Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κωνσταντινίδης Ανδρέας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κωνσταντινίδης Ανδρέας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 26 Ιουνίου 2018

Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΟΥ ΑΝΤΑΡΤΗ / Κωνσταντινίδης Ανδρέας


Μάνα μου Αγάπη
κι’ αδερφούλα μου Ειρήνη:
Πιστός στα διδάγματα σας
και πιστός στην ανθρωπιά,
θα κρατήσω το σπαθί μου
καθαρό από αίμα αθώων.
Θα τραβήξω το σπαθί μου
μονάχα σαν άγρια θεριά
πατήσουν την αυλή μας,
για να κόψουν τα λουλούδια.
Θα τραβήξω το σπαθί μου
μονάχα σαν κουρσάροι
κτυπήσουν την πόρτα μας.
Και σαν οι Τούρκοι μας διώξουν
απ’ τα ίδια μας τα σπίτια,
την ζωή μου θα δώσω
για να γυρίσετε πίσω.

ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ / Κωνσταντινίδης Ανδρέας


Την ώρα που πέφτει η νύχτα,
και κάθεσαι κουβαριαστός
στην γωνιά του τσαντιριού –
με τους αγκώνες στα γόνατα
και το κεφάλι στις απαλάμες –
μην αρχίσεις τα κλάματα.
Το ξέρω πως η νύχτα είναι ατέλειωτη,
το ξέρω πως η νύχτα είναι πικρή,
μα μην αρχίσεις τα κλάματα.
Σου γράφω τούτο το γράμμα
για να σου πω πως οι προδότες
είναι μονάχα μια χούφτα.
Σου γράφω για να σου πω
πως οι όπου Γης Έλληνες,
έχουν το βλέμμα τους καρφωμένο
στον πόνο και την αγωνία σου.
Η καρδιά τους κι’ η σκέψη τους
τριγυρνούν μέσα στο δικό σου τσαντίρι.
Το ξέρω πως η νύχτα είναι ατέλειωτη,
το ξέρω πως η νύχτα είναι πικρή,
μα μην αρχίσεις τα κλάματα.

ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ / Κωνσταντινίδης Ανδρέας


Είμαι χώμα δικό σου.
Στην καρδιά μου σαν σκαλίσεις,
θα βρεις τ’ οξυγόνο
των κέδρων του Κύκκου.

Στα μάτια μου σαν κοιτάξεις,
θα βρεις τον γιαλό της Κυρήνειας
και τα χαλάσματα της Σαλαμίνας.
Στις απαλάμες μου σαν ψάξεις,
θα βρεις τα στενά της Λευκωσίας.
Είμαι χώμα δικό σου…
Κι’ αν αρνηθώ να γίνω πηλός
για να επουλώσουμε τις πληγές
που σ’ άνοιξαν τα πολυβόλα,
οι θεοί ας μου πάρουν την αναπνοή…

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ / Κωνσταντινίδης Ανδρέας


Ο καταγάλανος ουρανός,
το χαμόγελο του ήλιου,
η αγκάλη της Γης.

Η σταγόνα της βροχής,
το διψασμένο χώμα,
ο σπόρος στη μήτρα της Γης.

Το χάδι της ηλιαχτίδας,
το ρίγος της ένωσης,
το νιογέννητο λουλούδι…

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ / Κωνσταντινίδης Ανδρέας




Όταν δεις τον άνεμο
να φυσά πάνω στα δέντρα
και να χαϊδεύει τα φύλλα τους,
θα είμαι εγώ – ψάχνοντας για σένα
για να χαϊδέψω  την ψυχή σου…

 Όταν δεις τον ήλιο
να πολεμά τα σύννεφα
για να λευτερώσει τις αχτίδες του,
θα είμαι εγώ – ψάχνοντας για σένα
για να σε φιλήσω πάνω στα χείλη…

Όταν δεις τον ποιητή
να ψάχνει για λέξεις
για να φτιάξει ωραίο στίχο,
θα είμαι εγώ – ψάχνοντας για σένα
για να σου χαρίσω τη καρδιά μου.

Η ΚΑΤΑΡΑ / Κωνσταντινίδης Ανδρέας


Σαν τέλειωσαν οι θεοί την δημιουργία,
μύρισαν τους λεμονανθούς
στην κοιλάδα του Μόρφου,
και ζαλίστηκαν.
Ήπιαν κρασί στα κρασοχώρια
της Λεμεσού, και μέθυσαν.
σεργιάνησαν στις αμμουδιές
της Κυρήνειας, και ζήλεψαν.
Και είπαν:
Τούτος ο τόπος είναι παράδεισος,
τούτος ο τόπος δεν κάνει
για τους ανθρώπους.
Και σε καταράστηκαν:
Να τρως τα παιδιά σου…