Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2020

Ειρήνη Ανδρέου: Κάνω κατάθεση ψυχής, σε τούτο τ’ άψυχο χαρτί, την μοναξιά να πνίξω,

 


 

 

ΓΙΑΤΙ;

 

Γιατί του χρόνου οι δείχτες σταματούν

όταν στα χέρια σου με παίρνεις

κι ενώ πεθαίνω μ' ανασταίνεις

και μ' ανεβάζεις εις τα ύψη τ' ουρανού;

 

Κι ενω η καρδιά μου πλημμυρίζει

με ήλιο, φως και ζεστασιά

-ειν τόσο όμορφα εκεί ψηλά-

γιστί μου δίνεις μια και με γκρεμμίζεις;

Γιατί , πές μου ΓΙΑΤΙ;

 

Γιατί το είναι μου εγώ να σου προσφέρω

και να'ναι τόσο ασήμαντο για σένα;

γιατί ν΄αφήνεις ψίχουλα για μένα;

Θαρρείς πως σε ρωτώ ; Θαρρείς δεν ξέρω;

 

Όχι! Δεν σε ρωτώ να μ' απαντήσεις.

Παράπονο πικρό ειναι το γιατί...

Γιατί σκοτώνεις μια ανθρώπινη ψυχή

σαν δεν μπορείς με την καρδιά να αγαπήσεις;

Γιατί; Πες μου, ΓΙΑΤΙ;

 

 

*

 

Αρχιζει να βραδιαζει

κι η καρδιά μου μπάζει

απο χίλιες δυο ρωγμές.

Πλησιάζει πια η δύση...

Πάμε φιλε μου κομπάρσε

Γέλα αγάπησε και κλάψε

όπως έκανες και χτες.

Μια ζωή στις ψευδαισθήσεις ...

 

Απόσπασμα από το. ποίημα  "Σαν κομπάρσος σε ταινία "

 

*

 

Εγώ δεν είμαι ποιητής.

 

Εγώ δεν είμαι ποιητής…

είμαι του πόνου γητευτής

και της χαράς ζητιάνος

.

Εγώ δεν είμαι ποιητής

στιχάκια γράφω της στιγμής

στην πίκρα μου απάνω.

 

Κάνω κατάθεση ψυχής

σε τούτο τ’ άψυχο χαρτί

την μοναξιά να πνίξω,

 

γιατί η τσιγκούνα η ζωή

με την σταγόνα μ' ελεεί

κοντεύω να στραγγίξω!

 

Λέτε να είμαι ποιητής

που ‘μαι εχθρός της λογικής

με την καρδιά βαδίζω;

 

Κάνω επένδυση ψυχής

κι ίσως στην άλλη τη ζωή

(την ζούγκλα σαν αφήσω)

σαν άνθρωπος να ζήσω.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου