Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΑΠΟΥΣΙΑ




Θα πρέπει ίσως να πεθάνουμε
μήπως και μάθουμε να ζούμε
μήπως και πάρουμε μια φέτα φεγγαριού
και σαν καρπούζι την  αφήσουμε να λιώσει
μες στο κρυμμένο καλοκαίρι μας
Πόσες φορές; ρωτάω
Είναι άραγε η μία αρκετή
ή μήπως ανεπίδεκτοι μαθήσεως
συχνά θα ταξιδέψουμε στη λίμνη Απουσία
κι εκεί ένας βαρκάρης
τον οβολό του χρέους μας θα πάρει
καθώς αδιάκοπα η σκέψη μας θα κλαίει

για  χρόνια ανεκπλήρωτα ;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου