Σίχοι από ποιήματα του Ανδρέα Ιακώβου

Η Στεφάνη του Νεφελώματος ήταν αγκιστρωμένη στα μαλλιά σου
η ζωή ήταν κάτω από τις φτέρνες σου.
Σε φίλησα με τα μάτια μιας ανείπωτης συμφοράς.
Δακτύλιοι σιγούσαν και Άτρακτοι ακινητούσαν. 

**

Αντίο φίλοι κ΄ εχθροί του αγώνα που γίνεται, 
εγώ που χάραξα τους δρόμους της Αγωνίας, 
τώρα τοποθετώ οδοφράγματα και σπάω τα γεφύρια.