Κείνο το μισοφέγγαρο
που δίχως όνειδος απλώνεται στον Πενταδάκτυλο
Κείνο το μισοφέγγαρο
που σαν θεριό
λυσσομανά σαν έρθει το ξημέρωμα
Κείνος ο Κέρβερος
που θριματίζει των παιδιών μας τα όνειρα
Γιατί δεν πέφτει απ' το Βουφαβέντο να χαθεί;
Να τσακιστεί στα βράχια
και να μην ξαναφανερωθεί;
Άντρια Γαριβάλδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου