντίνα Κατσούρη

 

Εκεί στο Μενεού

θα βρίσκομαι πάντα

ένα βήμα μπροστά από σένα

καθώς θα προχωράς στο μονοπάτι

που οδηγεί στο γνωστό παγκάκι.

Θα πρέπει να σε προστατέψω

από τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες της γειτονιάς

που μπορεί να είναι οι γείτονες,

οι επισκέπτες ή και άλλοι φιλοξενούμενοι.

Θα πρέπει να φτάσεις

πνευματικά ανέπαφος στο παγκάκι

για να εξαντλήσεις εκεί

όλες σου τις δυνάμεις,

τους στοχασμούς

και τα οράματα.

Και όταν θα είσαι έτοιμος

θα καλέσουμε τους φίλους

για ουζομεζέδες.


Πέμπτη 2 Μαρτίου 2017

το δάκρυ / Παγιάση - Κατσούρη Ντίνα

Δεν θα αφήσω
να πέσει αυτό το δάκρυ.
Δεν πρέπει
να πέσει αυτό το δάκρυ.
Θα το κανακέψω
θα του τάξω λαγούς με πετραχήλια
θα του υποσχεθώ τα μύρια όσα
φτάνει να συγκρατηθεί
να αφήσει τους παραλογισμούς
και τις υστερίες.
Μα τέλος πάντων
ένα δάκρυ θα πρέπει να έχει
και λίγη αξιοπρέπεια.

Η άλλη όψη του ποδοσφαίρου / Παγιάση - Κατσούρη Ντίνα


Δεν το μετάνιωσε ποτέ
Ο Ερίκ Καντονά
που προπηλάκισε έτσι
τον αναιδή οπαδό
με τις ρατσιστικές προθέσεις.
Μα ούτε και ο Ζινεντίν Ζιντάν
για την κουτουλιά
που έδωσε στον Ματεράτσι
για τα αήθη υπονοούμενα.
Μέσα όμως
από αυτήν τη σκληράδα
ξεπήδησε κατά έναν περίεργο τρόπο
μια απίστευτη
και ανεπανάληπτη ευαισθησία
που δεν θα υποπτευόσουν
σε καμιά περίπτωση
πως κρυβόταν
πίσω από μια πάσα,
ένα χατ τρικ και ένα πέναλτι.

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ / Παγιάση - Κατσούρη Ντίνα


Εκεί στο Μενεού
θα βρίσκομαι πάντα
ένα βήμα μπροστά από σένα
καθώς θα προχωράς στο μονοπάτι
που οδηγεί στο γνωστό παγκάκι.
Θα πρέπει να σε προστατέψω
από τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες της γειτονιάς
που μπορεί να είναι οι γείτονες,
οι επισκέπτες ή και άλλοι φιλοξενούμενοι.
Θα πρέπει να φτάσεις
πνευματικά ανέπαφος στο παγκάκι
για να εξαντλήσεις εκεί
όλες σου τις δυνάμεις,
τους στοχασμούς
και τα οράματα.
Και όταν θα είσαι έτοιμος
θα καλέσουμε τους φίλους
για ουζομεζέδες.
Ντίνα Κατσούρη

Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

Πενήντα παρά μία ανατροπές (απόσπασμα)

Εκείνη τη μέρα

Εκείνη τη μέρα
ο σαλπιγκτής θα καταθέσει τη σάλπιγγά του
ο  πυροσβέστης την αντλία του
η  καλόγρια το ράσο της
ο  πιανίστας τις νότες του
ο  Ρόμπιν Χουντ το τόξο του
ο Ηρακλής το ρόπαλό του
η ξαδέρφη του τα κοτσιδάκια της
ο γιατρός το νυστέρι του
και εγώ τη δεξιά κοιλία της καρδιάς μου.
Εκείνη τη μέρα.

Μόνα Λίζα
(18/12/2005 είδηση από εφημερίδα)

Ωραία, λοιπόν,
οι επιστήμονες αποκρυπτογράφησαν
το αινιγματικό χαμόγελό της:
83% ευτυχία, 9% υπεροψία,
6% φόβος και 2% οργή.
Το δάκρυ της για τον Λεονάρντο
πως δεν το είδαν;

Ελπίδα

Σου είπα
η ελπίδα πεθαίνει
πάντα τελευταία
και εσύ μου είπες
το θέμα είναι
να μην πεθαίνει ποτέ.

Οι κανόνες

Οι κανόνες του παιχνιδιού
είναι οριζόντιοι,
κάθετοι και διαγώνιοι.
Ο έρωτας
είναι όλα τούτα μαζί.
Ίσως, όμως, και κανένα. 

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Η Μοσφιλωτή και πάλι / Παγιάση - Κατσούρη Ντίνα

Το αυτοκίνητο να καταβροχθίζει την άσφαλτο
το τοπίο να διαδέχεται το ένα το άλλο
το πράσινο να συναγωνίζεται το άλλο πράσινο
οι αμυγδαλιές κατά μήκος του δρόμου να στήνουν τρελό χορό
τα χελιδόνια στα σύρματα του ηλεκτρικού
να επιδεικνύουν τις φωνητικές τους χορδές.
και αυτός να αγωνιά.
Να αγωνιά όχι για τον αγώνα Αποέλ – Ρεάλ*
αυτός ήταν προδιαγεγραμμένος.
Αλλά να αγωνιά
για να φτάσει στη Μοσφιλωτή και στον Φίλιππο Σταύρου
να μυρίσει ξανά την τσίκνα από τα σουβλάκια
να γευτεί την ίδια ζιβάνα
και η ματιά του να ξεκουραστεί στο ιδιότυπο αλλά αγαπησιάρικο εκείνο μουσείο
Αχ, αυτός ο Μισέλ Πλατινί.

Ανοιξε την πόρτα / Παγιάση - Κατσούρη Ντίνα

Μην εφάπτεσαι απλά στα όνειρά μου.
'Ανοιξε την πόρτα και μπες.
Εγώ θα έχω στρώσει το κρεβάτι
με κιλίμια και μεταξωτά.
Θα έχω ετοιμάσει αρώματα και μύρα
για να σου πλύνω τα πόδια,
ζεστές κομπρέσες για να σου φρεσκάρω το πρόσωπο
κλιματισμό για να ηρεμήσω τα καταπονημένα σου μέλη.

'Ενα κάτοπτρο κοντά στα στρωσίδια,
ζωγραφιές στους τοίχους,
θαλασσινά απολιθώματα στα ράφια,
ένας ασπρόμαυρος γάτος
να περιφέρεται στα πόδια μου,
απ' το παράθυρο απειλητική
η τούρκικη σημαία με το μισοφέγγαρο
συμπληρώνουν την εικόνα μιας προσδοκώμενης
ερωτικής ή άλλης ευωχίας.

'Ελα
θες να κάνουμε έρωτα
ή να παίξουμε σκάκι;

Η τρίπλα του Ρονάλντο / Παγιάση - Κατσούρη Ντίνα


Και για να είμαστε έντιμοι
πάνω από τα σουβλάκια
τις πίτσες
τις μπύρες και
τα αναψυκτικά
η τρίπλα του Ρονάλντο
σκέπασε σαν δαντέλα
το γρασίδι του γηπέδου
βγήκε στο δρόμο
καβάλησε τις στέγες των σπιτιών
κρεμάστηκε στην απλωμένη μπουγάδα
χάιδεψε τα στήθη των κοριτσιών
κράτησε παρέα στη γιαγιά
ξαπόστασε για λίγο στα ορθάδικα
και έκαμε ακόμα μια τρίπλα
με τα παιδιά της γειτονιάς.
Μπορεί βέβαια στο τέλος να ηττήθηκε η ομάδα
εκείνο που έμεινε, όμως, τελικά
ήταν τα δάκρυα της κοπελιάς,
στην έξω αριστερά κερκίδα
και η τρίπλα στην καρδιά της.

Ο Ζακ Ντεριντά* / Παγιάση - Κατσούρη Ντίνα



Ο Ζακ Ντεριντά δήλωσε αποφασιστικά.
“Αφού δεν μπορώ να γίνω ποδοσφαιριστής θα γίνω φιλόσοφος”.
Και φυσικά το μετάνιωσε πικρά.
Αφού από εκείνη τη μέρα δεν πέρασε νύχτα που να μην ξυπνήσει 

πνιγμένος στον ιδρώτα και την ταραχή.
Ήταν πάντα το ίδιο επίμονο όνειρο.
Να βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την εστία του αντιπάλου 

να προσπαθεί να στείλει μέσα την μπάλα και το πόδι του να αρνείται πεισματικά να υπακούσει. 
Οι φίλαθλοι να ουρλιάζουν αίσχος και το επόμενο λεπτό να ανοίγει έντρομος τα μάτια.
Αργότερα ομολόγησε σε φιλικό κύκλο πως αντί να ζει με αυτό τον εφιάλτη θα ήταν καλύτερα να γινόταν ποδοσφαιριστής έστω δεύτερης κατηγορίας.



29 Νοεμβρίου 2011

* Ο Ζακ Ντεριντά ήταν Γάλλος φιλόσοφος