Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λάβαρη Μαρία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λάβαρη Μαρία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017

Μαρία Λάβαρη (Σύντομο Βιογραφικό)


Το πραγματικό της όνομα είναι: Μαρία Σεβέρη-Χατζηλούκα Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών στη Γαλλία. Πήρε τα διπλώματα «Arts d’Etudes Plastiques» με διάκριση στο χρώμα και «Diplome National» με ειδίκευση στη Ζωγραφική. Εργάστηκε ως Εκπαιδευτικός, Διευθύντρια στην μέση εκπαίδευση και συνταξιοδοτήθηκε το 2011.

Ποιητικές Συλλογές:

«Χρονικό 1974», η πρώτη ποιητική συλλογή ποιημάτων πήρε έπαινο σε Παγκύπριο διαγωνισμό ποίησης το 1976.
«Άτιτλα», πήρε το Β’ βραβείο σε Παγκύπριο διαγωνισμό ποίησης το 1985.

«Το Βουνό».

V / Λάβαρη Μαρία






Κι’ ο αδελφός
βρίσκεται ακόμα πίσω απ’τα δέντρα
οι μαργαρίτες σταμάτησαν
να ρίχνουν τα κιτρινισμένα τους φύλλα
κι’η ζωή βαρέθηκε να κυλά
κι’όμως
κάθομαι
εδώ στην πέτρα
και περιμένω τον αδερφό που χάθηκε
χρόνια και χρόνια
κι’όμως
θα κάθομαι
εδώ στην πέτρα
και θα περιμένω
αυτούς που χάθηκαν
χρόνια και χρόνια.



 (από την ποιητική «Άτιτλα»)

Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

Τριλογία / Λάβαρη Μαρία

Α.


Το τραγούδι
πικρό βγαίνει απ’ τα χείλη μου.
Δεν έχω
φως
να τραγουδήσω.
Ψάχνω να βρω
το όνομα
που σβήστηκε στη νύχτα.
Ψάχνω να βρω
ένα βουνό
να το ρωτήσω
για τα κουφάρια
που χώνεψε
μέρες και νύχτες
μες στην αγκάλη του.
Για τα μαχαίρια
που κάρφωσαν
οι άπιστοι στην παλάμη του.

Β.


Έλαμψε μια νύχτα
στο μέτωπό του το φεγγάρι.
Ζήλεψαν τ’αστέρια
τη νιότη του.
Στη θάλασσα
ο γλάρος τον θρηνεί
με το βουβό τραγούδι του.
Και στη στεριά
το σύννεφο
δακρύζει.
Ο ήλιος ψάχνει να τον βρει
ταξιδεύοντας μέρες και νύχτες.
Ατέλειωτος κύκλος
χωρίς νόημα.
Δεν έχει πια φως
και ήλιο η καρδιά του.

Γ


Οι νεκροί
Δεν μεγαλώνουν.
Στέκουν ακίνητοι στη μνήμη μας
και περιμένουν.


 (από την ποιητική συλλογή «Χρονικό 1974»)

21 Σεπτεμβρίου 1999 Τρίτη / Λάβαρη Μαρία



Πώς μεγαλώνουν τα παιδιά;
Ρώτησε το αστέρι.
Η κορυφή του κυπαρισσιού
λύγισε
προσπάθησε ν’ακούσει καλύτερα.
-Με τ’αεράκι που φυσά.
Πώς μεγαλώνουν τα παιδιά;
Ρώτησε η πεταλούδα.
Με τ’αγκάθια στη ράχη τους
απάντησε ο σκανζόχοιρος.
Πώς μεγαλώνουν τα παιδιά;
Ρώτησε η νύχτα.
Με τα φαντάσματα στα
παραμύθια της γιαγιάς.
Πώς μεγαλώνουν τα παιδιά;
Ρώτησε το πηγάδι.
Με το νερό και την λάσπη.
Πώς μεγαλώνουν τα παιδιά;
Ρώτησε η κουκουβάγια.
Με τη γνώση.
Πώς μεγαλώνουν τα παιδιά;
Ρώτησε η άνεμος.
Με την αγάπη
Απάντησε το χαμομήλι.



 (από την ποιητική συλλογή «Το βουνό»)