Σάββατο 16 Αυγούστου 2014

Πένθος γένους θηλυκού


Είναι θαρρώ το ίδιο μαύρο τσεμπέρι
Επάνω στα μαλλιά της
Κάποτε τούτα τα ξέμπλεκα όνειρα
 ΄Ητανε της νιότης στόλισμα
Τώρα σαν γλάροι κάτασπροι
Βουτάνε μες στο γερο-χρόνο
Γυρεύοντας τροφή για επιβίωση
 Κι ύστερα αναδύονται μικρές γοργόνες
Ρωτώντας διψασμένα τις τρικυμισμένες μέρες
«Ζει ο βασιλιάς της πίστης μας; »
«Ζει και βασιλεύει»
 Απαντάει σταθερά   το ατσάλι

Μιας ανοξείδωτης ψυχής 

Δημοσιεύτηκε στο 5ο τεύχος  της Διασπορικής Λογοτεχνικής Στοάς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου