Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μελετίου Μαρία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μελετίου Μαρία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2018

Μαρία Μελετίου / Μικρή αναφορά

Η Μαρία Μελετίου γεννήθηκε το 1963 στη Λευκωσία.  Κατάγεται από την Κακοπετριά.  Αποφοίτησε από το GC School of Careers  το 1982 με άριστα.  Από το 1983 εργάζοται στην ΄Ενωση Δήμων Κύπρου σαν Λειτουργός.  Κύρια ενδιαφέροντά της, η φύση, ο χορός, η ποίηση και ο εθελοντισμός.
  

Δεν έφυγες ποτέ / Μελετίου Μαρία



Δεν μπόρεσα να σου πω γεια
Δεν σε αποχαιρέτισα γιαγιά
Σαν να μην έφυγες ποτέ  για μένα
Στην καρδιά πάντα σ’ έχω φυλαγμένα

Σαν μπήκαμε μέσα στο  Ναό
Δάκρυα ασταμάτητα σωρό
Δεν μπορούσα να συγκρατήσω
Ούτε και να το εξηγήσω

Στο γυρισμό αμέσως έμαθα
πως έφυγες και τότε κατάλαβα
την ώρα που ήμασταν στην Εκκλησιά

Ήταν η ώρα που μας έλεγες γειά …

Αρχόντισσα / Μαρία Μελετίου


Μεγάλη αρχόντισσα κυρά στου αρχοντικού την πόρτα
Στέκεται και σιγοτραγουδά τραγούδια που αγγίζουν την καρδιά
Μιλούν για πίκρες και καημούς, χαρές αλλά και κλάμα
Πόσες αλήθειες κρύβει η ζωή σε όλους μας  είν’   θαύμα

Καλούς λόγους στο στόμα της γλυκιά που ειν η φωνή της
Πουλί θαρκιέσαι στο κλαδί που κελαηδεί μαζί της
Το πρόσωπό της γελαστό ζεστή καρδιά για όλα
Θαρρείς τζαι βλέπω την  τωρά αληθινή εικόνα

Πέρασες δύσκολα γιαγιά μέσα στη ζωή σου
Φουρτούνες, κύματα ψηλά ζώσαν το κορμί σου
Αγέρωχη όμως στάθηκες κόντρα σε κάθε ρέμα
Ποτέ σου δεν πτοήθηκες καθάριο είχες βλέμμα

Μεγάλες πίκρες σου δωσε η ζωή  ασήκωτα τα βάρη
Πάλαιψες όμως σαν θεριό που αντέχει με καμάρι
Στάθηκες βράχος και άντεξες στα τόσα τα κτυπήματα
Περήφανη και όρθια στης θάλασσας τα κύματα

΄Οσα και αν γράψω είναι μικρά μπροστά στην ύπαρξή σου
Αρχόντισσα ήσουν κι κυρά και καθαρή η ψυχή σου
Πάντα  με ένα χαμόγελο απάντηση στης πίκρες

Και ένα τραγούδι από καρδιάς για όλους πάντα είχες

Να’ σιεις καρκιάν / Μαρία Μελετίου







Να’  σιεις καρκιάν  να’  σιεις ψυσιή
Σ’  αυτού του κόσμου τη ζωή
Γιατί τίποτε άλλο δεν αξίζει
Παραμόνο η Αγάπη που σ’ αγγίζει

Στα πλάσματα δόθηκε καρδιά
Σαν του πουλιού ζεστή φωλιά
Για να αγαπούν να συγχωρούν
Τίποτε μέσα τους να μην κρατούν

Θα δεις ελεύθερος  τότε θα ζεις
Φτερά θα νοιώθεις στο κορμί
Γιατί  περαστικός είσαι και συ

Σαν  πουλί που ψάχνει άλλη γη

Για ένα σου χαμόγελο / Μαρία Μελετίου



Η γη μου φαίνεται μικρή κι η θάλασσα μια στάλα
Να τη διαβώ  για να σε δω και να βρεθούμε αντάμα
Στο  προσωπάκι σου να δω χαμόγελο να λάμπει
Κι αν σβήσει ο ήλιος μονομιάς εμένα δεν  με νοιάζει

Φτάνει ένα σου χαμόγελο να φέξει όλη η πλάση
Να ανθίσουν  οι αμυγδαλιές η άνοιξη να φθάσει
Μόνο χαρές και γέλιο η ζωή σου μέσα να’ χει

Γιατί αξίζει σου χρυσό σαν του Μαϊού το στάχυ!

Θείο θέλημα / Μαρία Μελετίου



Μέσα στου μυαλού μας τη σκέψη
Υπάρχουν πράγματα πολλά καθημερινά
Κι αν  ένα δάκρυ είναι έτοιμο να τρέξει
Κι αν  αναρωτιέσαι γιατί συμβαίνουν  όλα αυτά

Θυμήσου μπροστά στου θεού τη Σοφία
Ο νους του ανθρώπου αδύναμος να εξηγά
Μην προσπαθείς να καταλάβεις τα θεία

Εμπιστεύσου το θείο θέλημα απλά.

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018

Θησαυρός / Μαρία Μελετίου



Πίσω από κείνο το βουνό κάποιος κρυμμένος θησαυρός
 ο Πενταδάκτυλος στέκεται  απόρθητος ψηλός φρουρός
χρόνια  πολλά να κρύβει  αυτό το μυστικό  καλά
Να μην το βλέπει η καρδιά να κλαίει και να μοιρολογά

Σαν  το διαβείς  όμως και  δεις από κει ψηλά
Διαμάντια, ζαφείρια και ρουμπίνια, μεμιάς όλα τα ξεχνάς
Το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού
Το πράσινο του βουνού το χρώμα του πορτοκαλιού
και τα άνθη της ελιάς της λεμονιάς
να μυρίζεσαι και να μοσχοβολάς

αχ  πόσο η ψυχή να αντέξει άλλο δεν μπορεί
Κερύνεια μου δικιά μας πότε θα ξαναγινείς;

Τώρα καρδιά δεν έχεις σου κόψαν την πνοή
παιδιά δεν έχεις σ’ αφήσαν μοναχή
Μα τι και αν σου κλέψαν τη ζωή  και σου πήραν τη ψυχή
τα κυκλάμινα  ακόμα ανθίζουν οι πορτοκαλιές μυρίζουν

Όλα προσμένουν την ώρα και τη στιγμή  που θα λυτρωθείς
Και μαζί με το Χριστό σύντομα και  συ θα αναστηθείς
Nαι, θα’ ρθει η στιγμή που θα γυρίσουν τα παιδιά σου
Και ξανά θα ανοίξει η καρδιά σου  …