Παρασκευή 6 Αυγούστου 2021

50 Ποιήτριες της Κύπρου κοινωνούν ποίηση με ένα στίχο




1.     Χριστιάνα Αβρααμίδου: Δεν τον θέλω άλλο τον ήλιο στη ζωή μου/  
με έχει κάψει στα μάτια.
2.     Ειρήνη Ανδρέου: Κάνω επανάσταση με ρίμα και οργή.
3.     Αστραίου Νέβη: Καταναλώνω τη γλώσσα μέσα στη μνήμη.
4.     Αλεξία Βίκτωρος: Έτσι οι αγάπες γεννιούνται; / Με τσιμεντόλιθο στο χέρι.
5.     Στέλλα Βοσκαρίδου: Έι, κρατήστε και για μένα μια θέση στο δειλινόδεντρο!
6.     Πίτσα Γαλάζη: Οι αγρυπνίες με σκάβουν/ να κατοικώ σε σπήλαια/με το προγονικό σημάδι στο γόνατο.

7.     Γαλανού Αλεξάνδρα: Κι έτσι όπως σβήνει/το περίγραμμα της μέρας, τεντώνει τη σιωπή/ μέχρι εκεί που δεν φθάνει /ο ήχος των λέξεων.
8.     Άντρια Γαριβάλδη: Έτσι, χωρίς βιασύνη / ρίξαμε πίσω μια στερνή ματιά κι εκεί το βήμα χάθηκε.../  μέσα στο άγνωστο.

9.     Εύα Γεωργίου: Στην εξουσία της προσταγής καταρρέει ο χρόνος.

10.                        Δημητρίου Ναδίνα: Γυρεύαμε πατρίδες/ και πατρίδες σε αργοφέξιμο.

11.                        Αλεξάνδρα Ζαμπά: Πάντα η ίδια σάλπιγγα/  από γη σε ουρανό σέρνεται παράπονο.

12.                        Ανδρεανή Ηλιοφώτου:      Μα τι, θαρρούσε πως λογίζεται/ Ζωή με δίχως αυταπάτες!

13.                        Ελένη Θεοχάρους: Ωστόσο, εξαγόρασε τις μνήμες η Αλεξάνδρα και δεν πονά.

14.                        Αγγέλα Καιμακλιώτη: Κατηφορίζουνε οι άνθρωποι/
σαν τα ποτάμια προς τη θάλασσα.

15.                        Αναστασία Κατσώνη: Ζωντανέψαμε στο πέρασμά μας/
το νεκρό φως του καντηλιού.


16.                        Ελένη Κεφάλα: Πίσω από κάθε ποιητή βρίσκεται κάποιος άλλος/ άγνωστης ταυτότητας.
17.                        Φροσούλα Κολοσιάτου: Η αλμύρα διαβρώνει τους νεκρούς/
Γωνι
́α ακτής και θάλασσας.

18.                        Βέρα Κορφιώτη: Η Ελευθερία εδρεύει μονάχα στο βάθος.
19.                        Κατερίνα – Κωνσταντίνου Μάτσιου: Βάλε το χαμόγελό σου και ... ξεκίνα για τη ζωή/ Μην φοβηθείς τις ανηφόρες
20.                        Μαρία Κωνσταντινίδου – Δημητρίου: Δεν την αρνιέμαι την ψυχή μου/ κοιτάζω γύρω μου να δω τον έρωτα
21.                        Μαρία Λάβαρη: Οι νεκροί/Δεν μεγαλώνουν./ Στέκουν ακίνητοι στη μνήμη μας και περιμένουν.
22.                        Ευφροσύνη Μαντά Λαζάρου: Μου ακουμπάνε κάποια μυστικά
και μου λένε κράτησέ τα!
23.                        Λίλλη Αυγή: Μέσα μου εγώ εγκυμονώ ένα ποίημα κι αν δεν το γεννήσω θα πεθάνω.
24.                        Μαραγκού Νίκη: Όποιος περάσει στην άλλη όχθη/ δε γυρίζει πίσω ποτέ.
25.                        Λιλή Μιχαηλίδου: Το χάος είναι η αντανάκλαση της κόλασης.
26.                        Μετόχη Ιφιγένεια: Αν ονειρεύομαι/ μη με ξυπνήσεις/ Αν είμαι ξύπνια/ ας μην κοιμηθώ ποτέ.
27.                        Μαρία Μελετίου: Γιατί αξίζει σου χρυσό σαν του Μαϊού το στάχυ!
28.                        Νεοκλεόυς Εύα: Πώς να τ’ αντέξω τούτο τ’ όνειρο/ έτσι που βγήκε απ’ την αρχή κλεμμένο.
29.                        Νικήτα Δάφνη: η ζωή θα κυλήσει/ με την υπόσχεση / να υπάρχει όσο και το όνειρο. 
30.                        Νατζαριάν Νόρα: Ξαναπές μου εκείνο το παραμύθι πατέρα/Το παραμύθι για την ακρωτηριασμένη χώρα.
31.                        Αντρούλλα Θεοκλή- Νικηφόρου: Λευκά περιστέρια/ σήμεραλευκό τριαντάφυλλο/ καλημέρες σκορπούν!
32.                        Αφροδίτη Οικονόμου: Τους επίγειους θησαυρούς/ Τα χίλια αγαθά / Τούτης εδώ της πλανεύτρας ζωής/ Μην βούλεσαι.
33.                        Έλλη Παιονίδου: Που πάμε/ τα μικρά μας πέλματα πόσο μπορούν να δρασκελίσουν/ την ποικιλία των άστρων;

34.                        Μαρούλλα Πανάγου: Ελπίδες… Κατακάθησαν μα/μεταμορφώθηκαν σ' ανεκτίμητα μαργαριτάρια/ της αιώνιας ανάμνησης.
35.                        Αδελαίδα Παπαγεωργίου: Όσα ζήσαμε/ Καράβια φορτωμένα μνήμες / Σε απάνεμη θάλασσα…
36.                        Μυριάνθη Παπαονησιφόρου: Όνειρο ο κόσμος / όσο ιριδίζει η μέρα μες τα μάτια του.
37.                        Παναγιώτα Πατσαλίδου: Στο προαύλιο της γνώσης ψηλαφώ
αναμνήσεις της ανεμελιάς μου.
38.                        Αντριάνα Περικλέους – Ονουφρίου: Λατρεύω τις νύχτες που για μένα σκοτάδι γίνεσαι.
39.                        Δέσπω Πηλαβάκη: Άν ήξερες πόσο καρτέραγα θα γινόσουν το φως.
40.                        Πλατρίτη Δέσπω: Τες Λυρίδες γύρευα να δω/ με ιώτα να χαράζουν ουρανούς.
41.                        Όλγα Ρουβήμ: Τη νύχτα κοιμάμαι στο κατάστρωμα./ Απλώνω τα χέρια και πιάνω τ’ άστρα.
42.                        Ροτσίδου Φιλιώ: στο σκοτάδι σκορπίζω τις γνώσεις.
43.                        Παυλίνα Στυλιανού: Όπως κοιτάς τον ουρανό…/ γίνεται η αγάπη κόκκινη φωλιά.
44.                        Ελένη Σωφρονίου :να βρίσκει τρόπους η αγάπη μας να ζει
μες στο καθόλου.
45.                        Τέμβριου Αθηνά: Η γνώση είχε πάντα ως τίμημα την ζωή και τον θάνατο.
46.                        Έλενα Τουμαζή: ..οι ποιητές θα γεννηθούν στο μέλλον/ το ίδιο κι η ζωή.
47.                        Ελένη Τυρίμου: Δεν έχει μέτρο η μοναξιά /χρώμα δεν έχει η ελπίδα.
48.                        Ελένη Αρτεμίου – Φωτιάδου: εξόριστη/ ανάμεσα σε όνειρο και εφιάλτη/ καταλήγω.
49.                        Χατζήπαπα Βασίλκα: Δεν αγάπησα όπως μπορούσα. / Δεν αγαπήθηκα όπως θα ‘θελα.
50.                        Χριστίνα Χριστοφή: Είναι τα μάτια των ποιητών δυό ετοιμοπόλεμοι καταρράκτες.

2 σχόλια:

  1. Ως πολύ διαδεδομένο είδος τα μονόστιχα γεμίσανε το ρωσικό ίντερνετ, ενώ εδώ στην Ελλάδα μπόρεσα να βρω μόνο μερικά αρχαία γνωμικά μονόστιχα του Χρυσολώρα και Ίππαρχου (δυστυχώς δεν ξέρω αρχαία). Οι σύγχρονοι ποιητές που γράφουν μονόστιχα (πολύ λίγοι), ή δεν ξέρουν Ίντερνετ, ή προτιμάνε να βγάζουν λεφτά εκδίδοντας ποιητικές συλλογές με μονόστιχα.
    Σας προτείνω τις δικές μου μεταφράσεις μονόστιχων. Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτά που έχουν κάποιο ενδιαφέρων (τα περισσότερα), ως θέμα έχουν στο επίκεντρο τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών.
    Είναι ωραία η προσπάθειά σας, αλλά θέλω να σας δείξω ότι υπάρχουν και πιο «ζωντανά» μονόστιχα.
    Του Β. Βισνεφσκι*

    Μη χυδαΐζεις την αγάπη μου με συγκατάθεση!

    Ω! πόσο απότομα και απρεπές τελείωσε ο καναπές!

    Δεν αγαπούσα σας τόσο, όσο στενάζατε…

    Πρώτα γέννησε, μετά θα σου τηλεφωνήσου!

    Δε σας φιλώ, απ’ την καλή ζωή που ζω…

    Έτοιμος να πληρώσω, ξέρω ακόμα με τι και πόσο.

    Σήκωσε το ακίνητό σου από την καρέκλα!

    Η ομορφιά σας δε θα σώσει τον κόσμο…

    Με ‘σένα έγινα οπαδός των εκτρώσεων.

    Τι κρίμα! Τζάμπα ξοδέψαμε τα σπερματόζωα.

    Θέλω να γίνω αμαρτωλός, αλλά λεφτά δεν έχω…

    Της Ο. Αρέφιεβα
    Σε αγαπώ πεντάμορφη, απλά με σπάνια μορφή!

    Είμαστε βαθιά επιφανειακοί άνθρωποι!

    Κυρία! Ο σύζυγός σας ξανά με απατάει!

    Όσο μακριά τα πόδια, τόσο κοντή η φούστα…

    Η αθανασία χαροποιεί μόνο τα πρώτα εκατό χρόνια…

    Πόσο κουράζει το μυαλό, να προσποιείσαι τον ομαλό.

    Ο πόσο μη εγκαίρως έρχεται κάποτε ο καιρός!

    Μα μέσα στις επιστολές φαινόσουνα πιο λυγερή…

    Του Β. Σεμιόνοφ*
    Για χάρη σου άφησα το πορνείο!

    Θα ήθελα να είμαι τίμιος, αλλά λιγότερο παρά πλούσιος.

    Να ζω δε θέλω, αλλά και να αυτοκτονώ οκνώ.

    Και τι θα κάνετε στην ηλικία σας την υγεία σας;

    Ναι, αρνήθηκα παραστατικά, όμως καθόλου κατηγορηματικά.

    Αν ο κόσμος είναι σκατά, τότε εμείς είμαστε μύγες.

    Τώρα θα κλονίζω την υγεία σας!

    Τη γη στολίστε με την απουσία σας.
    Όχι! Σ’ αυτή τη στάση πριν το γάμο δε μπορώ…

    Σε παρακαλώ, μη σκηνοθετείς πως δήθεν σκέφτεσαι.

    Τόσο καιρό που έχασα για τη ζωή!

    Ρητώς αρνήθηκε να κάνει καμώματα πριν…

    Όταν την είδα σηκώθηκα…όχι ολόκληρος…

    Και μόνο τα έλατα μισούν το Νέο Έτος.

    Είμαι σαν το σύμπαν. Πολύ μοναχικός…

    Σαν πτώμα θέλω να κοιμάμαι. Όμως με ποια…

    Στόλισε τον κόσμο με την απουσία σου…

    Ενδιαφέρομε για το σημείο συνάντησεις δυο φύλων.

    Συγνώμη μήπως θέλετε να σιωπάτε πιο σιγά…

    Τον γέμισε η αίσθηση του μέτρου…

    Ήρθε η μυρωδιά του φαγητού και άρχισαν να κελαρύζουν τα σάλια.

    Θα καταφέρουμε να κάνουμε το παρελθόν φωτεινό;

    Για τη μαύρη μου νύχτα τη Viagra φυλάγω…

    Από μας τους μεγαλοφυείς, μόνο ένας έμεινε στον κόσμο.

    Να παίξω το νανούρισμα με τύμπανο;

    Κυρία η ημερομηνία καταλληλότητάς σας έληξε.

    Την παρθενιά της τηρούσε, αλλά όχι με όλους…
    Είμαι πολύ ερωτύλος, μα, δυστυχώς, μονοεργαλειακός.

    Να είσαι εχθρός μου, ούτε στον εχθρό μου εύχομαι!

    Επίδειξη μην κάνεις της κρυάδας σου…

    Πως πάνε οι γλουτοί σου στην μούρη σου…
    Μετάφραση Γ. Σοϊλεμεζίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κύριε Σοιλεμεζίδη καλημέρα σας. Ειλικρινά δεν το γνώριζα. Σς ευχαριστώ για τις πληροφορίεςκαι την αποστολή αυτών των μονόστιχων

    ΑπάντησηΔιαγραφή