Κυριακή 4 Μαρτίου 2018

Νύχτες / Κράλης Μάνος


Εκύλησε μαζί μας, στο χρυσό το χόρτο
σαν καρπός εξαίσιος, το φεγγάρι.
Κι απ’ τα χείλη της αγάπης φτάνουν
των έρημων παρθένων θαλασσών τα μύρα.
Κάτω από την αίθρια σιωπή των θεών
φθείρονται οι ψυχές αντικριστές και λιώνουν.
Κάθε φιλί μας μόνο σα στερνό
κάθε αγκάλιασμά μας σαν το τελευταίο! 
Με μιαν υπερένταση απέλπιδων φτερών
στα μαραμένα βλέφαρά μας πέρασαν οι ώρες.
Κι όταν τα δάκρυά μας ξεραθούνε μες στο χώμα
κι ο ίσκιος των βημάτων μας θα λείψει μες στον ήλιο,
τούτες οι νύχτες που ευώδιασεν η αγάπη μας
ανάμεσα στο γαλαξία θα γυρνούν και στ’ άστρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου